Μία συνέντευξη με τον Σεραφείμ Maamdi, έναν Ορθόδοξο Κούρδο

 

ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ   Από τα τριάντα εκατομμύρια Κούρδων που ζουν στον κόσμο, η μεγάλη πλειοψηφία είναι μουσουλμάνοι, ενώ το μικρότερο μέρος ασπάζεται τον Γεζιτισμό. Σύμφωνα με την Απογραφή του 2002, στη Ρωσία υπάρχουν 19.600 μουσουλμάνοι Κούρδοι και 31.300 Γεζίτες Κούρδοι. Λίγοι γνωρίζουν ότι αυτή τη στιγμή, εκπρόσωποι αυτών των ανθρώπων έρχονται στην Ορθοδοξία και γίνονται μέλη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο Σεραφείμ Maamdi μιλά γι' αυτό με περισσότερες λεπτομέρειες. -Σεραφείμ, παρακαλούμε μιλήστε μας για τον εαυτό σας, και για το πώς ήρθατε στην Ορθόδοξη πίστη. -Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Γεωργία. Η εθνικότητά μου είναι Κουρδική και οι ρίζες μου είναι από το Τουρκικό Κουρδιστάν. Μετά τη γενοκτονία του λαού μας στις αρχές του εικοστού αιώνα, ένα μέρος των Κούρδων μετακινήθηκε προς την Αρμενία, και από εκεί στη Γεωργία, τη Ρωσία και άλλες χώρες. Οι πρόγονοί μου ήσαν μέρος αυτής της διασποράς. Ένα μεγάλο μέρος των Κούρδων ομολογεί το Ισλάμ, ενώ μια μικρότερη μερίδα ασκεί τη συγκρητιστική λατρεία που ονομάζεται Γεζιτισμός. Ήμουν ένας Γιαζίντ. Όπως όλοι οι Γεζίτες, πήγαινα ως παιδί με τους συγγενείς μου στην Ορθόδοξη εκκλησία. Είχαμε εικόνες στο σπίτι, μπροστά από τις οποίες τοποθετούσαμε κεριά τις Κυριακές και τις ημέρες των γιορτών – δηλαδή, το θεωρούσαμε φυσιολογικό να λατρεύεται ο ήλιος και ταυτόχρονα να πηγαίνουμε στην εκκλησία. Όμως ένοιωθα να με έλκει πάρα πολύ ο Χριστός. Όταν άκουγα γι’ Αυτόν στην τηλεόραση, ή όταν κάποιος μου μιλούσε γι’ Αυτόν, άκουγα πάντα με μεγάλη περιέργεια. Το 2002, μετακόμισα στη Μόσχα μαζί με την οικογένειά μου. Εκεί, κάποιος μου έδωσε ένα αντίγραφο της Καινής Διαθήκης. Από εκεί ξεκίνησαν όλα ... Διάβαζα τα Ευαγγέλια επί 4-5 ώρες καθημερινά. Μερικές φορές τα διάβαζα όλη νύχτα. Τα διάβαζα και δεν χόρταινα να τα διαβάζω, και αποστήθισα πολλά χωρία απ’ έξω, πριν ακόμα να βαφτιστώ. Έμεινα έκπληκτος, με το πώς ο κόσμος γύρω μου άλλαξε αφού διάβασα για τον Χριστό. Αυτή ήταν η πρώτη μου συνάντηση με τον Κύριο. Έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή μου κι εγώ απλά Τον ερωτεύτηκα. Ο Γεζιτισμός δεν σου το δίνει αυτό. Δεν περιέχει καμία συνάντηση με το Θεό – καμία ζωντανή κοινωνία ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει καμία απολύτως επαφή με τον Δημιουργό. Ο Γεζιτικός θεός είναι πολύ μακριά από τον άνθρωπο. Όμως στο Χριστιανισμό, το πιο σημαντικό πράγμα που βρήκα ήταν μια ζωντανή κοινωνία με τον Κύριο. Δεν μπορεί να μεταδοθεί με λόγια - όταν είσαι με τον Θεό ... είναι δύσκολο να το εξηγήσει κανείς σε έναν άνθρωπο που δεν έχει βιώσει ποτέ επικοινωνία με τον Θεό – όπως είπε ο προφήτης Δαβίδ: «γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος»· (Ψαλμ. 33:9). Πρέπει να το γευθείτε οι ίδιοι. Έτσι, αποφάσισα να βαφτιστώ. Πήγα στο Νίζνυ Νόβγκοροντ και εκεί γνώρισα έναν ιερέα ο οποίος αφιέρωσε αρκετές ώρες από το χρόνο του καθημερινά για να με προετοιμάσει σωστά. Προετοίμασα τον εαυτό μου πολύ σοβαρά για το Βάπτισμα, και θεωρώ πως αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχω κάνει στη ζωή μου. Το βάπτισμά μου έλαβε χώρα στη γιορτή της Πεντηκοστής του 2007. Μπόρεσα να καταλάβω πώς είχε μεταμορφωθεί η καρδιά μου, και βίωσα μια ανείπωτη χαρά. Δεν αισθανόμουν τα πόδια μου…ήταν σαν να επέπλεα, και τα πάντα γύρω μου είχαν αλλάξει. Έγινα ένας καινούργιος άνθρωπος. Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσω αυτό που ο Κύριος μου αποκάλυψε στα βάθη της καρδιάς μου. Ένιωσα το χέρι του Θεού. Άρχισα να βλέπω τον κόσμο με άλλα μάτια, και οι άνθρωποι γύρω μου παρατήρησαν επίσης την αλλαγή που ο Κύριος επεξεργάσθηκε μέσα μου δια του βαπτίσματος. Στην πνευματική μου γέννηση πήρα το όνομα Σεραφείμ, και από εκείνη τη στιγμή, ο Χριστός έγινε το νόημα της ζωής μου και ο στόχος μου έχει γίνει να Τον ακολουθώ. ΠΗΓΗ: The Light of Christ in Kurdistan