ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2010 Μ.Χ.

Το 2009 έφυγε το 2010 έρχεται! Όλοι εμείς τέτοια εποχή, κάνουμε όνειρα και καταθέτουμε ελπίδες για κάτι καλύτερο τόσο στην προσωπική μας ζωή όσο και για την υφήλιο όλη! Είμαστε αισιόδοξοι και πρέπει να είμαστε ότι τα πράγματα θα αλλάξουν! Ενώ όμως τα λέμε αυτά και περιμένουμε την αλλαγή των πραγμάτων, φροντίζουμε να κάνουμε απολογισμό και να οριοθετούμε αυτά που πρέπει να αλλάξουν από εμάς και σε εμάς; Αν όχι μήπως είναι αντιφατικό που περιμένουμε να αλλάξουν οι άλλοι μόνο και όχι εμείς; Αν το κάνουν όλοι έτσι τότε τι θα αλλάξει, αφού κανείς δεν θέλει και δεν προσπαθεί να αλλάξει πραγματικά;

Οι ευχές πάνε και έρχονται, το ίδιο και οι στόχοι και τα όνειρα! Πολύ καλά…! Όμως αν μείνουμε μόνο εκεί, χωρίς να βάζουμε ένα λιθαράκι και στην πράξη τότε τι θα αλλάξει;

Κάνουμε αμαρτίες; Ας τις μειώσουμε! Έχουμε πάθη ας τα μειώσουμε! Έχουμε κάποιες αρετές; Ας τις αυξήσουμε! Έχουμε κάνει λάθη επίσης ας τα μειώσουμε και να τα διορθώσουμε! Το 2010 ας είναι πραγματικά ουσιαστικό έτος προς αυτή την κατεύθυνση!

Φυσικά μόνοι μας δεν μπορούμε τίποτα, χρειάζεται η βοήθεια και η χάρις του Θεού πρώτα! Όμως όταν κάνουμε τον δικό μας αγώνα και την δική μας προσπάθεια, γινόμαστε δεκτικοί και καλοί αγωγοί αυτής της απαραίτητης χάρης! Κάνουμε ένα βήμα και τα άλλα τα κάνει αυτός! Όταν δεν το κάνουμε, εμποδίζουμε την χάρη του Θεού, γιατί σέβεται την ελευθερία μας και τις επιλογές μας….!

Υπάρχουν βέβαια και πράγματα και καταστάσεις που δεν εξαρτόνται μόνο και από εμάς και χρειάζονται να αλλάξουν από αλλού και να διορθωθούν από άλλους…! Το σύνολο διορθώνει και το πρόσωπο, αλλά και το πρόσωπο διορθώνει και το σύνολο! Άρα αν ενισχυθούμε με υπομονή και ανοχή και επίσης ωφελούμαστε και αν δεν διορθωθούν τα πράγματα (π.χ πόλεμοι κτλ)

Ας ευχηθούμε λοιπόν ότι ευχηθούμε με πραγματική αίσθηση της δικιάς μας ευθύνης! Ότι εξαρτάται από εμάς μην το ευχηθούμε σαν κάτι που πρέπει να γίνει, αλλά σαν μια αφορμή για υλοποίηση! Από αυτό πάσχουμε όλα αυτά τα χρόνια από πολλά λόγια χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο!

Στην Εκκλησία όμως η πράξη της γίνεται προσευχή και η προσευχή γίνεται πράξη!

Η ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΤΟ 2010 ΑΣ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΞΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ…….!!!!!

π. ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ

ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2010 του ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΜΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΥ

  

  

    Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἕνας νέος χρόνος προστίθεται ἤδη,

στίς ἀνοιχτές σελίδες τοῦ βιβλίου τῆς παγκόσμιας ἱστορίας.

Ὅλοι οἱ λαοί τῆς γῆς προσδοκοῦν καί ἐλπίζουν,

πώς οἱ ἄγραφες λευκές σελίδες αὐτοῦ τοῦ ἔτους,

θά συμπληρωθοῦν μέ εὐχάριστα γεγονότα.

Παρόμοιες ὅμως προσδοκίες ἔδιναν

τόν ἐναρκτήριο παλμό καί τῶν προηγουμένων ἐτῶν.

Ἀκολουθοῦσαν βέβαια, σχεδόν πάντοτε,

Οἱ ἀγωνιώδεις ἀνακοινώσεις γιά:

• τήν οἰκονομική κρίση

• τήν οἰκολογική καταστροφή

• τήν συρρίκνωση τῶν πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν καί

• τίς παγκόσμιες πανδημίες.

Καί τότε, ὅπως εἶπε ὁ Χριστός:

«ἀποψυχούντων ἀνθρώπων ἀπό φόβου τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ» (Λουκ. 21.26),

ἐμφανίζονται πολυποίκιλοι ψευτοσωτῆρες,

πού ἐνῷ ἔχουν καίρια εὐθύνη, γιά τά γενεσιουργά αἴτια τῶν κρίσεων,

ἔρχονται πίσω ἀπό τό περίβλημα:

• διεθνῶν ὀργανισμῶν,

• ἐπιτροπῶν εἰδικῶν,

• παγκοσμίων οἰκονομικῶν φόρουμ,

• ἡγετικῶν ὁμάδων τύπου G20, G7 καί G15,

καί εὐαγγελίζονται ἀπαλλαγή ἀπό ὅλα τά δεινά.

Ἀρκεῖ νά πληρωθεῖ ὁ λογαριασμός:

ü μέ περιορισμό τῶν προσωπικῶν ελευθεριῶν

ü μέ ἐκμετάλλευση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου καί

ü μέ ἐμπαιγμό τοῦ κόπου καί τοῦ μόχθου τῆς ἐργασίας τῶν λαῶν.

Αὐτό συμβαίνει πάντοτε.

Τρομοκρατοῦν τούς λαούς,

μέ ἐπαγγελίες ἐπερχομένων δεινῶν μέσα στόν χρόνο,

μετά δημιουργοῦν τίς κρίσεις,

καί ταυτόχρονα προσφέρουν «λύσεις»,

πού δῆθεν θά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τίς δυσκολίες,

ἀρκεῖ νά γίνουμε δοῦλοι τῶν συστημάτων τους

καί νά προσφέρουμε σ’ αὐτά τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας.

Τό πολίτευμα ὅμως τῶν χριστιανῶν μᾶς καλεῖ,

νά ζήσουμε τόν χρόνο τῆς ζωῆς μας

σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει:

«Θελήματι Θεοῦ τόν ἐπίλοιπον ἐν σαρκί βιῶσαι χρόνον» (Α΄ Πέτρου 4,2),

καί ἡ λειτουργική αἴτηση μᾶς ὑπενθυμίζει συνεχῶς:

«Τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν ἐν εἰρήνῃ καί μετανοίᾳ ἐκτελέσαι».

Ὁ Πανάγαθος Σωτήρ «συγκαταβαίνων....τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων»,

ἐνῷ εἶναι Ἄναρχος,

μᾶς κάνει δῶρο τόν χρόνο,

προκειμένου μέσα στόν χρόνο,

ἐργαζόμενοι θεϊκῶς,

νά βιώσουμε ἀνθρωπίνως τόν Ἄχρονον.

Ὁ Χριστός εἰσῆλθεν ἐντός τοῦ χρόνου καί,

χωρίς νά τόν καταργήσει,

τόν ἔκανε αἰώνιο.

Ὁ χρόνος χωρίς τόν Χριστό εἶναι μία ἀπατηλή ὀπτασία.

Ὁ Μέγας Βασίλειος τό σημειώνει:

«Ἤ μήπως ὁ χρόνος δέν εἶναι κάτι,

τοῦ ὁποίου τό παρελθόν ἐξαφανίστηκε,

τό μέλλον ἀκόμη δέν ἐμφανίστηκε,

τό δέ παρόν πρίν τό γνωρίσουμε διαφεύγει τήν ἀντίληψή μας;» (ΕΠΕ 4, 38-40).

Γράφει, καί πάλι, ὁ Οὐρανοφάντωρ Βασίλειος:

«Ὁ χρόνος τρέχει καί δέν περιμένει αὐτόν πού ἀργοπορεῖ.

Οἱ μέρες φεύγουν βιαστικά καί ξεπερνοῦν τόν ὀκνηρό.

Καί ὅπως κανείς δέν εἶναι δυνατόν νά σταματήσει τό ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ.....

ἔτσι οὔτε τόν χρόνο πού τρέχει...

ἐκτός ἄν κάποιος τόν προλάβει, ὅταν ἔρχεται» (ΕΠΕ 7,154).

   

 Τά αὐτά τονίζει καί ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος:

«Ὅταν ἔχουμε καιρό, νά ἁρπάξουμε τήν εὐκαιρία,

ὅταν φύγει ὅμως, εἶναι μάταιο νά τόν κυνηγᾷς» (ΕΠΕ 11,70).

Ὅταν ζοῦμε ἐντός τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου τοῦ Χριστοῦ,

πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία,

φανερώνεται σ’ ἐμᾶς ἡ ἀγάπη Του,

ὅπως τό σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος:

«φανερωθέντος δέ ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων δι’ ἡμᾶς» (Α΄ Πέτρου 1,20).

Κι ὅταν φανερωθεῖ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ,

δέν μπορεῖ καμμία κοσμική ἐξουσία,

οὐδείς παγκόσμιος  Ὀργανισμός,

νά ἐξαγοράσει τό νοῦ καί τήν καρδιά μας

μέ ἀφορμή τίς ἐπαπειλούμενες «δύσκολες μέρες».

«Τούς χρόνους τῆς ἀγνοίας ὑπεριδῶν ὁ Θεός», (Πραξ. 17,30),

μᾶς χορηγεῖ χρόνους φωτισμοῦ, θεογνωσίας καί πλουτισμοῦ Θεολογίας.

Μέσα στόν χρόνο τοῦ Θεοῦ,

δέν ὑποκείμεθα στήν τραγῳδία τοῦ κόσμου,

πού δέν ἀποδέχεται τόν χρόνον τοῦ Θεοῦ.

Ἐδῶ οἱ «ἐκζητοῦντες τόν Κύριον», κάνουν τόν χρόνο τους πανηγύρι,

ἀφοῦ «χρόνος οὐκ ἔτι ἔσται» (Ἀποκ. 10,6).

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

ἡ νέα χρονιά, πού ἤδη ἀνέτειλε,

δέν εἶναι ἀρκετό νά ὁρίζεται, ὡς ἔτος 2010 μετά Χριστόν,

ἀλλά ὡς ἔτος 2010 ἐν Χριστῷ.

Τά χρόνια μας τά ὑπολογίζουμε, μέ μέτρο τόν Χριστό.

Εὔχομαι, ἐκ βαθέων, πρός Αὐτόν νά ὁδεύουν τά διαβήματά μας,

ὥστε τό ἔτος αὐτό νά γίνει πραγματικά σωτήριον,

γιά ὅλους καί τίς οἰκογενειές μας.

                                                                 

Ο  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ   ΚΑΙ   ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗΣ  ΣΑΣ

†  Ο    ΓΛΥΦΑΔΑΣ   ΠΑΥΛΟΣ

ΕΥΧΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2009

«Νύμφης πανάγνου τὸν πανόλβιον τόκον,

ἰδεῖν ὑπὲρ νοῦν ἠξιωμένος χορός,

ἄγραυλος, ἐκλονεῖτο τῷ ξένῳ τρόπῳ

τάξιν μελωδούσάν τε τῶν Ἀσωμάτων,

Ἄνακτα Χριστόν, ἀσπόρως σαρκούμενον.»

«Ἀπό τόν κανόνα εἰς τήν Χριστού γέννησιν»

Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού

Αγαπητοί μας αδελφοί, φίλοι και φίλες

Σε μια εποχή, όπου προσπαθούν να κατεβάσουν από τα σχολεία και τις δημόσιες υπηρεσίες την εικόνα του Κυρίου μας. Σε ένα κόσμο που αδιαφορεί σε καθετί που συνδέεται μαζί με τον Χριστό και στο σώμα Του την Εκκλησία. Εν τούτοις ο Ίδιος έρχεται να σαρκωθεί και φέτος και να γεννηθεί, γνωρίζοντας ότι ήρθε για να διωχθεί και να σταυρωθεί, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν άνθρωποι που θα τον διώξουν και θα τον σταυρώσουν….

Σε εμάς δεν μένει, από το να διαλέξουμε με ποιους θα είμαστε και με ποιους θέλουμε να γίνουμε: Με τους ταπεινούς ποιμένες και τους ταξιδιώτες μάγους ή με τον Ηρώδη και τους στρατιώτες του; Με την ταπεινή φάτνη και την άλογη κτίση που τον αναγνωρίζει ή με τις πωρωμένες και σκληρόκαρδες ανθρώπινες καρδιές των Φαρισαίων και των Γραμματέων; Με τους Αγγέλους που τον δοξολογούν ή με τους Ρωμαίους στρατιώτες που τον υβρίζουν πριν τον Σταυρό; Επιλέγουμε και παίρνουμε….

                                    ΕΤΗ   ΠΟΛΛΑ   ΚΑΙ     ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

                                 π. Αντώνιος Χρήστου – Πρεσβυτέρα Ελπίδα

Επιμνημόσυνη δέηση για τον πατέρα Ευστάθιο Κοντοράβδη

Πάτερ καλησπέρα.

Ονομάζομαι Χρήστος Συλλιγαρδάκης και είναι μάλλον προφανές ότι δεν τα πάω καλά με τις αναρτήσεις κειμένων σε blogs.
Ως εκ τούτου, κι αφού δεν κατάφερα να αναρτήσω στο blog την ανακοίνωση για την επιμνημόσυνη δέηση, σας ενημερώνω μέσω e-mail, παρακαλώντας να την αναρτήσετε εσείς, ώστε να ενημερωθούν φίλοι που ενδεχομένως θα ήθελαν να παραστούν.
Δεν είναι κάποια καθορισμένη ημέρα μνημοσύνου, απλά κάποιοι φίλοι από το forum Acrobase.gr είπαμε να ζητήσουμε από τον π. Χρήστο, ενός εκ των ιερέων της Αγίας Βαρβάρας, να κάνουμε ένα τρισάγιο.

Ευλογείτε.

Η ανακοίνωση έχει ως εξής:

---

Ανακοίνωση
Το απόγευμα του ερχόμενου Σαββάτου 19 Δεκεμβρίου, στον Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας (Τέρμα Πατησίων), μετά τον Εσπερινό, θα τελεστεί επιμνημόσυνη δέηση για τον π. Ευστάθιο Κοντοράβδη.

Για όσους θέλουν και μπορούν να έρθουν, ο Εσπερινός ξεκινά στις 17:00,

Ο Ναός είναι ακριβώς στο σταθμό του ΗΣΑΠ - Άνω Πατήσια.

Οι Άγιοι Φανέντες προκαλούν...

 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ :  http://anastasiosds.blogspot.com/2009/12/blog-post_05.html

Πρόσφατα, φίλος καλός που έλαβε γνώση ορισμένων δημοσιευμάτων περί των Αγίων Φανέντων, εξέφρασε την έκπληξη και την απορία του προς τον υπογράφοντα, για την -όπως νόμιζε- αδιάφορη στάση του, προς τους συγκεκριμένους Αγίους. Με την προτροπή και άλλων αναγνωστών, προχωρούμε στην παρούσα δημοσίευση για να υπενθυμίσουμε τα γεγονότα και να σχολιάσουμε τα γραμμένα με ειρωνικό τρόπο κείμενα.

Στις 2 Μαΐου 2009 το Ναρκαλιευτικό Κίχλη μετέφερε από την Πάτρα στη Σάμη της Κεφαλονιάς, τα ιερά λείψανα των Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, των γνωστών στο νησί του Ιονίου με την προσωνυμία Άγιοι Φανέντες. Η διάθεση τού πολεμικού πλοίου από το ΓΕΝ, έγινε κατόπιν αιτήματος του Μητροπολίτου Κεφαλληνίας, προκειμένου να επαναπατρισθούν με τιμές τα αγνοούμενα από αιώνες ιερά λείψανα. Υπενθυμίζεται, ότι αυτά είχαν αφαιρεθεί από το νησί σε εποχές δίσεκτες και μέρος τους επέστρεψε ευγενικά προς την τοπική Εκκλησία του νησιού ο Καρδινάλιος της Βενετίας, στις 30 Ιανουαρίου. Το σημαντικό αυτό γεγονός έτυχε ευρύτατης δημοσιότητας στην εκκλησιαστική ειδησεογραφία και προσέλκυσε το ενδιαφέρον του ελληνικού αλλά και του διεθνούς έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου. Η επίσημη και πάνδημη υποδοχή στην Κεφαλονιά, πραγματοποιήθηκε με κάθε τιμή και μεγαλοπρέπεια με την παρουσία έξι Ορθόδοξων Μητροπολιτών, αντιπροσωπείας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, σύσσωμων των Αρχών του νησιού και πλήθους κόσμου, ενώ άγημα από το πλήρωμα του ναρκαλιευτικού απέδωσε τις πρέπουσες τιμές.

Τα παραπάνω γεγονότα, δηλαδή ο εντοπισμός, η παραχώρηση και η επιστροφή των ιερών λειψάνων, σχολιάζονται απαξιωτικά και διακωμωδούνται σε δημοσίευμα της εφημερίδας 'Τα Νέα' (26-6-2009, σ. 8), το οποίο υπογράφει γνωστός για τα αντιεκκλησιαστικά του δημοσιεύματα συγγραφέας. Κάτω από τον τίτλο 'Άγιοι και εκμετάλλευση' και τον υπότιλτο ΄Πράματα και θάματα με σκοπό το χρήμα', επιχειρείται να υποβαθμισθεί η επανεμφάνιση των Αγίων Φανέντων στη ζωή των πιστών και να συνδεθεί με αθέμιτους τρόπους πορισμού χρημάτων. Στο κείμενο, αν και αναδημοσιεύεται ο βίος των τριών Αγίων από το σχετικό ενημερωτικό έντυπο που κυκλοφορήθηκε σε συνεργασία της Μητρόπολης και της Νομαρχίας του νησιού, εντούτοις αποσιωπάται τεχνηέντως η Κεφαλονιά ως ο τόπος της πνευματικής παλαίστρας, του θανάτου και της θαυμαστής φανέρωσης των τριών Αγίων.

Το αναγνωστικό κοινό πληροφορείται ανακριβώς τα γεγονότα (εσκεμμένα ή αθέλητα) αφού στο άρθρο γίνεται λόγος για …αντιτορπιλικό που πήγε στη …Βενετία να φέρει τα ιερά λείψανα ! Σε μια επιπλέον προσπάθεια αποπροσανατολισμού και δημιουργίας εντυπώσεων, γίνεται λόγος για 'νέους' Αγίους, μολονότι οι άγιοι έζησαν τον τέταρτο αιώνα και η μνήμη τους εορτάζεται για πάνω από χίλια χρόνια, με επίκεντρο το μοναστήρι τους στην Κεφαλονιά. Ειρωνικά επικρίνεται και η λόγια ελληνική γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε στην πρόσκληση των εκδηλώσεων. Κυρίως όμως -και αυτό είναι το σοβαρότερο όλων- ο βίος των τριών Ομολογητών Αγίων της Εκκλησίας μας, απογυμνωμένος από ορισμένα ιστορικά στοιχεία ώστε να αιωρείται ευάλωτος στην ανάγνωση, χαρακτηρίζεται από τον αρθρογράφο ως 'ένα ωραίο παραμύθι'.

Αίσθηση προκαλεί η ομολογία του πανεπιστημιακού συντάκτη του, πως 'ακούγεται παράξενο' να καταπιάνεται με τέτοιου είδους θέμα. Τόσο μάλιστα "παράξενο", που επανέρχεται στους Αγίους Φανέντες με δύο ακόμη δημοσιεύσεις του ("Βρώμισε πια ο τόπος", εφημ. Τα Νέα, 30-7-2009 και "Η Εκκλησία ως κράτος", εφημ. Τα Νέα, 20-8-2009 ) αντιμετωπίζοντας ειρωνικά την ιστορική υπόσταση των τριών Αγίων και την επανακομιδή των ιερών λειψάνων τους.

Απορίας άξιο επίσης, ότι ο κ. Κρεμμυδάς δεν επιτίθεται τώρα εναντίον προσώπων και καταστάσεων εκκλησιαστικών, όπως συνήθως πράττει, αλλά στρέφεται εναντίον Αγίων της Εκκλησίας. Το παράδοξο τού επιχειρήματος εδράζεται και αποκαλύπτεται στην αυτοβιογραφία του (εφημ. Αυγή, 17-5-2009) όπου ο ομότιμος πλέον κ. καθηγητής, κάνει σαφές ότι μετά από την περίοδο της Κατοχής, έχει ξεκόψει 'κάθε σχέση του με θεούς και δαίμονες'.

Τόσο πολύ άραγε, ενοχλήθηκε από τα γεγονότα ο κ. καθηγητής, ή κάποιοι άλλοι, εισηγήθηκαν σ΄αυτόν, με αιχμές πολιτικής εκμετάλλευσης, το θέμα; Εάν ισχύει το δεύτερο, τότε δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν έγινε σωστά η ενημέρωση. Ας του προσκόμιζαν τα στοιχεία του βίου των Αγίων Γρηγορίου, Θεοδώρου και Λέοντος, όπως αυτά εξάγονται από τα χειρόγραφα λατινικά κείμενα του 14ου αιώνα, ή τις δημοσιεύσεις τους σε εκδόσεις του 18ου αιώνα, ή έστω τις ελληνικές μεταφράσεις τους, του έτους 2005. Ας του έκαναν γνωστό, ότι η αρχαιολογική σκαπάνη, η πλούσια βιβλιογραφία αλλά και η τοπική προφορική παράδοση της Κεφαλονιάς, επιβεβαιώνουν τα ιστορικά στοιχεία του βίου των τριών Αγίων. Ίσως προτιμούσαν να μην είχε πραγματοποιηθεί η εικοσιπεντάχρονη έρευνα στις Βιβλιοθήκες και τα Αρχεία της Ελλάδας και του Εξωτερικού. Θα τους βόλευε, ίσως, το θολό τοπίο και η κρυμμένη αλήθεια.

Ίσως τότε, ο αρθρογράφος να είχε αντιμετωπίσει από άλλη οπτική γωνία το θέμα, αφού κατά την άποψή του, ακόμη και η επιστημονική έρευνα έγινε για να μεθοδευθεί η 'εκμετάλλευση΄ των Αγίων. Τώρα πόση επιστημονική βαρύτητα μπορεί να έχουν τα παραπάνω, όταν για παράδειγμα, και προφανώς για λόγους εντυπωσιασμού και μεγέθυνσης της επιχειρούμενης προκλητικότητας του κοινού αισθήματος, το Ναρκαλιευτικό 'αναβαθμίζεται΄ και μεγιστοποιείται σε Αντιτορπιλικό και η γειτονική Πάτρα 'μετατίθεται' και 'μετονομάζεται΄ σε μακρινή Βενετία, ας το κρίνουν οι αναγνώστες.

Αλλά για τον κ. καθηγητή της Οικονομικής Ιστορίας, η τιμητική προσκύνηση των Αγίων, εξαντλείται στην πεποίθησή του, ότι ο επαναπατρισμός των ιερών λειψάνων έγινε 'με σκοπό το χρήμα΄. Ο σχετικός με τα οικονομικά θέματα αρθρογράφος, επικεντρώνει το συλλογισμό του στην, όπως υπονοεί, κακόβουλη μεθόδευση για πορισμό χρημάτων από πλευράς Εκκλησίας. Μα, ποιος υποχρέωσε ποτέ χριστιανό να πληρώσει (!) για να προσκυνήσει τα ιερά των Αγίων Φανέντων λείψανα; Ποτέ, κανείς, με κανένα τρόπο. Δυστυχώς όμως, κοιτάζοντας κάποιος κοντόφθαλμα, ακόμη και οικονομικός αναλυτής αν είναι, δεν διαβλέπει πέρα από την μεγάλη ευλογία, τα πολλαπλά υλιστικά οφέλη της τοπικής κοινωνίας, του εργατικού δυναμικού του νησιού, των επαγγελματιών της περιοχής, με την παγκοσμίως αυξανόμενη κίνηση του θρησκευτικού τουρισμού.

Στους χριστιανούς είναι γνωστό, ότι η Χάρη του Θεού ενυπάρχει στα ιερά λείψανα των Αγίων και ότι η προσκύνησή τους είναι πρακτική αγιασμού. Αυτό σηματοδοτεί την ουράνια προοπτική των γεγονότων και την προβολή του ιστορικού παρελθόντος στο αγωνιστικό σήμερα. Αυτός ο τρόπος σκέψης και ζωής ανήκει σε όσους τιμούν τους Αγίους της Εκκλησίας μας, ως αληθινούς φίλους του Θεού. Η επίκαιρη ανάδειξη στο ιστορικό γίγνεσθαι των Αγίων Φανέντων, τριών Αγίων των πρωτοχριστιανικών αιώνων, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια διαχρονική απόδειξη της αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο. Όσοι πιστεύουν, ζουν το θαύμα. Οι λοιποί εκφράζονται με χειρονομίες δυσνόητες.

Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Αντζουλάτος