Με την Εορτή Λήξεως ολοκληρώθηκαν οι Κατηχητικές Συνάξεις του Ιερού Παρεκκλησίου Αγίου Στυλιανού Π.Α.Α.Π. Βούλας, για το εκκλησιαστικό έτος 2018-2019.

  Την Παρασκευή 31 Μαΐου 2019 και ώρα 6.15 μ.μ. πραγματοποιήθηκε η Εορτή Λήξεως των Κατηχητικών Συνάξεων των παιδιών του Ιδρύματος ΠΑΑΠ (πρώην ΠΙΚΠΑ) Βούλας.

   Οι καλές καιρικές συνθήκες ευνόησαν τους εθελοντές-Κατηχητές, και κυρίως τα ίδια τα παιδιά να προσέλθουν αρχικώς στη παιδική χαρά του ιδρύματος και  στην  συνέχεια στην αίθουσα της Κατηχητικής Συνάξεως, ολοκληρώθηκε η λιτή, αλλά γεμάτο κέφι εκδήλωση.

Μετά την προσευχή, ο π. Αντώνιος Χρήστου, υπεύθυνος Ιερεύς του Ιδρύματος, στην αρχή καλωσόρισε και ευχαρίστησε όλους (παιδιά, εθελοντές, την νέα Πρόεδρο κ. Ελένη Κονιδάρη και τα μέλη του Συλλόγου Φίλων του ΠΙΚΠΑ, καθώς και την Διοίκηση του Ιδρύματος), για την συμμετοχή τους και την συμβολή τους τόσο κατά την σημερινή Εορτή Λήξης αλλά και γενικότερα όλη την Κατηχητική χρονιά 2018-2019.

   Ακολούθησαν τραγούδια από την κ. Μαρία Κοτσίρη. Στη Συνέχεια οι Κατηχήτριες Φανή Τριπολιτσιώτου και Μαρία Κουτσοδήμου παρουσίασαν πειράματα φυσικής, που εντυπωσίασαν τα παιδιά.

Οι Κατηχητές κ. Μιχάλης Παπαργύρης, Ιωάννης Κουμανάκος και με την βοήθεια αρκετών παιδιών, παρουσίασαν ένα μικρό σκέτς με τον τίτλο «Η Παρεξήγηση».

Μετά η γιορτή μεταφέρθηκε στην αίθουσα, όπου εκεί είδαμε ένα βίντεο με φωτογραφίες με αναμνήσεις που ζήσαμε όλη τη χρονιά.

Στο τέλος της εκδήλωσης προσφέρθηκαν πίτσα και αναψυκτικά χορηγία του Συλλόγου Φίλοι του ΠΙΚΠΑ και γλυκό από τους Κατηχητές. Τα παιδιά με την αποχώρησή τους έλαβαν  και από ένα αναμνηστικό μπλουζάκι με το σήμα για το  Καλοκαίρι  με την επιγραφή της Κατηχητικής Συνάξεως.

Μετά το κέρασμα και την ολοκλήρωση της εκδήλωσης, τα παιδιά επιστράφηκαν πίσω στους θαλάμους τους χαρούμενα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι φέτος για πρώτη φορά και μέσα στο καλοκαίρι μερικές Παρασκευές θα ανοίγει η αίθουσα και ο Ναός για να απασχολούνται δημιουργικά τα παιδιά.

            Εκ του Ιερού Παρεκκλησίου του Ιδρύματος

24η Ομιλία στην Επί του Όρους Ομιλία.

Πανελλήνιες εξετάσεις: Ένα σημαντικό σταυροδρόμι αλλά δεν κρίνεται ολόκληρη η πορεία της ζωή των παιδιών μας…!

                                                 

                                   του π. Αντωνίου Χρήστου 

      Αγαπητοί Αναγνώστες Χριστός Ανέστη! Φτάνουμε στο τέλος της σχολικής χρονιάς 2018-2019 και ήδη ξεκινάνε οι προαγωγικές ή απολυτήριες εξετάσεις! Από τις 6/6 αρχίζουν φέτος και οι Πανελλήνιες εξετάσεις για τους μαθητές της Γ΄ Λυκείου, ίσως βέβαια για τελευταία φορά, αν υλοποιηθούν τα σχέδια της παρούσης Κυβερνήσεως. Όσοι υπάρχουν ή υπήρξαν μέχρι τώρα, υποψήφιοι σε αυτές τις Εξετάσεις, πραγματικά σημάδεψαν τη ζωή τους, είτε θετικά είτε αρνητικά.

    Η Εκκλησία μας, ως φιλόστοργη μητέρα, δεν μπορεί να απουσιάζει από αυτή τη σημαντική μάχη και αγωνία χιλιάδων μαθητών και των οικογενειών τους και πραγματικά με δεήσεις, Παρακλήσεις, μνημονεύσεις ονομάτων κατά την Θεία Λειτουργία, αλλά και μηνύματα υποστήριξης, από Μητροπόλεις και τις Ενορίες, δείχνουν το έμπρακτο ενδιαφέρον τους και είναι συμπαραστάτες σε αυτή την δοκιμασία των παιδιών.

       Όσοι έχουν σχέση με την σχολική κοινότητα, είτε μαθητές, είτε καθηγητές, είτε γονείς των παιδιών με τους σχετικούς τους συλλόγους, αλλά και γενικότερα η Εκκλησία και η κοινωνία μας, οι Πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν ένα σημείο αναφοράς, τόσο για την προετοιμασία γι΄ αυτές, όσο και τα αποτελέσματα μετά από αυτές. Εδώ δεν είμαστε Αμερική που τα Πανεπιστήμια διαλέγουν τους φοιτητές τους, αλλά οι φοιτητές διαλέγουν τις σχολές, αν όμως πιάσουν τα σχετικά μόρια ανάλογα με τις βάσεις κάθε σχολής και του σχετικού ενδιαφέροντος του επιστημονικού πεδίου.

     Πολλά έχουν γραφτεί και πολύ κριτική έχει ασκηθεί, από ειδικούς και όχι μόνο, για το σύστημα των Πανελληνίων Εξετάσεων. Όλοι γενικά συγκλείνουν και συμφωνούν ότι δυστυχώς ενθαρρύνεται η παπαγαλία και η κατά γράμμα απομνημόνευση, ενώ υποχωρεί, ως μη όφειλε, η κριτική σκέψη και άλλα απαραίτητα στοιχεία που χρειάζονται (δημιουργικότητα, πρωτοτυπία κ.α.), αλλά δεν αξιολογούνται από το παρόν σύστημα. Ότι και να κάνουμε όμως και ότι να πούμε, πρέπει να προσαρμοστούμε στις παρούσες συνθήκες του συστήματος, καλώς ή κακώς.   

      Αν λοιπόν το άρθρο μας, πέσει στα χέρια κάποιων φετινών  υποψηφίων, θα θέλαμε μέσα από αυτές τις γραμμές να σας πούμε τα εξής :

             1.    Έφτασε η ώρα που περιμένατε τόσο καιρό. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται ηρεμία, ψυχραιμία και νηφαλιότητα για να ανταποκριθείτε όσο το δυνατόν καλύτερα σε αυτές τις εξετάσεις. Το άγχος, η νευρικότητα και η ανησυχία, δεν είναι καλές επιλογές να  τις επιλέξετε και ακολουθήσετε αυτή την περίοδο.

       2. Όπως λέμε και στον τίτλο του άρθρου μας, σίγουρα οι Πανελλήνιες εξετάσεις, είναι ένα σημαντικό σταυροδρόμι στη πορεία της ζωής, αλλά δεν κρίνεται και όλη η ζωή μας. Υπάρχουν πολλοί που απέτυχαν σε αυτές, αλλά η σταδιοδρομία τους στη συνέχεια, ήταν λαμπρά γιατί δεν το έβαλαν κάτω και προσπάθησαν πάλι ή βρήκαν άλλες διεξόδους. Υπάρχουν πολλοί που πέτυχαν και μάλιστα από τους πρώτους, αλλά επειδή επαναπαύθηκαν, η πορεία τους στη συνέχεια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν  ήταν ανάλογη…! Επομένως πάντα στο τέλος της πορείας και όχι στην αρχή, αξιολογείται μία πορεία, αν  είναι επιτυχημένη ή όχι.

         3.  Η προσευχή και η αναζήτηση βοήθειας από τον Θεό, φυσικά δεν είναι προσωρινή και ιδιοτελής, αλλά έχει να κάνει με την σχέση μας μαζί Του, διαχρονικά. Όμως αυτό δεν μας εμποδίζει, έστω και την τελευταία στιγμή, πριν από τη μεγάλη μάχη, να βάλουμε αρχή και να το κάνουμε αίτημα προσευχής…! Ο Κύριος πρόθυμα δίνει τον φωτισμό και τα αγαθά Του, όταν του ζητηθούν, αρκεί να έχουμε εμείς πίστη, υπομονή και επιμονή.   

      4. Εκτός από την άνωθεν σοφία και τον φωτισμό του Θεού, χρειάζεται και ο ανθρώπινος κόπος και η προσπάθεια. Ότι μας αντιστοιχεί, πρέπει και αξίζει να το καλλιεργήσουμε στο ακέραιο. Επομένως όλη η προετοιμασία μας μέχρι τις εξετάσεις, ήρθε η ώρα να συστηματοποιηθούν και να ολοκληρωθούν και όχι να επαναπαυθείτε ότι θα σας βοηθήσει ο Θεός και αρκεί. Όλα γίνονται με την βοήθειά Του, αλλά ζητά λόγο για το πόσο αξιοποιήσαμε ή όχι τα τάλαντα και τα χαρίσματα που πλούσια μας δίνει με βάση τις προδιαγραφές μας.

         5.    Ήρθε επίσης η στιγμή να εκτιμήσετε τους κόπους, τις θυσίες και την αγάπη των γονέων και των οικείων σας.  Οι εξετάσεις αφορούν βέβαια άμεσα εσάς, αλλά ποτέ μη ξεχάσετε ποιοι βοήθησαν για να φτάσετε εδώ που φτάσατε. Ας προσπαθήσετε να μη τους στεναχωρήσετε, αλλά να τους προσφέρετε την ικανοποίηση, ότι δώσατε τον καλύτερό σας εαυτό.

  

          6.  Από την προσωπική μας εμπειρία διαπιστώσαμε ότι, δεν έχει νόημα να ξενυχτάτε πάνω στα βιβλία, ιδιαίτερα τώρα στην περίοδο των Πανελληνίων. Διαβάστε όλη την διάρκεια της ημέρας το αργότερο μέχρι τις 11.00 μ.μ. Στη συνέχεια προτιμήστε να κοιμηθείτε για να ξεκουραστεί ο εγκέφαλός σας και  σηκωθείτε νωρίς το πρωί. κάνοντας μια επανάληψη στα σημαντικότερα σημεία του μαθήματος που διαγωνίζεστε. Θα δείτε πόσο καλύτερα θα απορροφάει το μυαλό σας την ύλη και θα τα θυμάστε στις εξετάσεις.

          7.  Στις εξετάσεις, πριν ξεκινήσετε να γράψετε, διαβάστε καλά τα θέματα, πάνω από μία φορά. Επικεντρωθείτε κυρίως στα ζητούμενά τους, το τι ακριβώς απαιτούν από εσάς, για να μη φύγετε εκτός θέματος. Αν κάπου κολλήσετε μη χάνετε χρόνο χωρίς λόγο, να συνεχίσετε στο επόμενο θέμα και στο τέλος της εξετάσεως να επανέλθετε στο θέμα που έχετε δυσκολία.

   

    8.Τέλος, πριν παραδώσετε την κόλα μας, εφόσον υπάρχει διαθέσιμος χρόνος, να κοιτάξετε προσεκτικά τις απαντήσεις σας, ιδιαίτερα εκεί που δεν είσαστε και τόσο σίγουροι. Ας σιγουρευτείτε  ότι απαντάτε σωστά ή βελτιώστε την απάντησή μας εφόσον  είναι δυνατόν. Η βιασύνη ή το άγχος μας, μας κατέβαλε και δεν απαντήσαμε σωστά.

     Αφήσαμε για το τέλος  τα αποτελέσματα των Πανελληνίων, γιατί δεν εξαρτιόνται όλα από εμάς, υπάρχουν και αστάθμητοι παράγοντες (βάσεις, ζήτηση από τους υποψηφίους, βαθμός δυσκολίας των εξετάσεων κ.α.). Εσείς να έχετε την ικανοποίηση ότι προσπαθήσατε. Αν δεν περάσατε στη σχολή που θέλατε, αλλά σε κάποια άλλη, να θυμόμαστε ότι όταν κλείνει μια πόρτα, ανοίγει κάποια άλλη…! Το θέμα είναι να μη μας γίνει «σημείο αναφοράς» (δηλαδή ήθελα εκεί, τελικά πέρασα εκεί…και να αισθανόσαστε συνέχεια αποτυχημένοι) Όλες οι σχολές έχουν τα υπέρ και τα κατά τους, επομένως ας το δείτε ως μία ευκαιρία και πρόκληση  στη ζωή σας! Αν βέβαια δεν περάσατε κάπου, τότε αυτό να σας πεισμώσει και να προσπαθήσετε την επόμενη φορά περισσότερο, βελτιώνοντας τα λάθη που σας έφεραν στην αποτυχία.

  

         Ευχόμαστε μέσα από τη καρδιά μας, ο Θεός δια πρεσβειών των τριών Ιεραρχών, Προστατών της παιδείας, να σας φωτίσει και να σας δυναμώνει. Η σκέψη μας και η καρδιά μας είναι μαζί σας! Ανυπομονούμε να σας συγχαρούμε στην εισαγωγή σας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση! Όσοι δεν τα καταφέρατε, μη στεναχωριέστε έχετε άλλη ευκαιρία του χρόνου. Αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Ομιλία στην Αγρυπνία στη μνήμη του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου.

Αρχονταρίκι Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης 26 Μαΐου 2019

Ομιλία στην Εορτή της Γ΄ Ευρέσεως της Τιμίας Κεφαλής του Προδρόμου.

Επίσκεψη του 2ου Έτους του Φροντιστηρίου Yποψηφίων Κατηχητών της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, στον Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης.

Επίσκεψη στην Ενορία του Ι. Ν.Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης, πραγματοποίησε το 2^ο έτος του Φροντιστηρίου των Υποψήφιων Κατηχητών της Αποστολικής Διακονίας, της Εκκλησίας της Ελλάδος, στο πλαίσιο του προγράμματος πρακτικής παρακολούθησης της διεξαγωγής ενός μαθήματος,  το Σάββατο 25 Μαΐου  2019, το απόγευμα. Οι 35 περίπου Υποψήφιοι Κατηχητές του Φροντιστηρίου, συνοδευόμενοι από τον κ. Λεωνίδα Δρόλλα, είχαν την ευκαιρία να Προσκυνήσουν στον Ιερό Ναό της Ενορίας και το Αρχονταρίκι-Πνευματικό Κέντρο.

 Στην αρχή ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού, π. Αντώνιος Χρήστου, καλωσόρισε και ενημέρωσε για την σχετικά σύντομη ιστορία της Ενορίας (από το 1980), το συνολικό λειτουργικό και ποιμαντικό ενοριακό έργο που επιτελείται και ειδικότερα και αναλυτικότερα για το ενοριακό νεανικό έργο της.

 Ο Νεανικός Τομέας, περιλαμβάνει 6   τμήματα ξεχωριστά τμήματα αγοριών-κοριτσιών (νηπιακό, βασικό, κατώτερο και μέσο, Λύκειο, Απόφοιτοι-Φοιτητές) με 7 κατηχητές τα οποία λειτουργούν σταδιακά κάθε Σάββατο από τις 10.30 μέχρι τις 8.00 το απόγευμα. Εκτός από το μάθημα, υπάρχει εκμάθηση ύμνων, ψαλμών και χριστιανικών τραγουδιών, αθλητικές δραστηριότητες και πλούσιο παιχνίδι στους ανοιχτούς και κλειστούς χώρους της Ενορίας.

Στη συνέχεια οι Υποψήφιοι Κατηχητές του 2^ου έτους του Φροντιστηρίου, παρακολούθησαν στον Ιερό Ναό (για να χωρέσουν όλοι) υποδειγματική διδασκαλία κατηχήσεως στα παιδιά αγοριών Δημοτικού, το οποίο αριθμεί περίπου  25 παιδιά, αλλά έλειπαν αρκετά λόγω των εκλογών.

Η επίσκεψη ολοκληρώθηκε με την προσφορά κεράσματός από τις κυρίες του Φιλοπτώχου Ταμείου στο Πνευματικό Κέντρο και δύο ευλογίες ένα σταυρουδάκι από τα Ιεροσόλυμα και ένα βιβλίο με τίτλο: Το Χάλκινο Φίδι και ο Σταυρός του Κυρίου του συγγραφέα κ. Γεωργίου Μαυρομάτη.

Οι Υποψήφιοι Κατηχητές, αποχωρώντας εξέφρασαν την ικανοποίησή τους από τα όσα είδαν, άκουσαν και την γενικότερη φιλοξενία που γεύτηκαν  στην Ενορία του Προφήτη Ηλία Κόρμπι Βάρης. Στη συνέχεια τελέσθηκε η Ακολουθία του Εσπερινού. 

                              Εκ του Nεανικού Τομέα του Ιερού Ναού

23η Ομιλία στην Επί του Όρους Ομιλία

Είναι εύκολο να προσεγγίσεις τους «Αγίους Τόπους», πολύ δύσκολο όμως τους «Αγίους τρόπους»…!

                                      του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί μου Αναγνώστες Χριστός Ανέστη! Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές για το σημερινό άρθρο μας, έχουν περάσει μόλις 2,5 ώρες, από την ολοκλήρωση του Προσκυνήματός μας, στους Αγίους Τόπους  9 με 13 Μαΐου 2019.  Με τη χάρη Του Θεού, αξιωθήκαμε για τρίτη φορά (μία ως λαϊκός το 2000 και δύο ως Κληρικός το 2018 και 2019) να προσκυνήσουμε, δούμε και αγγίξουμε από κοντά, τους τόπους που έζησε και αγίασε με την επίγεια παρουσία Του, ο ίδιος Θεάνθρωπος Σωτήρας, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός!

Είναι φοβερή εμπειρία και πραγματικά σε πιάνει ρίγος, δέος και συγκίνηση, όταν συνειδητοποιείς πόσο ιστορική είναι η πίστη μας, όταν ακολουθείς τα βήματα και αγγίζεις με τις αισθήσεις, τις εξωτερικές αλλά και εσωτερικές, τα έντονα ίχνη από τα σημάδια  Του Κυρίου. Ταυτόχρονα γεύεσαι  και τα απτά αποτελέσματα της αγιότητος, με τους αναρίθμητους Αγίους που σκόρπισε ο Κύριος απλόχερα στα Άγια Γη, στα Πανάγια Προσκυνήματα, αλλά κατ’ επέκταση σε κάθε ορθόδοξο Ναό, Ενορία ή Μοναστήρι, όπου γης!

Ο λόγος είναι απλός, το είχαμε γράψει και πέρσι  σε προηγούμενο άρθρο και τώρα απλά το υπενθυμίζουμε, ότι : «Κάθε Αγία Τράπεζα» είναι Πανάγιος Τάφος, κάθε δάκρυ ειλικρινούς μετανοίας, είναι Ιορδάνης ποταμός…», χωρίς βέβαια να παραγνωρίσουμε το γεγονός, της μοναδικής και ειδικής ευλογίας των Πανάγιων Προσκυνημάτων αλλά και τον αγώνα της εκεί Αγιοταφικής αδελφότητος, να διατηρηθούν και να συνεχίσουν στο χρόνο, την ανεκτίμητη δράση τους και για Εκκλησιαστικούς αλλά και Εθνικούς σκοπούς. Όλοι διαπιστώνουν με την πρώτη ματιά, πόσο λεπτές και εύθραυστες ισορροπίες υπάρχουν, ανάμεσα σε αλλόδοξους (Μουσουλμάνους Παλαιστίνιους, Ιουδαίους κ.α.), στις Χριστιανικές ομολογίες όπως (τους Λατίνους Παπικούς, Προτεστάντες, Αντιχαλκιδόνιους κ.α.), αλλά δυστυχώς και των ομοδόξων, ως μη όφειλε βέβαια Ορθόδοξων Χριστιανών, αλλά Σλάβων (Ρώσων, Ρουμάνων, Γεωργιανών κ.α.) που θέλουν να αυξήσουν την επιρροή τους στην Αγία Γη, ενάντια στην Ελληνορθόδοξη παρουσία και να διαχειρίζονται αυτοί τα Πανάγια προσκυνήματα. 

Είναι γεγονός ότι με τα σημερινά δεδομένα, δεν είναι δύσκολο να επισκεφθεί κάποιος τους Αγίους Τόπους. Υπάρχουν πλέον τα αεροπλάνα, τα λεωφορεία και οι σύγχρονες ανέσεις, που επιτρέπουν στον μέσο πιστό άνθρωπο το εγχείρημα τόσο προσιτό και εφικτό. Πραγματικά  πλήθος προσκυνητών, από όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης,  καθημερινά συρρέει και κατακλύζει  κάθε Ιερό Προσκύνημα, που βρίσκεταιστην Ιερουσαλήμ, την Βηθλεέμ, τον Ιορδάνη και στα περίχωρα τους, μέχρι σήμερα. Ακόμα και τα πιο απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα προσκυνήματα, είναι προσβάσιμα πλέον, είτε με ταξί, είτε παραδοσιακά με οδοιπορία ή πάνω σε ζώο (με καμήλα ή γαϊδουράκι).

Το δύσκολο όμως είναι να προσέξει κανείς, όπως λέμε και στον τίτλο του άρθρου, να υιοθετήσει κάποιους, φωτισμένους τρόπους έμπρακτης  μετανοίας, που αυτό σημαίνει πρακτικά να είναι κανείς όχι μόνο προσκυνητής των Αγίων Προσκυνημάτων, ακροατής του Λόγου Του Θεού, κυρίως όμως να  εφαρμόζει και να σέβεται τις εντολές Του Θεού και παράλληλα να μετέχει της λειτουργικής και ασκητικής ζωής της Εκκλησίας μας.

Όλα αυτά τα αναφέρουμε, από την σχετικά μικρή μας, αλλά από την άλλη πρόσφατη και νωπή μας εμπειρία, που δυστυχώς διαπιστώνεις, (αλλά το βεβαιώνουν και οι Αγιοταφίτες πατέρες), ότι πολλοί προσκυνητές, έρχονται στην Αγία γη, όχι με την ιδιότητα του πιστού, που έρχεται να ακούσει, δει και να συμμετάσχει στα τελούμενα, αλλά με μια διάθεση  τουριστική, που διαρκεί όσο είναι και οι μέρες της «Εκδρομής» και μετά έχει και την ψευδαίσθηση ότι πλέον τα έχει καλά με τον Θεό μόνο και μόνο γιατί προσκύνησε τα Άγια Προσκυνήματα.

Όλοι αυτοί όμως ξεχνούν ότι δεν υπάρχουν «μαγικές συνταγές» στην Εκκλησία μας. Η Χάρη και η Ευλογία είναι βεβαίως δεδομένη και πολύ μεγάλη για τον κάθε πιστό, αλλά απαιτείται εκ μέρους μας προσπάθεια και αλλαγή τρόπου σκέψης και ζωής, αυτό που με μία λέξη ονομάζεται αγώνας και καλλιέργεια του έσω ανθρώπου και των πνευματικών χαρισμάτων. Επειδή κάποιος «βαπτίστηκε» στον Ιορδάνη (ένα είναι το βάπτισμα δεν υπάρχει δεύτερο βάπτισμα), δεν σημαίνει ότι είναι αρκετό και πλέον δεν χρειάζεται να εξομολογηθεί και μπορεί να κοινωνήσει! Αυτό το αυτονόητο, κάποιοι το ανατρέπουν δυστυχώς με ανυπολόγιστες πνευματικά συνέπειες! Ξεχνούν ότι εμείς δεν είμαστε Ινδουϊστές που πιστεύουν κάτι αντίστοιχο και βουτούν στον Γάγγη ποταμό! Όμως το ένα μυστήριο ή η ευλογία δεν αναιρεί το άλλο, αλλά ίσα ίσα την συμπληρώνει και την προϋποθέτει.

Πράγματι οι Άγιοι Τόποι ενεργούν σε όλους, υπάρχει μια καλή αλλοίωση-βελτίωση, αλλά για να διατηρηθούν πραγματικά στο βάθος χρόνου, χρειάζεται ορθόδοξη πίστη και ταυτόχρονα ορθόδοξη πράξη…! Αυτά έζησαν και έπραξαν οι Απόστολοι, οι διαδόχοι τους και όλοι οι Άγιοι ανά τους αιώνες και γράφτηκαν στο Συναξάρι της Εκκλησίας, στο βιβλίο της όντως ζωής, της μετανοίας και κατά συνέπεια σωτηρίας! Επομένως οι Άγιοι Τόποι, δεν είναι κάτι τόσο έξω από εμάς, αλλά έχει να κάνει με την καρδιά μας, που με συντριβή, μετάνοια, εξομολόγηση, υπακοή στον πνευματικό, προσευχή και αρετές, γίνεται το κατοικητήριο του Θεού μέσα μας. Τότε μπορεί να απέχουμε χιλιάδες χιλιόμετρα αλλά οι Άγιοι Τόποι να είναι και τρόποι εντός μας!

Φυσικά ισχύει και το αντίστροφο. Μπορεί να πας εκεί στους Αγίους Τόπους, να μην είσαι καν ορθόδοξος και ορθόπρακτος και όχι μόνο να μην πάρεις τίποτα, αλλά με την ασέβεια, το κοσμικό φρόνημα, τον παλαιό μας άνθρωπο που εμποδίζει να ζει ο νέος στην επιφάνεια, να βεβηλώνουμε και να ασεβούμε με την στάση μας, συνειδητά ή ασυνείδητα! Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί ξεχνούν να κάνουν ακόμη και τον Σταυρό τους στα Άγια προσκυνήματα, όμως να βγάλει φωτογραφία δεν το ξέχασε σχεδόν κανείς….!!!! Άλλη σύγχρονη μάστιγα αυτό, που σηκώνει ένα ολόκληρο ξεχωριστό άρθρο!

Κλείνοντας αδελφοί μου και το σημερινό άρθρο μας, εύχομαι όχι μόνο να αξιωθούμε όλοι να επισκεφθούμε και προσκυνήσουμε τα Άγια Προσκυνήματα αξίως, αλλά να είναι η απαρχή για μια νέα πνευματική ζωή, όχι του τύπου, αλλά της ουσίας και του βάθους! Ο Θεός να δώσει και να μας αξιώσει! Αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Ομιλία στην Εορτή της Μεσοπεντηκοστής

Ομιλία στη μνήμη των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης

Μήνυμα προς τους μαθητές που διαγωνίζονται στις Πανελλήνιες εξετάσεις του 2019, του Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Αντωνίου

   

ελληνικη  δημοκρατια

ΙΕΡΑ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ    ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,  ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ & ΒΑΡΗΣ

ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ΠΑΥΛΟΥ  2   -   16673  ΒΟΥΛΑ

Τηλ. 210-9658849   fax: 210-9657210   www.imglyfadas.gr   E-mail: imgl@hotmail.gr

              Ἀριθμ. Πρωτ. 462                             Ἐν Βούλᾳ τῇ 16^ῃ Μαΐου 2019

    Πρός

              τούς Mαθητές καί τίς Mαθήτριες

              πού διαγωνίζονται στίς Πανελλήνιες Ἐξετάσεις

              

             Ἀγαπητά μου παιδιά,

                                                        ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

              Ὡς νέος Μητροπολίτης καί πνευματικός σας Πατέρας,  αὐτή τήν κρίσιμη στιγμή τῆς ζωῆς σας, ἑνώνω τίς θερμότερες εὐχές καί  προσευχές μου, μαζί μέ τίς δικές σας, τούς νέους τῆς Μητροπόλεώς μας, πού διαγωνίζεσθε γιά νά εἰσέλθετε στήν Τριτοβάθμια Ἐκπαίδευση, ὥστε νά ἐπιτύχετε τόν σκοπό σας. Ὁ Χριστός μας, μήν ἀμφιβάλετε, παιδιά μου, ἐφ ὅσον θα καταβάλετε φιλότιμες προσπάθειες, θά εἶναι δίπλα σας καί θά σᾶς ἐνισχύση  στόν ἀγῶνά σας.

           Γι’ αὐτόν τόν σκοπό, τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς, 2 Ἰουνίου, σέ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς τῆς Μητροπόλεώς μας, στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, θά γίνῃ  εἰδική δέηση, γιά νά σᾶς φωτίσῃ ὁ Θεός κατά τίς Πανελλήνιες Έξετάσεις.  

          Ἐπίσης στίς  5 Ἰουνίου, Τετάρτη, τό ἀπόγευμα στίς 7:00 μ.μ., γιά τόν ἴδιο λόγο, θά τελεσθῃ  Ἱερά Παράκλησις πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.

Μετά πολλῶν εὐχῶν ἐν Χριστῷ Ἀναστάντι

Ὁ Ποιμενάρχης Σας

†  Ο  ΓΛΥΦΑΔΑΣ  ΑΝΤΩΝΙΟΣ

Αρχονταρίκι Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Κόρμπι Βάρης 19 Μαΐου 2019

Κήρυγμα την Κυριακή της Θεραπείας του Παραλυτικού

Ομιλία το Σάββατο 18 Μαΐου 2019

Σύντομη προφορική περιπλάνηση στους Αγίους Τόπους.

22η Ομιλία στην Επί του Όρους Ομιλία

Συμβουλές για τα παιδιά πού δίνουν εξετάσεις .

                            

                               του Αρχιμανδρίτου π. Ιακώβου Κανάκη          

Μια χρονιά πέρασε ήδη και ο καιρός των εξετάσεων έφθασε. Έφθασε όμως και μια καινούργια δοκιμασία για μαθητές, μαθήτριες, φοιτητές και φοιτήτριες και  μάλιστα μεγαλύτερη είναι η δοκιμασία αυτή, για τούς υποψηφίους των Πανελλαδικών ή Πανελληνίων εξετάσεων. Όποιος πέρασε από την διαδικασία αυτή γνωρίζει την δυσκολία, την αγωνία, τον αγώνα. Είναι αλήθεια ότι αν δούμε την ζωή συνολικά, κατανοούμεπόσο λίγο θα έπρεπε να αγχωνόμαστε για τις εξετάσεις αυτές, όμως η κάθε ηλικία έχει τις δικές της προτεραιότητες. Για την τωρινή προσέγγιση της παιδείας, της γνώσης, της επιτυχίας οι Πανελλήνιες αποτελούν μείζων θέμα.

Είναι όντως δύσκολο και επώδυνο, ίσως και άδικο, ο κόπος δύο, τριών, ή και περισσότερων χρόνων, να πρέπει να αποτυπωθεί μέσα σε λίγες ώρες σε συνθήκες ιδιαίτερες έντασης και αγωνίας. Αποτελεί όντως αγωνία αυτή η διαδικασία, τόσο για τούς ίδιους τους υποψηφίους, όσο και για τις οικογένειές τους και τους καθηγητές τους.

Μερικές λοιπόν σκέψεις πρός τα παιδιά, πού αυτές τις μέρες αγχώνονται ιδιαίτερα, από εμάς, πού πραγματικά νοιαζόμαστε γι’ αυτά, πού προσευχόμαστε ιδιαιτέρως γι’ αυτά τούτες τις μέρες.

Ας μιλήσουμε σε πρώτο πρόσωπο.

Αγαπητέ υποψήφιε, αγαπητό μας παιδί, κάνε την προσπάθεια σου, όσο μπορείς χωρίς άγχος. Το γνωρίζουμε όλοι ότι δεν είναι εύκολο αυτό, αλλά προσπάθησε να είσαι ήρεμος. Να διαβάζεις, αλλά και να ξεκουράζεσαι. Λίγα λεπτά, όσο μπορείς, να προσεύχεσαι καρδιακάστο Θεό, να του ζητάς φωτισμό, ώστε να μπορέσεις να κατανοήσεις τα θέματα των εξετάσεων και να αποτυπώσεις τις γνώσεις σου στο χαρτί. Μην νομίζεις ότι ο Θεός δεν είναι μαζί σου τις ώρες της αγωνίας σου. Είναι συνοδοιπόρος σου, συμπαραστάτης σου! Μεριμνά για εσένα όταν τον αναζητάς. Κάθε φορά πού τον καλούμε είναι δίπλα μας, αν αυτό το πιστέψεις θα δεις θαύματα, όχι μόνο τώρα στις εξετάσεις, αλλά σε όλη σου την ζωή. Άναψε ένα κερί στην Εκκλησία, μίλησε με όση πίστη έχεις στο Χριστό, στην Παναγία, στους Τρείς Ιεράρχες, πού είναι προστάτες της Παιδείας, και όλα θα πάνε κατ’ευχήν. Φυσικά, η επιτυχία θα έρθει, όταν έχει γίνει και η ανάλογη προσπάθειά σου την χρονιά πού πέρασε, αλλά και τις προηγούμενες χρονιές.  Και αν ακόμα όμως, δεν έχεις κάνει την προσπάθεια που θα έπρεπε, και κάπως καθυστερημένα ξεκίνησες, και τότε πάλι να έχεις ελπίδα και πίστη.

Κάνε τον αγώνα σου και άσε τα άλλα στο Θεό. Εμπιστέψου Τον.

Καλή επιτυχία! Εμείς οι ιερείς θα προσευχόμαστε για εσένα εντατικά αυτόν τον καιρό. Είναι μια μάχη αυτή πού θα δώσεις. Πάλεψε με φιλότιμο, με δύναμη και φωτισμό,και θα γίνει στο τέλος, το καλύτερο για την ζωή σου, για την ψυχή σου.

Η ανάγνωση του Ψαλμού 22, του Δαβίδ που ακολουθεί  αποτελεί μία ηχηρή <απάντηση>  σε κάθε άγχος. Έχει τεράστια αξία και προσφέρει <δύναμη>, όταν λέγεται με πίστη.

ΨαλμὸςτῷΔαυΐδ.

Ψαλ. 22,1          Κύριος ποιμαίνει με καὶ οὐδέν με ὑστερήσει.

Ψαλ. 22,1                 Ο Κύριος μου ως στοργικός ποιμήν με περιφρουρεί, με συντηρεί, με τρέφει. Τίποτε δεν θα μου λείψη.

Ψαλ. 22,2          εἰς τόπον χλόης, ἐκεῖ με κατεσκήνωσεν, ἐπὶ ὕδατος ἀναπαύσεως ἐξέθρεψέ με,

Ψαλ. 22,2                 Εις πλουσίους χλοερούς βοσκοτόπους, εις τόπους ευφορίας και αναψυχής, εκεί με εγκατέστησε. Με τα ολοκάθαρα δροσερά νερά έσβησε την δίψαν μου και με ανεζωογόνησε.

Ψαλ. 22,3          τὴν ψυχήν μου ἐπέστρεψεν. ὡδήγησέ με ἐπὶτρίβους δικαιοσύνης ἕνεκεν το ῦὀνόματος αὐτοῦ.

Ψαλ. 22,3                 Και έτσι εις την λιποψυχήσασαν ψυχήν μου επανέδωσε σφρίγος και ζωτικότητα. Με ωδήγησε στοργικώς στους ευθείς και χαρούμενους δρόμους της δικαιοσύνης, όχι δια την αξίαν μου αλλά δια το πανάγαθον Ονομά του.

Ψαλ. 22,4          ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ἐμοῦ εἶ· ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὐταί με παρεκάλεσαν.

Ψαλ. 22,4                 Ακριβώς, διότι συ, Κυριε, είσαι ο στοργικός προστάτης μου και ποιμήν, εάν βαδίσω και περάσω δια μέσου σκοτεινών και αποκρήμνων περιοχών και εάν αντικρύσω τον θάνατον, δεν θα φοβηθώ μήπως πάθω κάτι κακόν, διότι συ θα είσαι μαζί μου. Διότι η ποιμαντική σου ράβδος, η βακτηρία σου, αυτή θα με στηρίζη, θα με εμψυχώνη, θα με παρηγορή.

Ψαλ. 22,5          ἡτοίμασας ἐνώπιόν μου τράπεζαν, ἐξ εναντίας τῶν θλιβόντων με· ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ τὴν κεφαλήν μου, καὶ τὸ ποτήριόν σου μεθύσκον με ὡσεὶ κράτιστον.

Ψαλ. 22,5                 Συ, Κύριε, εν τη αγαθότητί σου ητοίμασες ενώπιόν μου τράπεζαν πλουσίων φαγητών απέναντι και εις πείσμα των εχθρών μου. Ήλειψας την κεφαλήν μου με ευώδες άρωμα, πριν κατακλιθώ στο δείπνον σου, και το ποτήριόν σου, με το οποίον με εκέρασες, ήτο γεμάτο από άριστον ευφραντικόν, μεθυστικόν ποτόν.

Ψαλ. 22,6          καὶ τὸ ἔλεός σου καταδιώξει με πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς μου, καὶ τὸ κατοικεῖν με ἐνοἴκῳ Κυρίου εἰς μακρότητα ἡμερῶν.

Ψαλ. 22,6                 Το έλεος της στοργής σου θα με ακολουθή και θα με καταδιώκη με επιμονήν όλας τας ημέρας της ζωής μου και έτσι εγώ χαρούμενος και ευτυχής θα κατοικώ στον ναόν σου του Κυρίου μου, εις ατελεύτητον μακρότητα ημερών.

Ομιλία στις Μνήμη Αγίων Παχωμίου Μεγάλου και Αχιλλείου Λαρίσης

Η ΣΧΟΛΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ ΧΟΡΟΥΣ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΟΥΧΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ & ΕΛΕΝΗΣ!

Ότι αφήνουμε…..μας αφήνει…!

του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί μου Αναγνώστες Χριστός Ανέστη! Είναι αλήθεια, ότι πολλές φορές μας συνεπαίρνει ο πλούτος και το βάθος της Ορθόδοξης Θεολογίας μας και σε πολλά άρθρα μας, προσπαθούμε με τις πενιχρές μας δυνάμεις και ατέλειες, να την μεταδώσουμε,  όσο το δυνατόν με απλό και άμεσο τρόπο. Όμως καμιά φορά δεν πρέπει να ξεκινήσεις από ψηλά προς τα κάτω, αλλά από κάτω προς τα πάνω, επειδή δυστυχώς ο λαός μας «πιστός» κατά το φρόνημα, αγνοεί όμως βασικά θέματα πίστεως, αλλά και πρακτικά θέματα για τι τελούνται εκείνη την ώρα στο Ναό και ποια πρέπει να είναι η δική του ανάλογη στάση στις Ιερές αυτές στιγμές.

Επειδή όμως πρόσφατα περάσαμε από άλλη μια Μεγάλη Εβδομάδα, όπου έχει το προνόμιο οι Ιεροί Ναοί μας να κατακλύζονται από ανθρώπους, που συνήθως δεν συμμετέχουν στη λατρεία της Εκκλησίας στις υπόλοιπες Κυριακές και εβδομάδες του χρόνου, διαπιστώσαμε κάποια πράγματα, που για τους συνειδητούς και μυημένους Χριστιανούς είναι αυτονόητα και γνωστά, αλλά για τους αδελφούς μας που έχουν χλιαρή ως ανύπαρκτη σχέση με τα εκκλησιαστικά πράγματα, να παρατηρούνται πολλές παραλήψεις που αγγίζουν τα όρια της ασέβειας, ακόμη και κίνδυνο να γίνονται «ζημιές».

Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι και ξεκάθαροι, για να μην υπάρχει κάποια σκιά παρανοήσεως ή απορίας από εσάς που διαβάζεται αυτές τις γραμμές αυτή την στιγμή.

α) Ο Ιερός Ναός είναι τόπος λατρείας, όχι ευκαιρία για κοινωνικές σχέσεις.

Πολλοί προσέρχονται στον Ιερό Ναό, λίγοι όμως δυστυχώς έχουν συναίσθηση για το που ακριβώς ήλθαν και τι ακριβώς κάνουμε εκεί. Ο Ναός και τα τελούμενα σε αυτόν, είναι προς Δοξολογία του Αγίου Ονόματος Του Θεού. Επομένως φροντίζουμε να προσέχουμε αυτά που λέγονται (αν είναι δυνατόν κρατώντας και βιβλιαράκια) και με την σιωπή μας, ανοίγουμε την καρδιά μας στον Θεό. Όταν ολοκληρωθεί το μυστήριο ή Ιερά Ακολουθία, τότε εννοείται μπορούμε και να μιλήσουμε με άλλους πιστούς, πάντα διακριτικά και χαμηλόφωνα. Παρατηρείται όμως το αντίθετο, άνθρωποι να βάζουν βιαστικά τα κεράκια τους και να ασπάζονται τις εικόνες και μόλις δουν κάποιους γνωστούς τους, να αρχίζουν να συζητούν και μάλιστα δυνατά, λες και βρίσκονται σε κάποια κοσμική εκδήλωση, αδιαφορώντας για τα όσα τελούνται εκείνη την στιγμή. Τώρα μάλιστα με την εξάπλωση των κινητών τηλεφώνων, πολλοί δυστυχώς δεν έχουν την ευαισθησία να τα βάζουν στο αθόρυβο ή να τα κλείνουν, με αποτέλεσμα να κτυπάει κανονικά για ώρα, που αυτό προκαλεί αναστάτωση στους υπόλοιπους και το πιο τραγικό, αντί να φροντίζουν να τα κλείνουν, να το σηκώνουν και να απαντούν κανονικά μέσα στο Ναό ή να τρέχουν προς τα έξω για να απαντήσουν!!!

β) Δεν υπάρχει πειθαρχία-υπακοή, στους υποδείξεις των Κληρικών ή των Επιτρόπων.

Είναι φοβερό, ότι ο πολύ κόσμος «σκύβει το κεφάλι» και υπακούει πρόθυμα, σε τράπεζες, σε δημόσιες υπηρεσίες, σε πολυκαταστήματα και μεγάλες επιχειρήσεις, όταν όμως προσέρχονται στην Εκκλησία εκεί τους πιάνει «η Επανάσταση». Οι Κληρικοί και οι άμεσοι συνεργάτες τους οι Επίτροποι, έχουν την ευθύνη της γενικής ευταξίας μέσα στον Ιερό Ναό και όταν βάζουν κολωνάκια κ.α, οι κάποιες επιγραφές π.χ. «Θέσεις Ανδρών» ή «Θέσεις Γυναικών», υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Όμως κάποιοι που δεν θυμούνται καν πως είναι εσωτερικά ο Ναός της Ενορίας τους, αυτενεργούν και εκείνη την ώρα κρίνουν ότι πρέπει να πηδήξουν πάνω από τα διαχωριστικά κολωνάκια, ή να πάνε από την άλλη μεριά που είναι για το αντίθετο φύλο, γιατί τους «βολεύει» καλύτερα. Το χειρότερο είναι όταν τους γίνει κάποια διακριτική σύσταση, αντί να δείξουν την ανάλογη υπακοή, επιτίθονται αγανακτισμένοι ότι δήθεν ο Ιερέας ή ο Επίτροπος, «διώχνουν τον κόσμο από την Εκκλησία….»!

γ) Δεν κινούμαστε την ώρα της Αναγνώσεως του Ιερού Ευαγγελίου.

Την ώρα της Αναγνώσεως του Ιερού Ευαγγελίου (ιδιαίτερα στα 12 Ευαγγέλια του Όρθρου της Μ. Παρασκευής, την Μ. Πέμπτη το βράδυ) είναι γνωστό σε όλους ότι δεν κινούμαστε, αλλά στεκόμαστε όρθιοι και σταθεροί, όπου και να βρισκόμαστε, μέχρι να ολοκληρωθεί η ανάγνωσή του. Αυτό είναι αυτονόητο και το γνωρίζουν ακόμη και τα μικρά παιδιά. Όμως πολλές φορές αυτό παραβιάζεται συνειδητά ή ασυνείδητα. Κάποιοι προχωρούν κανονικά από τον Πρόναο στον Κυρίως Ναό και κάποιοι άλλοι, τότε θυμούνται να αλλάξουν θέσεις ή να βγουν προς την έξοδο του Ιερού Ναού. Όμως εκείνη την ώρα μας μιλά ο ίδιος ο Χριστός. Γι’ αυτό το λόγο, όταν υπάρχει επίσκοπος βγάζει την Μίτρα του και φοράει το επανωκαλύμμαυχο και απεκδύεται το μεγάλο ομωφόριό του, ή ο Ιερέας ή ο Διάκονος, το κρατά στο ύψος του προσώπου του. Εμείς δανείζουμε απλά το στόμα μας, τα άλλα τα κάνει ο Χριστός! Αυτόν αγνοούμε και στρέφουμε τα νώτα μας και όχι εμάς τους Κληρικούς, πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι!

δ) Δεν γνωρίζουμε πρακτικά πως πρέπει να κοινωνήσουμε.

Το σημείο που φαίνεται περισσότερο, πόσο ο κόσμος είναι αμύητος με την λατρεία της Εκκλησίας μας, είναι και ο τρόπος που προσέρχεται να κοινωνήσει των Αχράντων Μυστηρίων, το σώμα και το αίμα Του Χριστού μας. Δεν θα σταθώ στις πνευματικές προϋποθέσεις που δεν τηρούνται (προσέρχονται πολλοί ανεξομολόγητοι μόνο και μόνο επειδή νήστευσαν την Μεγάλη Εβδομάδα), αλλά καθαρά στον πρακτικό τρόπο. Ο ιδανικός τρόπος είναι Ι) να πλησιάζω  αργά με συγκεντρωμένο τον νου μου, με σεβασμό και πίστη προσευχόμενος, ΙΙ) κρατώντας απόσταση από τον προπορευόμενο και τον πίσω από εμένα, ΙΙΙ) όταν έρθει η σειρά μου, κάνω το σημείο του σταυρού χωρίς βιασύνες, IV) μετά πιάνω το κόκκινο πανάκι (που λέγεται μάκτρο) και το τοποθετώ κάτω από το πηγούνι μου, V)λέω το όνομά μου και ανοίγω καλά το στόμα μου, VI) όταν ο Ιερέας βάλει την λαβίδα, παίρνω όλη την μερίδα καλά, χωρίς βιασύνες, ή σαν να σιχαίνομαι να ακουμπήσω την λαβίδα, VII) σκουπίζομαι με το μάκτρο καλά καλά και VIII) πάλι με το σημείο του σταυρού, αποχωρώ με τάξη, IX) παίρνοντας αντίδωρο. Πολλοί δεν τα κάνουν έτσι τα πράγματα, σπρώχνονται στη σειρά, κάνουν βιαστικά τον σταυρό τους λες και παίζουν μουσικό όργανο, δεν σκουπίζονται με το μάκτρο και δεν ανοίγουν ή κλείνουν καλά το στόμα τους, φοβούμενοι μην «κωλύσουν κανένα μικρόβιο»! Πολλοί μάλιστα κάνουν νευρικές κινήσεις με αποτέλεσμα να κτυπούν και το χέρι του Ιερέα ή το Άγιο Ποτήριο, με αποτέλεσμα να χυθεί κάτω η Θεία Κοινωνία!! Μεγάλος πειρασμός αυτό και ασέβεια και ο Ιερέας πρέπει να καθαρίσει με το στόμα του καλά όλο το σημείο εκείνο και μετά με οινόπνευμα και φωτιά να κάψει την περιοχή μη πατηθεί κάτι!

Κλείνοντας το άρθρο μας αδελφοί μου, φυσικά έχουμε συναίσθηση πως δεν ασχοληθήκαμε με όλα τα κακώς κείμενα, απλά τα πιο βασικά και χτυπητά. Όπως λέμε και στον τίτλο μας: «Ότι αφήνουμε …μας αφήνει», ισχύουν για πολλά πράγματα του επιστητού (π.χ. μια ξένη γλώσσα που μάθαμε μικροί, αλλά επειδή δεν την καλλιεργήσαμε μεγάλοι την ξεχάσαμε), πόσο μάλλον για τα υπεραισθητά πράγματα που έχουν να κάνουν με την λατρεία Του Θεού.  Ας γίνουμε και πάλι Ορθόδοξοι και Ορθόπρακτοι, γιατί η άγνοια και η λήθη είναι κακοί σύμβουλοι, στην σωστή και ευσεβής λατρεία Του Θεού. Αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου