Κυριακή τῶν Βαΐων-π. Παναγιώτης Γκέζος

www.profitilia-kormpivari.gr

Εγγύηση καὶ γιὰ τὴν δική μας ἀνάσταση.


Ἡ πορεία πρὸς τὴν συνάντηση μὲ τὸν ἀναστημένο Χριστὸ πλησιάζει στὸ ἀποκορύφωμά της. Ὁ Χριστὸς ἔρχεται στὸν τόπο τῆς συναντήσεως, τὴ νέα Ἱερουσαλήμ, τὴν Ἐκκλησία Του, ὅπως πῆγε τότε στὴν παλαιὰ Ἱερουσαλήμ. Καὶ ὅπως οἱ Ἰσραηλίτες τότε, ἔτσι καὶ ἐμεῖς τώρα τὸν ὑποδεχόμαστε μὲ πολλὲς τιμές. Μὲ λουλούδια, μὲ κεριὰ, μὲ τελετές, μὲ καινούργια ροῦχα, μὲ ἑορταστικὴ ἀτμόσφαιρα καὶ μὲ ἐκδηλώσεις ἐνθουσιασμοῦ, ἀλλὰ ὅπως καὶ ἐκεῖνοι τότε, ἔτσι καὶ ἐμεῖς τώρα, δὲν προχωροῦμε πέρα ἀπὸ τὸ πανηγύρι. Παραμένουμε μόνιμα στὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων. Περιοριζόμαστε στὶς ἐξωτερικὲς ἐκδηλώσεις. Δὲν προχωροῦμε πέρα ἀπ’ αὐτὲς κι ἔτσι, ἄν καὶ τὸν εἴδαμε τὸ Χριστὸ γιὰ μιὰ στιγμὴ φευγαλέα, Τὸν χάνουμε, γιατὶ Αὐτὸς δὲν παραμένει στὴν Κυριακὴ τῶν Βαΐων.ὅπως ἐμεῖς. Αυτὸς δὲν περιορίζεται στὸ πανηγύρι. Αὐτὸς δὲν δίνει ἰδιαίτερη σημασία στὶς τιμές. Αὐτὸς προχωρεῖ στὸ σταύρωμα. Αὐτὸς ἐπείγεται νὰ σταυρώσει τὴν ἀμαρτία, γιὰ νὰ θανατώσει τὸν θάνατο καὶ νὰ ἀναστήσει τὸν ἄνθρωπο. Ἄν θέλουμε νὰ μὴ χάσουμε ἀπὸ τὰ μάτια μας τὸ Χριστὸ καὶ νὰ μπορέσουμε νὰ βρεθοῦμε κοντά Του τὴ στιγμὴ τῆς δόξας Του πρέπει νὰ Τὸν ἀκολουθήσουμε.

«Ἐκ βαΐων καὶ κλάδων ὡς ἐκ θείας ἑορτῆς εἰς θείαν μεταβάντες ἑορτήν, πρὸς σεβασμίαν τοῦ Χριστοῦ Παθημάτων, πιστοὶ συνδράμωμεν, τελετὴν σωτήριον καὶ τοῦτον ὑπερ ἡμῶν πάθος ὑφιστάμενον, κατοπτεύσωμεν ἑκούσιον...» (ἀπὸστιχον Λυχνικοῦ Κυριακῆς Βαΐων).

Οὔτε εἶναι ἀρκετὸ νὰ «κατοπτεύσωμεν» τὸ πάθος. Ἄν θέλουμε νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὸ Χριστὸ πρέπει καὶ νὰ συσταυρωθοῦμε μ’ Αὐτόν.

«Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν αὐτῶ καὶ συσταυρωθῶμεν καὶ νεκρωθῶμεν δι’ Αὐτὸν ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν Αὐτῶ, καὶ ἀκούσωμεν βοῶντος Αὐτοῦ, οὐκέτι εἰς τὴν ἐπίγειον Ἱερουσαλὴμ διὰ τὸ παθεῖν, ἀλλὰ ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου, καὶ πατέρα ὑμῶν καὶ Θεὸν μου καὶ Θεὸν ὑμῶν, καὶ συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τὴν ἄνω Ἱερουσαλήμ, ἐν τῆ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν» (στιχηρὸ ἰδιόμελο Αἴνων Μ.Δευτέρας)

Ἐξηγεῖ τὸ Εὐαγγέλιο σήμερα ὅτι ἦταν τόσος κόσμος κατὰ τὴν εἴσοδο τοῦ Ἰησοῦ, γιατὶ εἶχαν μάθει τὸ θαῦμα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου. Καὶ ἡ ἀνάσταση τοῦ Λαζόρου προεικόνιζε καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ τὴν κοινὴ Ἀνάσταση.

Ἄς πεθάνουμε. Ὑπάρχει ἡ ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου καὶ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, ποὺ εἶναι ἐγγύηση καὶ γιὰ τὴν δική μας ἀνάσταση.

Καλὴ Μεγάλη Ἐβδομάδα καὶ Καλὴ Ἀνάσταση!





8.04.2012

Πηγῆ: Ἀρχίμ. Φ. Φ. «Πρὶν καὶ μετὰ τὸ Πάσχα», Ἀρχίμ.Ἀ Κουστένης