Τεσσαρακονθήμερον Μνημόσυνο του Μακαριστού π. Ευσταθίου Κοντοράβδη

Οι φίλοι του Μακαριστού Ιερέως Ευσταθίου Κοντοράβδη στην Αθήνα, επί την συμπλήρωση 40 ημερών από την μεγάλη του απώλεια, θα τελέσουμε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του, στις 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 11.00 π.μ., στον Ιερό Ναό Αγίας Βαρβάρας Πατησίων, στον Ναό που χειροτονήθηκε, ο μοναδικός μας φίλος.

Εμείς οι φίλοι του από την acrobase.gr (και όχι μόνο), περιμένουμε την συμμετοχή όλων των φίλων του, στο τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση, του αλησμόνητου πνευματικού πατέρα, αδελφού και φίλου, π. Ευσταθίου, ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού και αγάπη προς το πρόσωπό του.

ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ -ΔΕΗΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ

(ΤΗΝ ΕΙΧΕ ΣΥΝΤΑΞΕΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΤΟ 2007).

“ Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός και Σωτήρ μας. Τούτη την ώρα της μεγάλης δοκιμασίας που διέρχεται ο τόπος μας εξαιτίας των πυρκαγιών που κατακαίουν τον φυσικό μας πλούτο, καταστρέφουν τις περιουσίες και αφαιρούν ανθρώπινες ζωές, αισθανόμεθα την ανάγκη να καταφύγουμε στην βοήθεια Σου, ζητώντας το έλεος σου για την σωτηρία μας.

Συ Κύριε διαφύλαξες από την φωτιά τους Αγίους Τρείς Παίδας, και πολλούς Αγίους Μάρτυρες Σου εδόξασες, όταν διέταξες να μην τους εγγίσουν οι φλόγες τις καμίνου και τα πεπυρακτωμένα σίδερα των βασανιστών τους. Κατάπαυσε Κύριε τους ισχυρούς ανέμους που πολλαπλασιάζουν την καταστρεπτική δύναμη της φωτιάς και ενίσχυσε τους ανθρώπους που έχουν ως καθήκον τους την αντιμετώπιση της. Δώσε δύναμη καρτερίας σ΄εκείνους που επλήγησαν και έχασαν τις περιουσίες τους, και παρηγόρησε εκείνους που είχαν στην οικογένεια τους θύματα. Η εκκλησία μας προσεύχεται γι΄ αυτούς που έχασαν την ζωή τους και για την ανάπαυση της ψυχής τους. Υπήρξαν αθώα θύματα μιας δραματικής τραγωδίας που έχει βυθίσει στο πένθος όλους μας. Δεν γνωρίζουμε Κύριε τις αιτίες αυτών των πυρκαγιών, αλλά είτε αυτές οφείλονται στον καύσωνα η σε αμελή ενέργεια ανθρώπου, συγχώρησε τους αμελείς και διάσωσε τον λαό Σου και την κληρονομιά Σου από την απειλή, από τυχόν συνέχιση της καταστροφής και από αναζωπύρωση των εστιών. Εάν, όμως οι φωτιές οφείλονται σε δόλια ενέργεια εμπρηστών, τότε Κύριε, στείλε την δίκαιη οργή Σου επάνω τους και τιμώρησε τους παραδειγματικά για το έγκλημα που θεληματικά διέπραξαν σε βάρος όλου του λαού μας και της Δημιουργίας Σου. Κύριε είμεθα αμαρτωλοί και ομολογούμε τα πάθη μας. Όμως Κύριε « Σοι μόνο αμαρτάνομεν αλλά και σοί μόνο λατρευουμέν». Αναγνωρίζουμε τα λάθη μας και μετανοούμε γι΄ αυτά με δάκρυα.Συγχώρησε μας τους αμαρτωλούς και δίδαξε μας τα δικαιώματα Σου. Σ΄ αυτή τη δύσκολη ώρα με το ευλογημένο Χέρι Σου σκεπασέ μας και προστάτευσε τον τόπο μας, ρύσαι μας από πάσης περιστάσεως και ξανάδωσέ μας την χαρά της ευτυχίας και της ασφάλειας. Πρεσβευτές μας επικαλούμεθα την Πάναγνη Μητέρα Σου και όλους τους Αγίους Σου Άμην”.

ΘΕΕ ΜΑΣ ΣΩΣΕ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΠΥΡ...ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΙΓΕΙΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ...!

Από το πρωί, τα αποκαΐδια προσγειώνονται πάνω μας και σε κάθε επιφάνεια, αν και μένω στα νότια προάστια και η πυρκαγιά είναι ανατολικά! Η ατμόσφαιρα περίεργη, αποπνικτική, λες και έχει έρθει η συντέλεια του κόσμου. Οι στάχτες είναι το ορατό μέρος της καταστροφής της φύσης…αλλά και των ανθρωπίνων ονείρων που ήθελαν (το ελπίζουμε βέβαια) να παραδώσουν ένα κόσμο καλύτερο στα παιδιά τους ή τους κόπους και τις περιουσίες μιας ολόκληρης ζωής, να εξαφανίζονται σε μια στιγμή μέσα στις φλόγες και να γίνονται αποκαΐδια! Τι να πει κανείς; Πάλι τα ίδια; Δεν μάθαμε από το παρελθόν μας; Δεν διασφαλίσαμε το μέλλον μας;

Αλλά αν το πάμε και κάπως πιο θεολογικά και πνευματικά, θα διαπιστώσουμε ότι οι επίγειες φλόγες, όντως είναι επικίνδυνες, καταστροφικές και όλοι θέλουν να τις αποφύγουν; Τις πνευματικές φλόγες (συμβατικές –ανθρωποκεντρικές εικόνες βέβαια για την άλλη ζωή για όλους αυτούς που θα βλέπουν την δόξα Του Θεού ως πυρ που θα τους κατακαίει) δεν μας απασχολούν και δεν τις φοβόμαστε; Γιατί; Επειδή δεν τις βλέπουμε; Επειδή είναι για την άλλη ζωή και εμείς μας νοιάζει μόνο η επίγεια να «περνάμε καλά» ;

Γι αυτό αδελφοί μου ας αφυπνιστούμε τόσο περιβαλλοντολογικά για την διασφάλιση ενός περιβάλλοντος που θα μπορεί να δίνει την υγιεινή διασφάλιση της ποιότητας της ζωής, αλλά να μας απασχολεί να έχουμε και την πνευματική «καλή απολογία» για το Ουράνιο Θυσιαστήριο του Τριαδικού Θεού μας.

Άλλωστε μην κρυβόμαστε κάτω από το δακτυλάκι μας, εμπρηστές δεν είναι μόνο αυτοί που έβαλαν την φωτιά, εμπρηστές είναι και αυτοί που κτίζουν παρανόμως μέσα στο δάσος, εμπρηστές είναι αυτοί που την επόμενη της φωτιάς βάζουν περιφράξεις , εμπρηστές είναι αυτοί που νομιμοποιούν μια τέτοια κατάσταση δίνοντας παροχή ρεύματος, νερού και εν τέλει εμπρηστής είναι ο ίδιος ο κρατικός μηχανισμός που κάποια στιγμή τα αυθαίρετα βαπτίζονται…νόμιμα και κάποιοι πλουτίζουν, πάνω στην καταστροφή των άλλων! Ας σταματήσει αυτό επιτέλους! Ας γίνει υπόθεση όλων! Ας αποκτήσουμε αντιστάσεις και για τις επίγειες και για τις πνευματικές «πυρκαγιές»!

Ο Θεός ας βάλει το χέρι Του και ας ελπίσουμε το κακό και η κατάσταση να μην γίνει μη αναστρέψιμη..! Ας ελπίσουμε το πράσινο να ξαναγίνει πράσινο και τα μέτρα που θα λάβουμε να είναι ουσιαστικά και αποτρεπτικά, να μην ξαναζήσουμε άλλο καλοκαίρι τα ίδια! Το χρωστάμε από τα παιδιά που θα έρθουν …γιατί το περιβάλλον είναι δανεικό από αυτούς….

«Υπεραγία Θεοτόκε σώσον υμάς …τους αμαρτωλούς».

Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση τελέσαμε τον Πανηγυρικό Εσπερινό, επί την εορτή της Κοιμήσεως της Παναγία μας. Πλήθος κόσμου και φέτος συνέρευσε και θα κατακλύσει και αύριο κάθε Ιερό Ναό για να δοξολογήσει τον Θεό και να τιμήσει την Παναγία μας.

Ότι και να γράψουμε σ’ αυτές τις γραμμές, είναι τόσο φτωχό στο μεγαλείο και την αξία της Παναγία μας, καθώς αξιώθηκε να βρίσκεται κάτω από την Τρισυπόστατη Θεότητα, αλλά και πάνω από όλους τους Αγίους και τους δικαίους της πίστεως μας. Αυτή που έγινε το άσμα των Αρχαγγέλων και των Αγγέλων, αυτή που έγινε πιο πλατυτέρα από τον ουρανό, αφού δέχθηκε και χώρεσε στα σπλάχνα της, τον Υιό και Θεό της, Ιησού Χριστό.

Η Παναγία μας, που έγινε η σκάλα μεταξύ ουρανού και γης, καθώς εσκήνωσε ο Θεός Λόγος ανάμεσά μας, αλλά και δι’ αυτής ανέβηκαν και ανεβαίνουν άνθρωποι προς την σωτηρία…τον παράδεισο!

Ποιος πιστός δεν έχει προφέρει το όνομά της, ποιος ασθενής δεν την επικαλέστηκε με πίστη και δεν βρήκε την ίαση, ποιος πεινασμένος δεν προσέφυγε σ’ αυτήν και εχόρτασε πνευματικά και υλικά! Ποιος πονεμένος δεν ακούμπησε τα δάκρυά του και δεν βρήκε την παραμυθία και την χαρά, ποιος παραστρατημένος δεν προσέφυγε σ’ αυτήν και δεν βρήκε τον δρόμο της επιστροφής και της λύτρωσης;

Είναι τυχαίοι τόσοι Ιεροί Ναοί και Παρεκκλήσια αφιερωμένα στην Χάρη της; Είναι τυχαίοι αναρίθμητα ονόματα και χαρακτηρισμοί, από τις θαυματουργικές επεμβάσεις της; Είναι τυχαία που η ίδια εκφράζει ενσαρκωμένες όλες τις αρετές που θα μπορούσαν να στολίσουν έναν άνθρωπο που αγωνίζεται για τις αρετές; Είναι τυχαίοι τόσοι και τόσοι ύμνοι που στολίζουν την υμνογραφία και εκφράζουν την ευγνωμοσύνη του πιστού λαού προς το πρόσωπό της;

Όποιον άνθρωπο και αν ρωτήσουμε που είναι συνειδητός Χριστιανός, θα έχει και κάτι να διηγηθεί για όσα η καρδιά του βιώνει από την σχέση του με την Μητέρα όλου του ανθρωπίνου γένους, αφού γέννησε τον Σωτήρα Χριστό που ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, που πήρε όλη την ανθρώπινη φύση που μετέχουμε και την αγίασε.

Τι απομένει ποια; Τι ζητάει άραγε από εμάς η ίδια, από τον άνθρωπο του 2009; Μήπως αυτό που είπε και στους διακόνους στο γάμο της Κανά; «Ότι αν λέγη υμίν ποιήσατε» . Δηλαδή να υπακούμε και να εφαρμόζουμε όσα ο ίδιος ο Κύριος δίδαξε και έζησε! Δεν είναι τυχαίο, ότι η Παναγία μας κρατάει τον Χριστό μας στην αγκαλιά της και τον δείχνει με το χέρι της! Δεν προβάλει τον ευατό της, αλλά τον Υιό και Θεό της.

Ας την επικαλούμαστε αδελφοί μου συνεχώς να πρεσβεύει για όλους τους ανθρώπους προς τον Θρόνο της Μεγαλειότητος του Κυρίου μας και να είμαστε βέβαιοι ότι το δικό μας βήμα θα το κάνει άλμα, την μικρή μας καλή προαίρεση θα την κάνει πίστη και βεβαιότητα. ΑΜΗΝ

π. Αντώνιος Χρήστου
14/8/09

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ π. ΕΥΣΤΑΘΙΕ....! ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ....!

Με τον π. Ευστάθιο Κοντοράβδη, γνωριστήκαμε μέσα από το διαδίκτυο και συγκεκριμένα από το voice-chat, paltalk το 2001 αν δεν κάνω λάθος. Είχε δημιουργήσει ένα room που λεγόταν Ορθοδοξία-Ορθοπραξία και έδινε καθημερινά την καλή απολογία σε όσους είχαν μάτια να δουν και αυτιά να ακούσουν! Δυστυχώς οι περισσότεροι έμπαιναν με κοροϊδευτική διάθεση ή πνεύμα αντιλογίας και όχι να ακούσουν Λόγο Θεού. Με συμπάθησε από την πρώτη στιγμή και με έκανε και διαχειριστή του δωματίου του, όταν έλειπε, γιατί έμπαινε ώρες Καναδά…! Τα λέγαμε ηλεκτρονικώς από τότε σχεδόν καθημερινά!
Το καλοκαίρι που κατέβηκε Ελλάδα βρεθήκαμε και από κοντά και γενικά είχαμε συχνή επικοινωνία!

Άνθρωπος χαρούμενος και απλός, με απλή αλλά ταυτόχρονα γοητευτική θεολογική σκέψη που σε προβλημάτιζε και «σε ξυπνούσε»… «σε ξεβόλευε…»! Ταυτόχρονα ήταν και άνθρωπος πονεμένος. Χήρος από την σύζυγό του και μεγαλώνοντας ένα παιδί μόνος του! Δυστυχώς ήταν πονεμένος και από τους ανθρώπους, καθώς είχε κάνει πολλούς φίλους…αλλά και πολλούς εχθρούς…! Άνθρωπος που γεύτηκε την αξίωση και την απαξίωση από ανθρώπους του κλήρου και λαϊκών! Γεύτηκε μεταθέσεις στην διακονία του, αλλά και στις διακοπές του συνεχώς γυρνούσε μέρη….έκανε ολόκληρες περιοδείες..!

Όσες φορές κατέβαινε Ελλάδα φρόντιζε να με επισκεφτεί, να με συμβουλεύει και να με γνωρίζει στον μεγάλο κύκλο γνωριμιών που είχε δημιουργήσει! Όλοι τον αγαπούσαμε και όλοι αισθανόμασταν οικογένειά του.

Φέτος το 2009, τελευταία χρονιά της επίγειας ζωής του, ήρθε και με είδε πάνω από 4 φορές και μάλιστα τις δύο από αυτές ήρθε και μίλησε στην Νεανική Σύναξη του Ναού μας, όπου όπως πάντα έγινε αγαπητός από τα παιδιά αμέσως…!

Θα μπορούσα να είχα γράψει πολλά, αλλά θα σταματήσω εδώ μιμούμενος τον ίδιο, καθώς την δοκιμασία της αρρώστιας του (τουλάχιστον προς εμένα), την πέρασε μόνος του, χωρίς να αναφέρει πολλά λόγια και να με «ενοχλήσει» 3 μήνες, ενώ ήταν Ελλάδα ξανά….! Δεν ξέρω γιατί το διάλεξε έτσι, ίσως ήθελε να τον θυμάμαι γερό και δυνατό όπως τον γνώρισα….η Καρδούλα του το ξέρει!
Ξαφνικά σήμερα Δευτέρα 3 Αυγούστου λαμβάνω τηλεφώνημα που με πληροφορούσε για την κοίμησή του. Έφυγε με χριστιανά τέλη όπως εύχεται η Εκκλησία μας, καθώς το πρωί κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων και μετά από λίγη ώρα έφυγε προς τον Κύριο, αυτόν που αγάπησε και υπηρέτησε στη ζωή του, με τόση αφοσίωση και θέρμη…!
Αύριο (Τρίτη 4 Αυγούστου 2009) και ώρα 5.00 μ.μ. θα γίνει η κηδεία του στην ιδιαίτερη πατρίδα του στα Φιλιατρά. Δυστυχώς η απόσταση δεν μου επιτρέπει να πάω…!

Σεβαστέ μας π. Ευστάθιε, αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ, να εύχεσαι από το Ουράνιο Θυσιαστήριο όπου βρίσκεσαι από σήμερα για όλους μας!

Σε ευχαριστούμε για όλα….

Ο ΜΗΝΑΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΕ ΚΑΙΡΟ......ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ....!

Κάθε χρόνο ο Αύγουστος θεωρείται μήνας.....αδειών για τον απλό κόσμο....και ο μήνας της Παναγιά μας για τον πιστό λαό, καθώς στο κέντρο του μήνα, προβάλει η εορτή της Κοιμήσεώς της. Η Εκκλησία με την νηστεία και την πνευματική εγρήγορση (σε αντίθεση με την αντίληψη της σωματικής ξεκούρασης του κόσμου) μας καλεί μέσα από τις Ιερές Παρακλήσεις προς την Μεσίτρια και προστάτη Παναγία, μας προετοιμάζουν για την Εορτή της μετάστασης της, από την επίγεια ζωή...στην όντως ζωή!
Εκεί λοιπόν που ο κόσμος βλέπει λύπη και θάνατο, η Εκκλησία βλέπει ζωή και χαρά, καθώς ιεραρχεί και αξιολογεί σωστά τα πράγματα, δίνοντας το πραγματικό περιεχόμενο στα πράγματα και στις καταστάσεις...!
Η φετινή χρονιά έχει μια ιδιαιτερότητα σε σχέση με τις άλλες, καθώς απειλητικά προβάλλει η ανασφάλεια και ο φόβος για την πανδημία πλέον της νέας γρίπης που συνεχώς εξαπλώνεται! Εν τούτοις βλέπουμε την ίδια αντίθεση πανικός και απαισιοδοξία του κόσμου και ελπίδα και εφόδια σωτηρίας της Εκκλησίας. Ο κόσμος με τις γνωστές του αγκυλώσεις, προσπαθεί να μεταφέρει αυτό τον πανικό και στον λαό και στα πράγματα της Εκκλησίας και μάλιστα το πιο ιερό, το Ποτήριο της ζωής στα άχραντα Μυστήρια...!
Τελικά ο κίνδυνος δεν είναι για τον ιό της Πανδημίας αλλά για τον «Ιό της απιστίας» που μας διακατέχει από την επικράτηση του ορθολογισμού!
Η Παναγία μας ας πρεσβεύει για όλους και ας μας φωτίζει με τις πρεσβείες της, να έχουμε την δικιά της πίστη και εμπιστοσύνη προς τον Θεό και να είμαστε σίγουροι ότι όπου κατοικεί ο Υιός της εκεί είναι η αλήθεια και η ζωή, ενώ αντιθέτως όπου δεν αφήνουμε χώρο να κατοικήσει ο Υιός της, εκεί ο φόβος, η απελπισία και η ανασφάλεια...!

Με το καλό να βιώσουμε την στοργή της Παναγιάς μας....