Ευχές της Οικογένειας του π. Αντωνίου Χρήστου για το νέο σωτήριο έτος 2019 μ. Χ.

Σκέψεις για το παλιό έτος που φεύγει και το νέο έτος που έρχεται!

                                       

                                            του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί Αναγνώστες, με την βοήθεια και τη χάρη Του Θεού, φτάσαμε λίγα εικοσιτετράωρα πριν εκπνεύσει το 2018 και ανατείλει το 2019 μ.Χ., όπως μας αρέσει προσωπικά να λέμε και υπογραμμίζουμε  «με Χριστό»! Έχουμε βέβαια τονίσει και στο παρελθόν, το επαναλαμβάνουμε και τώρα, ότι για την Εκκλησία Πρωτοχρονιά είναι η 1^η Σεπτεμβρίου στην αρχή της Ινδίκτου. Όμως οι περισσότεροι γιορτάζουν ως Πρωτοχρονιά την 1^η Ιανουαρίου και η Εκκλησία έχει προσαρμοστεί σιωπηλά με αυτό, αφού ο χρόνος αφορά κυρίως τον άνθρωπο και όχι τον Θεό που είναι πέρα και πάνω από αυτόν και με την σάρκωσή Του Θεού Λόγου, χώρισε την ανθρώπινη ιστορία στη μέση, σε προ Χριστού και μετά Χριστό.  

Πέρα από τους απολογισμούς και τις προσδοκίες, πέρα από τις ευχές και τις αναλύσεις, που είναι φυσικά χρήσιμα όλα αυτά και θεμιτά, ιδιαίτερα για τους πιστούς, αποφασίσαμε στο τελευταίο άρθρο μας να το κλείσουμε με μερικές σκέψεις, μια προσωπική μας οπτική γωνία για τα πράγματα που εξελίσσονται πάνω στο χρόνο. Η αλήθεια είναι ότι δεν τα έχουμε απολύτως οργανωμένα και με αυστηρή προτεραιότητα στο μυαλό μας. Θα τα μοιραστούμε μαζί σας όπως μας έλθουν, γι’ αυτό ζητούμε την κατανόησή σας. Ας ξεκινήσουμε…

Υπάρχουν πολλές τάσεις, μέτρα και συστήματα του χρόνου στη ζωή του ανθρώπου. Κάποιοι  αντιλαμβάνονται τον χρόνο ενιαίο και αδυσώπητο, όπου τρέχει χωρίς να έχει πίσω, και κάθε δευτερόλεπτο και λεπτό που περνάει μας οδηγεί πιο κοντά στο τέρμα της προσωπικής μας ζωής. Κάποιοι άλλοι τον αντιλαμβάνονται πιο αποσπασματικά και τμηματικά. Θεωρούν ότι η ανθρώπινη ζωή, περισσότερο έχει να κάνει με το σύνολο των στιγμών και εμπειριών μας. Αυτά δηλαδή που μας μένουν ως βιώματα και εμπειρίες στη συνείδησή μας, στο μυαλό και στη καρδιά μας.  Τέλος κάποιοι άλλοι, αποσυνδέουν τον χρόνο, από την αντικειμενική του μέτρηση με τις δείκτες του ρολογιού, αυτό που ονομάζουμε φυσικός χρόνος, αλλά τον μετρούν «υπαρξιακά»! Αυτό που λέμε ότι πέρασαν τόσες ώρες για εμένα, ως μια στιγμή, ή μια στιγμή που μου φάνηκε ότι πέρασε μια αιωνιότητα. Όλοι λίγο πολύ, έχουμε βιώσει τέτοιες καταστάσεις, όπου ξεπερνούν και τον γεωγραφικό χώρο μας, εκτός από το χρόνο, αφού π.χ. για τους ερωτευμένους ο χρόνος έχει σημασία όταν περνάνε το χρόνο μαζί και όταν αυτό δεν συμβαίνει, περιμένουν πάλι την ώρα και την στιγμή που θα ξανασμίξουν κτλ.

Με όποιο μέτρο και να μετράμε το χρόνο, με όποια τάση από τις παραπάνω μας εκφράζει περισσότερο, ένα είναι σίγουρο, ότι ο χρόνος επηρεάζει την παρουσία μας πάνω στην επίγεια πορεία μας. Η φυσιολογική μας πορεία αρχίζει όταν  ερχόμαστε βρέφη από την κοιλιά της μητέρας μας ολοκληρώνεται όταν  αναχωρούμε με άσπρα μαλλιά και ρυτίδες (υπό κανονικές συνθήκες) με την κοίμησή μας σε αυτή τη ζωή! Αυτά τα δύο γεγονότα γράφονται ως ημερομηνία-πλαίσιο, πάνω στο μνήμα μας και η ζωή μας, ορίζεται ο ενδιάμεσος χρόνος από τα δύο αυτά χρονικά σημεία.  Είτε είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα, είτε μικρότερο, το σίγουρο είναι ότι είναι περιορισμένο. Η ευθύνη μας είναι, η πνευματική μας πρόοδο και ωριμότητα. Βλέπουμε Αγίους Γέροντες, ιδιαίτερα τους συγχρόνους που κάποιοι από εμάς τους έζησαν (π.χ. Άγιος Παΐσιος και Άγιος Πορφύριος) που και αν είχαν γεράσει σωματικά, είχαν μια παιδικότητα και νεανικότητα στον τρόπο βιωτής τους αξιοζήλευτης, που η κοινή λογική δεν μπορεί να εξηγήσει. 

Πέρα από αυτό όμως, υπάρχει ένα σύνθημα γραμμένο σε τοίχο της Αθήνας, που είναι αν το σκεφτούμε στο βάθος του αμείλικτο : «Άραγε, υπάρχει ζωή πριν το θάνατο;». Στις μέρες μας ο κόσμος συνήθως αναρωτιέται για το αντίθετο. Θεωρεί ότι ζει και αναρωτιέται αν υπάρχει και ζωή μετά τον τάφο. Οι πιο ψαγμένοι όμως, που δεν συμβιβάζονται με τα όρια και τα μεγέθη, μιας ζωής ρουτίνας και βολέματος, να είναι κανείς απλά ένα γρανάζι καλοδουλεμένο, ενός συστήματος,  αναρωτιούνται αν υπάρχει ζωή, πριν τον βιολογικό θάνατο, γιατί πολύ απλά, αυτό που θεωρούμε ζωή, στην ουσία για την Εκκλησία μας, είναι συνεχής πνευματικός θάνατος, ο οποίος είναι και ο πιο επικίνδυνος, αφού τον βιώνουν οι άνθρωποι με τα μάτια ανοιχτά, ενώ τα σημάδια της αποσύνθεσή τους, αντανακλούν στα έργα και τις επιλογές τους.

Φυσικά σε όλα αυτά, δεν είμαστε μόνοι μας και κυρίως αβοήθητοι. Έχουμε τον ίδιο τον Ζωοδότη και Κύριο, που μπορούμε να ενωθούμε μαζί Του και με συνέπεια να μπορούμε να υπερβούμε την φυσική και  πνευματική φθορά που μας φέρνει ο χρόνος και όλα τα επίπονα και τους πειρασμούς που βιώνουμε σε αυτή τη ζωή, από δικές μας αφορμές και αστοχίες. Αυτό που όμως είναι ακόμη πιο εντυπωσιακό και συνάμα αναγκαίο, είναι η δυνατότητα της υπέρβασης του φυσικού χρόνου, είτε κατά την επίγεια βιωτή μας, όσο και κατά τις συνέπειες της αγιότητος, αφθαρτοποιώντας και αφήνοντας αναλλοίωτα στο χρόνο, τα ιερά σκηνώματα και ιερά λείψανα. Όλα αυτά είναι σημεία της Βασιλείας Του Θεού, η οποία φανερώνει μια νέα πραγματικότητα, η οποία έρχεται αλλά και «εντός ημών εστί»!   

Επομένως αδελφοί μου, δοξολογίες πολλές οφείλουμε στον Τριαδικό μας Θεό, ο οποίος μας αξιώνει να ολοκληρώσουμε μια χρονιά και να εισέλθουμε στις αρχές μιας άλλης. Ας προσπαθήσουμε αυτό το έτος, να υλοποιήσουμε με πιο ζήλο, τις εντολές Του Θεού στη ζωή μας. Να οριοθετήσουμε ξανά, στόχους, όνειρα και προσδοκίες, που κάποιοι πιθανόν να μας στέρησαν ή και εμείς οι ίδιοι στη πορεία μας, να συμβιβαστήκαμε και να ξεχάσαμε. Ας κρατήσουμε ότι καλό έχουμε ως τώρα στη ζωή μας και ότι φαύλο και πάθος, ας προσπαθήσουμε να εκριζώσουμε από την ρίζα, όσο γίνεται νωρίτερα. Τέλος αυτό που ευχόμαστε, να είναι ένα νέο έτος, που θα μας προσφέρει στιγμές και οτιδήποτε άλλο, που θα αποτελεί άλλο ένα εφόδιο στη πορεία μας, προς την όντως ζωή. Το εισιτήριο όμως ή όχι, σφραγίζεται στη παρούσα. Ας το προσπαθήσουμε!

  Καλή καρποφόρα και πνευματική χρόνια σε όλες και όλους ! Αμήν

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Μήνυμα επί τη Ενάρξει του Νεού Έτους 2019 μ. Χ. του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Παύλου.

Διεξήχθηκε το 2ο Διενοριακό Πρωτάθλημα Σκάκι, του Αθλητικού Οργανισμού «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΣΤΩΡ» της Ι. Μ. Γλυφάδας, Ε. Β. Β. & Β.

Ολοκληρώθηκε  το  2ο Διενοριακό Πρωτάθλημα Σκάκι που διοργάνωσε  ο Αθλητικός Οργανισμός «Αγιος Νέστωρ» της Μητρόπολης Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας,  Βουλιαγμένης & Βάρης, σε συνεργασία με τον Σκακιστικό Όμιλο «ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ». 

Οι αγώνες έγιναν στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Βούλας,  την Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018 στις 12:00 μ.μ. μέχρι τις 3:00 μ.μ. Η αλήθεια είναι ότι η συμμετοχή δεν ήταν η αναμενόμενη, συμμετείχαν 4 μόνο παιδιά, όμως το επίπεδο και η ποιότητα των αγώνων ήταν πολύ υψηλή. Όλοι οι συμμετέχοντες αγωνίστηκαν με όλους σε δύο γύρους, μία με τα άσπρα μία με τα μαύρα. 

 Την γενική επίβλεψη, διαιτησία και την ηλεκτρονική μηχανογράφηση των αγώνων είχαν οι κύριοι: Παντελής Βακάκης και Ανδρέας Λαγγούσης του Σκακιστικού Ομίλου ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ. Αξίζει να σημειωθεί, ότι στην αίθουσα βρίσκονταν καθ' όλη την διάρκεια των αγώνων οι γονείς των παιδιών που συμμετείχαν και άλλοι ενδιαφερόμενοι, όπως η Πρόεδρος  του Σκακιστικού Ομίλου ΛΕΥΚΙΠΠΟΣ κ. Ειρήνη Κωστοπούλου και ο Πρόεδρος του Αθλητικού Ομίλου ΖΗΝΩΝ Γλυφάδας κ. Παναγής Σκλαβούνος .

Τις απονομές έκανε ο εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Γλυφάδας, Ε. Β. Β. & Β. κ. Παύλου, ο Γραμματεύς του Γραφείου Νεότητος και Υπεύθυνος του Αθλητικού Οργανισμού Πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος Χρήστου στους παρακάτω νικητές : 

 1ος αναδείχθηκε ο Νικόλαος Παρνασσάς της Ενορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Δικηγορικών Γλυφάδας (5 Νίκες), 

2ος ο Παναγιώτης Παρνασσάς της Ενορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Δικηγορικών Γλυφάδας (4 Νίκες), την 3η θέση κατέλαβε ο Ελευθέριος Ευθυμιάδης της Ενορίας του Αγίου Τρύφωνος Τερψιθέας Γλυφάδας (2 Νίκες). 

Την 4^η θέση κατέλαβε ο Νικόδημος Αλεβιζόπουλος της Ενορίας Κοιμήσεως Θεοτόκου Δικηγορικών Γλυφάδας (1 Νίκη).

                       Εκ του Αθλητικού Οργανισμού της Ιεράς Μητροπόλεως

Αρχονταρίκι 30 Δεκεμβρίου 2018 (Περί ευχών στην αλλαγή του χρόνου).

Λίγες σκέψεις και ευχές για το νέο χρόνο που έρχεται!

Ομιλία στη Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου (2η μέρα Χριστουγέννων).

Ευχές Χριστουγέννων Οικογένειας π. Αντωνίου Χρήστου.

Ευχές Χριστουγέννων Μητροπολίτου μας κ. Παύλου 2018

Μήνυμα Χριστουγέννων Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Γλυφάδας Ε. Β. Β. & Β. κ. Παύλου 2018

Οι τρεις Γεννήσεις Του Χριστού μας και οι δικές μας «πνευματικές εκτρώσεις».

του π. Αντωνίου  Χρήστου

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, μπήκαμε με την χάρη Του Θεού, για άλλη μια φορά και χρονιά, στην τελική ευθεία για τα Χριστούγεννα. Ήδη αναφέραμε αρκετά για αυτά στο άρθρο μας πριν δύο εβδομάδες «Φωτεινή πόλη, αλλά σκοτεινοί άνθρωποι»! Σήμερα ο τίτλος μας, σίγουρα θα παραξενέψει αρκετούς…! Εμείς ξέρουμε για μία γέννηση του Χριστού, για ποιες τρεις μιλάει ο τίτλος του άρθρου μας; Επίσης τι εννοούμε «πνευματικές εκτρώσεις»; Επικαλούμαστε την υπομονή σας, να κάνετε τον κόπο να διαβάσετε το άρθρο μας μέχρι το τέλος και θα σας απαντηθούν πιστεύουμε όλα.

Ο Τίτλος για τις τρεις γεννήσεις του Χριστού, δεν είναι δικό μας. Την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018 μετά την Θεία Λειτουργία στον ναό που διακονούμε (Ιερός Ναός Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης),  Πραγματοποιήθηκε Χριστουγεννιάτικη Θεολογική, Καλλιτεχνική και Φιλανθρωπική Εκδήλωση, από τις κυρίες του Φιλόπτωχου Ταμείο μας.

Στα πλαίσια αυτά, στο Θεολογικό μέρος της Εκδήλωσης, περιελάβανε  ομιλία από τον προσκεκλημένο Θεολόγο και εκλεκτό Συγγραφέα κ. Γεώργιο Μαυρομάτη, με τον οποίον μας συνδέει προσωπικά πολυετή φιλία και συνεργασία.  Ο ομιλητής λοιπόν ανέπτυξε το επίκαιρο χριστουγεννιάτικο θεολογικό θέμα με τίτλο: «Οι τρείς γεννήσεις του Χριστού». Είμαι σίγουρος, ότι στο άκουσμα του θέματος πολύ θα απορήσουν και ενδεχομένως να σκανδαλιστούν. Συνέβη σε ενορίτης μας, όταν ανακοινώσαμε το θέμα της ομιλίας, μία εβδομάδα πριν πραγματοποιηθεί, μουρμούρισε «Τι κουταμάρες είναι αυτές;»  Επειδή όμως μας είναι στο μυαλό μας νωπή, μία μέρα μετά την εκφώνησή της, θα σας μεταφέρουμε και εμείς αυτά που ακούσαμε και όπου κριθεί αναγκαίο θα το εμπλουτίσουμε και με άλλα στοιχεία. 

α)Η πρώτη γέννηση αφορά τον Θεό Λόγο, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο οποίος γεννήθηκε αχρόνως και αϊδίως από τον Θεό Πατέρα πριν φτιαχτεί ο υλικός κόσμος. Έχει δηλαδή να κάνει με «καθαρή» Ορθόδοξη Θεολογία, δηλαδή για τον τρόπο υπάρξεως του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος και σχετίζεται σε κοινωνία με τα άλλα δύο ομοούσια πρόσωπα, Του Πατρός και Του Αγίου Πνεύματος. Ο τρόπος φυσικά για εμάς αφορά μυστήριο και γνωρίζουμε όσο ο Θεός μας αποκάλυψε και στις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, π.χ. της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου (235 μ.χ. Νίκαια Βυθηνίας) , που αντιμετώπισε την αίρεση του Αρείου, ο οποίος έλεγε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά το πρώτο κτίσμα Του Θεού, που γεννήθηκε εν χρόνω! Φυσικά η Εκκλησία μας με την Θεολογία του Μεγάλου Αθανασίου, καταδίκασε μια τέτοια διδασκαλία και θέσπισε το όρο ομοούσιος για τον Χριστό μας και διατύπωσε τα γνωστά μας,  επτά πρώτα άρθρα του Συμβούλου της Πίστεως.  

2) Η δεύτερη γέννηση είναι αυτό που ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε τα Χριστούγεννα, η σάρκωση του Λόγου, που έγινε εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, σε συγκεκριμένο τόπο την Βηθλεέμ και χρόνο, έχοντας τέλεια και την ανθρώπινη και την Θεία φύση, στην υπόσταση του Χριστού. Δηλαδή εδώ μιλάμε για την Θεία Οικονομία, τι δηλαδή ο Θεός έκανε για την σωτηρία του ανθρώπου. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Θείο Βρέφος αποδίδεται στην Ορθόδοξη Αγιογραφία, σπαργανούμενο με σουδάριο μέσα σε τάφο, εντός του σπηλαίου, για να δείξει ότι ήρθε για να Σταυρωθεί και να χύσει το αίμα Του (προεικόνιση Θείας Ευχαριστίας-Μυστηριακή προοπτική)

και 3) η τρίτη γέννηση έχει να κάνει με την πνευματική πρόληψη, στην καρδιά του κάθε ανθρώπου-Πιστού, όταν κοινωνούμε και τηρούμε τις εντολές Του Θεού με σωστή πίστη και γενικότερα πνευματική ζωή. Αυτό φαίνεται καθαρά, στην φράση του Χριστού που συναντάμε στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο : «καὶ ἀπηγγέλη αὐτῷ λεγόντων· ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ἰδεῖν σε θέλοντες. ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες αὐτόν».(Λουκ. 8, 20-21) Δηλαδή σε μετάφραση : Και μερικοί ανήγγειλαν σ’ αυτόν ότι “η μητέρα σου και οι αδελφοί σου στέκονται έξω και θέλουν να σε ιδούν”. Αυτός δε απεκρίθηκε και τους είπε· “μητέρα μου και αδελφοί μου είναι αυτοί, οι οποίοι ακούουν τον λόγο του Θεού και τον τηρούν στην ζωήν τους¨. Επομένως η τρίτη γέννηση, έχει να κάνει με την εκούσια συνέργεια του ανθρώπου. Ο Θεός μας δεν μας σώσει αναγκαστικά, αλλά όσοι με πίστη και αγάπη εργάζονται στο θέλημα Του Θεού ο οποίος θέλει για όλους μας: « ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. (Προς Τιμ. Α΄ β. 4).

Ενώ ο Θεός θέλει αυτά και ζητά την συνεργεία του ανθρώπου, όπως είπε και η Παναγία κατά τον Ευαγγελισμό «εἶπε δὲ Μαριάμ· ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου.» (Ματθ. α΄ 37), εμείς από την άλλη κλείνουμε όχι απλά την πόρτα της καρδιά μας, αλλά και ότι σπόροι καρποφόρησαν από κόπους, προσπάθειες και προσευχές άλλων, προσπαθούμε συνειδητά ή ασυνείδητα να ξεριζώσουμε. Σε μια γέννηση ξεριζώνεις το έμβρυο με έκτρωση που φυσικά είναι κανονικός φόνος. Αφού εδώ έχουμε τον γεννηθέντα Χριστό, μόνο με «πνευματική έκτρωση» μπορούμε να τον ξεριζώσουμε και φυγαδεύσουμε μακριά, σε άλλη μια πορεία «προς Αίγυπτο».

Δυστυχώς αδελφοί μου, όπως ο σύγχρονος άνθρωπος προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα για το δήθεν δικαίωμά μας, να αφαιρέσουμε την ζωή από το αγέννητο έμβρυο, έτσι και οι σύγχρονοι άθεοι, αγνωστικιστές, αλλόθρησκοι, ετερόδοξοι, ακόμη και πιστοί που είναι όμως αδιάφοροι και μη συνειδητοί, προσπαθούν με την παγκοσμιοποίση και την νέα εποχή, να εξαφανίσουν οτιδήποτε φανερώνει Χριστό, ή για να είμαστε ακριβείς οτιδήποτε προβάλει ως απόλυτο Σωτήρα τον Χριστό (πανθρησκεία).

Από αυτά τα Χριστούγεννα αδελφοί μου, ας αντισταθούμε, πρώτα στον παλαιό μας άνθρωπο και στη συνέχεια σε κάθε εσωτερικό και εξωτερικό Αντί-Χριστό, που θέλει να αφαιρέσει από πάνω μας, ότι ο Θεός με πολύ αγάπη και φιλανθρωπία έκανε για εμάς, μαζί με εμάς!

Χρόνια πολλά και ευλογημένα! Καλά Χριστούγεννα με Χριστό!   

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Κήρυγμα την Κυριακή προ της Χριστού Γεννήσεως

Πραγματοποιήθηκε η Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση, της Κατηχητικής Συνάξεως του Ιδρύματος Κ.Α.Α.Π. Βούλας.

  Την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018 και ώρα 6.00 μ.μ., στον αίθουσα Κατηχήσεως του Ιδρύματος, τα παιδιά του Κ.Α.Α.Π. Βούλας, είχαν  την τιμητική τους.  Στα πλαίσια της Κατηχητικής Συνάξεως που τελείται εκεί κάθε Παρασκευή, έγινε Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση με τη συμμετοχή των παιδιών και της Εθελοντικής Κατηχητικής Ομάδας που δραστηριοποιείται εκεί με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτη Γλυφάδας, Ε., Β., Β., και Β., κ. Παύλου .

 Την παρουσίαση, τον γενικό συντονισμό της εκδηλώσεως  είχε ο Υπεύθυνος Εφημέριος του Ιδρύματος, π. Αντώνιος Χρήστου.

   Στην αρχή ψάλθηκαν και ερμηνεύτηκαν σύντομα το Απολυτίκιο και το Κοντάκιο της Εορτής των Χριστουγέννων. Στη συνέχεια  τα παιδιά με την συνοδεία αρμονίου της εθελόντριας και Μουσικού κ. Ευαγγελίας Γουρνά,  τραγούδησαν κάλαντα και τραγούδια των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς και απήγγειλαν επίκαιρα ποιήματα

Στη συνέχεια από τους εθελοντές κατηχητές κ. Μιχάλη Παπαργύρη και τον κ. Ιωάννη Κουμανάκο,  παρουσιάστηκε θεατρικά μία μικρή διδακτική ιστορία, για την δύναμη της συγχώρεσης που είναι απαραίτητη για να μπορεί να κοινωνήσει κάποιος!

Κατά το τέλος λίγο πριν τη λήξη της Εορτής, ο π. Αντώνιος είπε λίγα λόγια για το νόημα της Εορτής των Χριστουγέννων και  τα παιδιά έλαβαν από τα χέρια του  τα δώρα, που επιμελήθηκε η Εθελόντρια , κ. Σοφία-Χρηστίνα Χρήστου συνεργάτης, των Κατηχητικών Συνάξεων του Ιδρύματος.  Τα δώρα  καθώς και το πλούσιο κέρασμα που ακολούθησε ήταν επίσης προσφορά και χορηγίες των εθελοντών της κ. Μαρίας Καπελιώτη, κ. Μαρία Κουτσοδήμου, κ. Φανή Τριπολιτσιώτου. Όλα τα παιδιά αποχώρησαν ευχαριστημένα.  Να σημειωθεί ότι στην Εορτή συμμετείχαν και αντιπροσωπεία από τον Ερυθρό Σταυρό που δραστηριοποιούνται στο ίδρυμα.

Η Κατηχητική Σύναξη,  θα επαναλειτουργήσει πλέον από το νέο έτος το 2019, την Παρασκευή 12 Ιανουαρίου.

                                     

                                 Εκ των Κατηχητικών Συνάξεων του Ιδρύματος

         

Ομιλία σε Εκκλησιασμό μαθητών Δημοτικού για τα Χριστούγεννα.

Χριστουγεννιάτικο Θέμα μέρος Β΄

Ομιλία για τον Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο.

Η ευκολία, δεν είναι καλό εφόδιο στη πνευματική μας ζωή.

του π. Αντωνίου  Χρήστου

Είναι σίγουρο αδελφοί και αγαπητοί αναγνώστες, ότι ο σύγχρονός μας πολιτισμός, καυχάται και υπερηφανεύεται γιατί έχει καταφέρει να βελτιώσει την καθημερινότητα του ανθρώπου. Από τον πρωτόγονο άνθρωπο, που προσπάθησε να κυριαρχήσει στην υπόλοιπη κτίση για να επιβιώσει. Μεταβήκαμε σταδιακά, στις μεγάλες επιστημονικές και φιλοσοφικές ανακαλύψεις της αρχαιότητας (Έλληνες, Ρωμαίοι, Αιγύπτιοι, Βαβυλώνιοι κ.α). Αρκετά αργότερα στην βιομηχανική μετάβαση του 18^ου και 19^ου αιώνα και την είσοδο της μηχανής στην καθημερινότητα τους ανθρώπου.  Ώσπου φτάσαμε μέχρι τις μέρες μας, στη λεγόμενη «επιστημονική επανάσταση», όπου ο άνθρωπος μελετά και ρυθμίζει, μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών, της τεχνικής νοημοσύνης και των ρομπότ, πράγματα που μόλις μια γενιά πριν, φαινόντουσαν επιστημονική φαντασία ή αδιανόητα.

Κοινός παρονομαστής κάθε ανακάλυψης (υποτίθεται τουλάχιστον), είναι η βελτίωση της ζωής του ανθρώπου, είτε άμεσα είτε έμμεσα, ώστε όλο να γίνουν πιο εύκολα, πιο γρήγορα, πιο μαζικά, πιο προσιτά, με μεγαλύτερη διάρκεια, με λιγότερο κόστος, ποιοτικά πιο καλά, πιο κατανοητά και χρήσιμα, με ότι αυτό συνεπάγεται στην διαδικασία της εξέλιξης και της μετάβασης από το παραδοσιακό και χειρωνακτικό, στο τεχνικό και ηλεκτρονικό.

Πολλοί ειδικοί για το θέμα, είναι αισιόδοξοι και υποστηριχτές αυτής της πορείας. Άλλοι πιο επιφυλακτικοί ή σε  αμηχανία παρακολουθούν σκεπτικά τις εξελίξεις και τέλος άλλοι, εντελώς απαισιόδοξοι και αντίθετοι με αυτή την πορεία, προσπαθούν εναλλακτικά να διασώσουν τους παραδοσιακούς μεθόδους και να αντισταθούν σε όλη αυτή την ηλεκτρονική εξέλιξη και «ρομποτοποίηση» του ανθρώπου.

Έχοντας ως δεδομένα, όλα αυτά που σε λίγες παραγράφους περιγράψαμε, ερχόμαστε όπως πάντα στα δικά μας, τα εκκλησιαστικά. Όλη αυτή η εξέλιξη και οι παραστάσεις του σύγχρονου ανθρώπου, αφορά την Εκκλησία; Αν ναι σε πιο βαθμό είναι ανεκτό; Κάθε προσπάθεια αντίστασης ή έστω και με διάκριση και φειδώ υιοθέτησής τους, με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και κριτήρια,  αποτελεί αναχρονιστικό και σκοταδιστικό (όπως συνήθως κατηγορούν κάποιοι την Εκκλησία); Που είναι τα όρια; Τι επιτρέπεται και τι είναι κόκκινη γραμμή; Όλα αυτά τα ερωτήματα, θα μας απασχολήσουν στο σημερινό μας άρθρο.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία, γνωρίζει πολύ καλά ότι κινείται ιστορικά σε αυτόν τον κόσμο, αλλά δεν προέρχεται από αυτόν τον κόσμο. Ακολουθεί ως συνοδοιπόρος και πολλές φορές προσλαμβάνει, τις περιπέτειες και ανακαλύψεις του ανθρώπου, αλλά έχει την αυτοσυνειδησία ότι την ίδρυσε ο θεάνθρωπος Χριστός και προερχόμαστε από το μέλλον, την Βασιλεία Του Θεού, στην οποία προγευόμαστε στο εδώ και τώρα, δια της λειτουργικής μυστηριακής ζωής, αλλά και της αγάπης μεταξύ των μελών της τοπικής ενοριακής κοινότητας ή επισκοπής .

Πολιτιστικά και επιστημονικά η ανθρωπότητα, όπως αναφέραμε και στην αρχή, έχει περάσει πολλά στάδια και συνεχώς εξελίσσεται. Η Εκκλησία, επειδή δεν είναι μόνο ο Ναός, αλλά κυρίως είναι τα μέλη που την αποτελούν (κλήρος και λαός, ως θεανθρώπινος οργανισμός), κάποιες από τις επιστημονικές εξελίξεις, τις προσέλαβε και υιοθέτησε (π.χ. στον τομέα της αρχιτεκτονικής κατασκευής των ορθόδοξων ναών, την τυπογραφία ή τις μικροφωνικές εγκαταστάσεις και τις ηλεκτρονικές καμπάνες κ.α.),  κάποιες τις απαγόρευσε ως ασυμβίβαστες με τον θεολογικό της σκοπό και την σωστική της αποστολή (π.χ. Με την βιοηθική, βάζοντας ένα γιατί στην ευθανασία, στις μεταμοσχεύσεις από κλινικά «νεκρούς», στις εκτρώσεις κ.α.) Ακόμη και σε δευτερεύοντα αλλά επίσης ουσιαστικά θέματα π.χ. στη χρήση ηλεκτρονικών κεριών ή καντηλιών εντός του Ιερού Ναού, όπως έχουν οι παπικοί! Για τους Ορθόδοξους πάντα θα προτιμάται το καθαρό κερί και το καντήλι με το καθαρό λάδι και φυτίλι κτλ .

Ένα όμως είναι σίγουρο, ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δεν εμπόδισε και δεν πολέμησε καμία επιστημονική ανακάλυψη του ανθρώπου. Ίσα-ίσα που με την παιδεία της, τον πολιτισμό της, και τις υλικές επιδοτήσεις της ή στη παροχή υποτροφιών νέων επιστημόνων, συνέβαλλε στην δημιουργία νέων ανακαλύψεων σε πολλούς τομείς. Μπορεί σε κάποια να διαφωνεί ή να είναι επιφυλακτική, αλλά ποτέ επίσημα δεν θα προσπαθήσει να  καταστρέψει ή να                                                                     πολεμήσει χωρίς επιχειρήματα και προτάσεις κάποιες επικίνδυνες για την ψυχοσωματική υγεία και πνευματική προκοπή του ανθρώπου. Αυτό σαν γεγονός λέει πολλά! Αν κάποιοι στο όνομα της Εκκλησίας κάνουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και της επιστήμης, αυτή δεν έχουν ουσιαστική σχέση ούτε με το αληθινό σώμα του Χριστού.

Πέρα όμως από όλα αυτά, υπάρχει ένας κίνδυνος, πέρα από την εκκοσμίκευση (που είναι η προσπάθεια των δομών του κόσμου, να αλλοιώσουν την Εκκλησία εκ των έσω), που είναι δυσδιάκριτος και πολύ επικίνδυνος. Αυτό λέγεται η ευκολία! Έχουμε μάθει με λίγα κουμπάκια, όλα πλέον να γίνονται αυτόματα! Όλα στρέφονται γύρω από τον άνθρωπο και τις πλασματικές του και όχι ουσιαστικές του ανάγκες! Ανάγκη σημαίνει ότι αν δεν φάω ή αν δε πιώ νερό θα πεθάνω! Αν όμως το κινητό μου δεν είναι iphone ή δεν έχω καν κινητό, δεν θα πεθάνω! Αυτό πολλοί πιστοί από εμάς, προσπαθούμε να το μεταφέρουμε συνειδητά ή ασυνείδητα στη πνευματική ζωή! Δεν μας αρέσει η δυσκολία, η άσκηση και ο Σταυρός! Όλοι θέλουμε τον ανελκυστήρα (ασανσέρ) αλλά η Εκκλησία μας πάντα για κλίμακα (σκάλα) των αρετών θα μιλάει! Δεν μας αρέσει να ακούμε μεγάλες ομιλίες, ή να κοπιάζουμε πολύ, όλα τα θέλουμε στο εδώ και τώρα, εύκολα και γρήγορα! Υπομονή, καρτερία, ταπείνωση, άσκηση μας είναι άγνωστες λέξεις και τις αποφεύγουμε!

Ο Χριστός μας μίλησε για «στενή και τεθλιμμένη οδό»! Οι πατέρες μας, μας λένε «δώσε αίμα και λάβε πνεύμα»! Επομένως δεν υπάρχει ευκολία στα πνευματικά αδελφοί μου! Δυστυχώς πλέον ο άνθρωπος, του είναι εύκολο να πηγαίνει στο φεγγάρι, αλλά πολύ δύσκολο να κοιτάξει μέσα στη καρδιά του ή τον διπλανό του στα λίγα μέτρα! Αυτό όμως τελικά σώζει! Αλλιώς ο άνθρωπος κινδυνεύει πάντα από τον πειρασμό της Βαβέλ, να κατακτήσει τον Θεό με τα τεχνικά του μέσα, αλλά ο Θεός δεν καταχτιέται, αλλά δωρίζεται στους καθαρούς, τους ταπεινούς, και σε αυτούς που με υπομονή κρούουν και αιτούν με την προσευχή, την τήρηση των εντολών και την άσκηση! Ας ανοίξουμε την καρδιά μας και ας φύγουμε από τον άκρατο επιστημονισμό ή την έπαρση ότι τα μπορούμε όλα! Δεν υπάρχει ανακάλυψη του ανθρώπου που να μην έχει μακροπρόθεσμα παρενέργειες, είτε στο περιβάλλον, είτε στην υγεία του ανθρώπου είτε στο θέμα της σωτηρίας του, όταν βγάζει τον Θεό για να γίνει ο ίδιος Θεός χωρίς αληθινό Θεό! Αμήν!  

*Απόφοιτος Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, Πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Κάτοχος Μεταπτυχιακού Τίτλου στην Ορθόδοξη Θεολογία στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο.

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Ομιλία της Τρίτης 18 Δεκεμβρίου 2018 (Περί διαζυγίων).

Ομιλία με θέμα : Εμπόριο μέλλοντος, ελπίδας κι ανασφάλειας. Μία εισαγωγή στον συμπλεγματικό κόσμο της Αστρολογίας.

Τι εορτάζουμε τα Χριστούγεννα και με ποιον τρόπο;

Πραγματοποιήθηκε η Χριστουγεννιάτικη Εκδήλωση, του Ιερού Ναού Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης.

Την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018 μετά την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης,  Πραγματοποιήθηκε η  Χριστουγεννιάτικη Θεολογική, Καλλιτεχνική και Φιλανθρωπική Εκδήλωση, που διοργάνωσε το Φιλόπτωχο Ταμείο του Ναού.

Ο Σκοπός της προσπάθειας  ήταν τριπλός: α) Να συναισθανθούμε την μεγάλη φιλανθρωπία Του Θεού, να γίνει άνθρωπος για να μας σώσει, β) Να ενισχυθεί το Φιλόπτωχο Ταμείο του Ιερού Ναού, για τις αυξημένες υποχρεώσεις του για τις άγιες ημέρες των εορτών και γ) Να υπάρχει η δυνατότητα στους  καιρούς οικονομικής κρίσης που ζούμε, με λίγα χρήματα να αγοράσουν όλοι οι ενδιαφερόμενοι, σε συμβολικές τιμές, δώρα και  προϊόντα για τους ίδιους και τους οικείους μας.

Η δράση της Εκδηλώσεως ήταν επίσης τριπλή : Στην  αρχή εντός του Ιερού Ναού προηγήθηκε το Θεολογικό μέρος, με  ομιλία από τον προσκεκλημένο Θεολόγο και Συγγραφέα κ. Γεώργιο Μαυρομάτης, ο οποίος ανέπτυξε επίκαιρο χριστουγεννιάτικο θεολογικό θέμα με τίτλο: «Οι τρείς γεννήσεις του Χριστού». 

Ο ομιλήτης όπως ανέφερε στην μισάωρη περίπου ομιλία του:

α)Η πρώτη γέννηση αφορά τον Θεό Λόγο, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο οποίος γεννήθηκε αχρόνως και αϊδίως από τον Θεό Πατέρα πριν φτιαχτεί ο υλικός κόσμος.

2) Η δεύτερη γέννηση είναι αυτό που ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε, η σάρκωση του Λόγου, που έγινε εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου, σε συγκεκριμένο τόπο την Βηθλεέμ και χρόνο, έχοντας τέλεια και την ανθρώπινη και την Θεία φύση, στην υπόσταση του Χριστού.

και 3) η τρίτη γέννηση έχει να κάνει με την πνευματική πρόληψη, στην καρδιά του κάθε ανθρώπου-Πιστού, όταν κοινωνούμε και τηρούμε τις εντολές Του Θεού με σωστή πίστη και γενικότερα πνευματική ζωή! Ολόκληρη η Ομιλία βρίσκεται εδώ.

Ακολούθησε το Καλλιτεχνικό-πολιτιστικό κομμάτι της Εκδηλώσεως, από την χορωδία του Ιερού Ναού, με συνοδεία μουσικών οργάνων. Η χορωδία ερμήνευσε τα εξής Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και κάλαντα : 1. Χαίρε η γη, 2. Γκλόρια, 3. Άγια Νύχτα. 4. Βυζαντινά Κάλαντα, 5. Επτανησιακά Κάλαντα. 6. Μικρασιάτικα Κάλαντα.  7. Αθηναϊκά Κάλαντα. 

Την παρουσίαση του προγράμματος είχε ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος  Χρήστου.

Για να τα ακούσετε τα τραγούδια δείτε το σχετικό βίντεο.

Παράλληλα  της Εκδηλώσεως,  στο Πνευματικό Κέντρο, όσοι το επισκέφτηκαν διαπίστωσαν ότι είχε στηθεί με πολύ μεράκι μια  Φιλανθρωπική Αγορά. Οι επισκέπτες βρήκαν στολίδια, κεριά, δώρα, διακοσμητικά, χειροποίητα και παραδοσιακά γλυκά, λευκά είδη, παιχνίδια, κάρτες, βιβλία, κρασιά κ.α, όλα προσφορές και χειροτεχνίες των κυριών Ενοριτών μας. Τα έσοδα που συγκεντρώθηκαν θα διατεθούν για την κάλυψη των ποικίλων αναγκών των αναξιοπαθούντων οικογενειών της Ενορίας μας.

Στο τέλος της Εκδηλώσεως ο π. Αντώνιο, ευχαρίστησε όλους και όλες, που συνέβαλαν σε αυτή την Εκδήλωση, η οποία ομολογουμένως έφτασε τον τριπλό στόχο που είχαμε ως Ενορία θέσει. Τον κ. Μαυρομάτη για την ανταπόκριση στη πρόσκλησή μας και την ανάπτυξη του ενδιαφέροντος θέματός του, τις κυρίες του Φιλοπτώχου Ταμείου που ετοίμασαν όλα αυτά τα αριστουργήματα στην έκθεση, την χορωδία μας, για το πολύ ωραίο αποτέλεσμα και τέλος όλο τον κόσμο που έμεινε ως το τέλος, παρόλες τις πολλές ανάλογες εκδηλώσεις   που  πραγματοποιούνταν ταυτόχρονα από άλλους φορείς στην περιοχή και το γεγονός ότι τα μαγαζιά αυτή την Κυριακή ήταν ανοιχτά. Τέλος ευχήθηκε ο π. Αντώνιος, σε όλους και όλες Καλά Χριστούγεννα και ευλογημένα!                                

                                         Εκ  του Ιερού Ναού.