Κλίμα εχθρικό προς την Εκκλησία ....

Σήμερα που βρήκα λίγο χρόνο, σκέπτομαι να σχολιάσω ένα θέμα που με απασχολεί το τελευταίο μήνα...! Αυτό το καιρό, τις τελευταίες μέρες , έχω την αίσθηση ότι υπάρχει η καλλιέργια ενόςεχθρικού κλίματος κατά της Εκκλησίας μας ως θεσμό. Στην αρχή ξεκίνησε με το θέμα της φορολόγισης και την αύξηση του ΕΤΑΚ από την νέα κυβέρνηση. Στη συνέχεια με το θέμα των Ιερών Συμβόλων με αφορμή την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου, βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν κινήσεις και να ξεσπαθώσουν κατά της Εκκλησίας οι γνωστοί αντίθετοι που αποτελούν όμως την μειοψηφία . Γενικά υπάρχει ένα κλίμα ουδέτερο και προς εχθρικό, κάτι (ή καλύτερα κάποιοι) που θέλει να αναλλάξουν τους συσχετισμούς της επιρροής της ορθοδοξίας στον κόσμο. Συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο από ότι γίνεται στην Ρωσία...., χωρίς να διδασκόμαστε τίποτα ως κράτος από αυτό!

Με επιπόλαιη και ανθρωποκεντρική ματιά,  θα περίμενε κανείς να μας ποιάσει μια ανησυχία και να έχουμε το αίσθημα ότι κινδυνεύουμε (ως Εκκλησία) από αυτή την εξέλιξη!

Αν το δούμε πιο ψύχραιμα και πιο εκκλησιολογικά, τότε όλα αυτά είναι αναμενώμενα ! Άλλωστε η Εκκλησία πολεμουμένη είναι πάντα νικώσα γιατί πολύ απλά δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα!

Γι αυτό λοιπόν να είμαστε σε εγρήγορση, να έχουμε πίστη στο Θεό, εμπιστοσύνη στην Ιεραρχία μας κάνοντας υπακοή σε ότι αποφασίσει και μας πει! Ας έχουμε μετάνοια και αν έχουμε μετάνοια, τότε θα ζούμε όπως πρέπει ως Χριστιανοί και έτσι θα δείχνουμε το Φως μέσα στο σκοτάδι του κόσμου! Το κακό είναι η απουσία του καλού, γιατί το Φως διαλύει το σκοτάδι και όχι το σκοτάδι το Φως...!

Ας απαντήσουμε με αγάπη στην εχθρότητα....! Το πολύ πολύ να μας "σταυρώσουν", αλλά σταυρούμενοι εν Χριστώ έρχεται η Ανάσταση και η σωτηρία....

Το άλλο της μάτι

Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι… Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε.

Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους… Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με… ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα…

Μα από μικρόs είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του.

Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα γεια. Ένοιωσε πολύ στενοχωρημένos. «Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό»;… αναρωτιόταν… Την αγνόησε, της έριξε μόνο ένα μισητό βλέμμα κι έτρεμε. Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε: «Εεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!.. Ήθελε να πεθάνει. Ήθελε να εξαφανιστεί. Όταν γύρισε σπίτι, της είπε: «αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου τότε καλύτερα να πεθάνεις!». Αυτή δεν του απάντησε…
«Δεν μ’ ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος», έλεγε αργότερα σ’ ένα φίλο του. «Ήθελα να φύγω από εκείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές… και τα κατάφερα, μα ήλθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει… Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού;…».

Αργότερα παντρεύτηκε. Αγόρασε ένα δικό του σπίτι. Έκανε δικά του παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, την γυναίκα του και τη δουλειά του!
Μια μέρα μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος της ζήτησε η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί.

Δεν είχε δει ποτέ από κοντά τα εγγόνια της. Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε, θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει. Τότε της φώναξε: «πως τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγες έξω! Φύγε!». Η μητέρα του απάντησε γαλήνια: «Αα, πόσο λυπάμαι, κύριε! Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση» κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι γιαγιά τους…

Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το δημοτικό σχολείο, που θα γινόταν στην πόλη πού γεννήθηκε… Είπε ψέματα στη γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο από περιέργεια… Οι γείτονες, του είπαν ότι η μητέρα του είχε πεθάνει πρόσφατα. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι’ αυτόν:

«Αγαπημένε μου γιέ, σέ σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα στο σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου. Έμαθα ότι έρχεσαι για την σχολική συγκέντρωση κι ένοιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω. Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις. Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα όσο ήσουν μικρός. Βλέπεις… όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν θα μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι. Έτσι σου έδωσα το δικό μου. Ήμουν τόσο υπερήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι… Έχεις πάντα όλη την αγάπη μου».

Η μητέρα σου.

Πηγή: Περιοδικό «Όσιος Νικάνωρ»

Χρήσιμη ομιλία Bill Gates, που μπορούμε να πάρουμε χρήσιμα στοιχεία...

Ο  Bill  Gates σε  μια πρόσφατη ομιλία του σε ένα  γυμνάσιο,  μίλησε  για 11  κανόνες  ζωής που δεν έμαθαν και δεν θα μάθουν στο  σχολείο.  Μιλάει  για το πως οι «προοδευτικοί» δάσκαλοι  δημιούργησαν μια γενιά χωρίς αίσθηση της  πραγματικότητας και πως αυτή αντίληψη  προετοιμάζει τα παιδιά να αποτύχουν στον  πραγματικό κόσμο.

  

 Κανόνας  1:  Η ζωή δεν είναι δίκαιη –  συνήθισέ το!

Κανόνας  2: Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται  για την αυτό-εκτίμησή σου. Περιμένει πρώτα να  επιτύχεις εσύ ο ίδιος κάτι ΠΡΙΝ αισθανθείς καλά  με τον εαυτό σου.

Κανόνας  3: Δεν θα κερδίσεις 60.000  ευρώ το χρόνο τελειώνοντας το σχολείο. Δεν  πρόκειται να γίνεις αντιπρόεδρος με δωρεάν  αυτοκίνητο και κινητό τηλέφωνο μέχρι να τα  κερδίσεις και τα δύο.

Κανόνας  4: Εάν νομίζεις ότι ο  καθηγητής σου είναι σκληρός, περίμενε μέχρι να  δεις το αφεντικό.

Κανόνας  5: Το γύρισμα των μπιφτεκιών  δεν σου μειώνει την αξιοπρέπεια. Οι παππούδες  σου είχαν μια διαφορετική λέξη για αυτή την  εργασία: την έλεγαν ευκαιρία.  

Κανόνας  6: Εάν τα μουσκέψεις, ΔΕΝ  ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ. Γι’ αυτό μην κλαψουρίζεις  για τα δικά σου λάθη, αλλά μάθε από  αυτά.

Κανόνας  7: Πριν γεννηθείς, οι γονείς  σου δεν ήταν τόσο βαρετοί όσο είναι σήμερα.  Έγιναν έτσι πληρώνοντας τους λογαρισμούς σου,  καθαρίζοντας τα ρούχα σου και ακούγοντάς σε να  λες πόσο «cool»  είσαι. Πριν λοιπόν σώσεις τα δάση από τα  παράσιτα της γενιάς των γονιών σου, προσπάθησε  να καθαρίσεις τη ντουλάπα στο δωμάτιό  σου.

Κανόνας  8: Το σχολείο μπορεί να έχει  βρει τον τρόπο να εξαλείψει τις διαφορές μεταξύ  κερδισμένων και χαμένων, αλλά η  ζωή ΟΧΙ.  Μερικά σχολεία έχουν απορρίψει τις αρνητικές  βαθμολογίες και θα σου δώσουν όσες ευκαιρίες  θέλεις για να βρεις τη σωστή απάντηση. Αυτή η  κατάσταση δεν μοιάζει ούτε στο ελάχιστο με την  πραγματική ζωή.
Κανόνας  9:  Η ζωή δεν είναι χωρισμένη  σε εξάμηνα. Δεν υπάρχουν ολόκληρα καλοκαίρια  διακοπών και πολύ λίγοι υπάλληλοι είναι  διατεθειμένοι να σε βοηθήσουν  να «βρεις» τον εαυτό σου.  Αυτό μπορείς να το κάνεις στον ελεύθερο χρόνο  σου.

Κανόνας  10: Η τηλεόραση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ η  πραγματική ζωή. Στη πραγματική ζωή οι άνθρωποι  είναι στις δουλείες τους και όχι στα μπαρ και  στα καφενεία.

Κανόνας  11: Να είσαι ευγενικός με  τους σπασίκλες. Στο τέλος μάλλον θα καταλήξεις  να δουλεύεις για έναν από αυτούς. 

Χρόνος μηδέν....! Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες!

Δυστυχώς αδελφοί μου δεν έχω πολύ χρόνο για να γράψω αυτά που ήθελα από την επικαιρότητα και γενικά σε θέματα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ! Θα μείνω μόνο στις ευχές για όλους τους εορτάζοντες και εορτάζουσες στις ημέρες που πέρασαν (Ταξιαρχών, Αγ. Νεκταρίου) και αυτές που έρχονται (Μηνά, Χρυσόστομο κτλ) !

Καλή δύναμη