του π. Παναγιώτη Γκέζου
Το επάγγελμα του Ματθαίου
ήταν τελώνης.
Τελώνης τότε ήταν ένας επιχειρηματίας που
νοίκιαζε τους φόρους.
Υπολόγιζε το κράτος πόσους φόρους έπρεπε να
πάρει από μία περιοχή
και έκανε δημοπρασία, ποιος
επιχειρηματίας θα πρόσφερε το ποσό αυτό
και όσο μπορούσε περισσότερο.
Αυτός που κέρδιζε στην
δημοπρασία προπλήρωνε στο κράτος το ποσό αυτό
και αγόραζε τους φόρους της
περιοχής για πέντε χρόνια.
Έπειτα όμως δεν μάζευε ο ίδιος τους φόρους
αλλά τους πουλούσε σε άλλους
επιχειρηματίες,
σε μικρότερα γεωγραφικά τμήματα της περιοχής
που αγόρασε, και κείνοι σε
άλλους.
Όλοι αυτοί έπρεπε να
συγκεντρώσουν τους φόρους,
αλλά και να κερδίσουν οι
ίδιοι όσο το δυνατόν περισσότερα.
Έτσι το αρχικά υπολογιζόμενο
ποσό
από το κράτος
πολλαπλασιαζόταν αφάνταστα.
Η δε σκληρότητα των τελωνών
ήταν αφάνταστη και απερίγραπτη.
Αναφέρεται ότι, όταν κάποτε φθάσανε σ' ένα
μέρος
για να εισπράξουν τους φόρους
και μάθανε
ότι ένας φορολογούμενος είχε
πεθάνει πριν από λίγο,
διέταξαν να τον ξεθάψουν
κι άρχισαν να μαστιγώνουν το
νεκρό σώμα.
Όταν κάποιος τους είπε γιατί το κάνουν αυτό,
αφού ο άνθρωπος είναι νεκρός
και δεν πρόκειται να τους δώσει κάτι,
εκείνοι απάντησαν ότι το κάνουν για να
λυπηθούν οι συγγενείς
και να δώσουν εκείνοι τα
οφειλόμενα!
Γι' αυτό, όταν ρώτησαν
κάποιον ποια είναι τα χειρότερα θηρία,
εκείνος απάντησε οι αρκούδες στα βουνά και οι
τελώνες στις πόλεις!
Τελώνης ήταν λοιπόν και ο Ματθαίος.
Ανήκε κι αυτός στην ελεεινή
αυτή τάξη
που όλοι τους ήταν άρπαγες,
πλεονέκτες, καταπιεστές, έννομοι ληστές.
Οι τελώνες ήταν μεγάλα και
υψηλά πρόσωπα,
κατείχαν σημαντική θέση στην
τότε ιεραρχία της κοινωνίας
και το κράτος τους τιμούσε
και τους θεωρούσε
πολύτιμους συνεργάτες του.
Κι όμως αυτός ο άρπαγας, αυτός ο έννομος
ληστής,
αυτός ο καταπιεστής και
εκμεταλλευτής,
αυτός ο εχθρός του λαού
έγινε ευαγγελιστής και
απόστολος.
Πως και με τι τρόπο μας το
λέγει το ευαγγέλιο.
Για μια στιγμή που περνούσε
μπροστά από το τελωνείο, ο Χριστός
βλέπει τον Ματθαίο, καρφώνει επάνω του το
βλέμμα του
και του λέει‡ «Ακολούθει μοι».
Και ο Ματθαίος, που έβλεπε τόσο καιρό τα θαύματα του Χριστού
και άκουγε την διδασκαλία του και προφανώς είχε επηρεασθεί από αυτά,
παρατάει τη δουλειά του, τα τεφτέρια
του,
τα λεφτά του, την εταιρεία του, τις
ανέσεις του,
εγκαταλείπει μονομιάς όλο του
το παρελθόν
και ακολουθεί τον Χριστό.
Πόσο μεγάλος αμαρτωλός ήταν! Αλλά και πόση
μετάνοια έδειξε!
Τι δύναμη είχε ο λόγος του Χριστού!
Τον πήρε και από δούλο της αμαρτίας τον έκανε
υπηρέτη της αρετής.
Τον πήρε χώμα και τον έκανε χρυσό.
Αλλά και τι καρδιά και τι
θέληση είχε ο Ματθαίος.
Αμέσως βγήκε από το βούρκο, αμέσως τ' άφησε
όλα.
Η μετάνοια του υπήρξε τόσο ραγδαία,
που τον πήρε από τα βάθη της
πονηρίας
και τον ανέβασε στην κορυφή της αρετής.
Λέγει ο ιερός Χρυσόστομος‡
«Είσαι άρπαγας σαν τον Ματθαίο,
μπορείς να γίνεις
ευαγγελιστής.
Είσαι διώκτης της Εκκλησίας
σαν τον Παύλο,
μπορείς να γίνεις απόστολος.
Είσαι ληστής σαν αυτόν που σταυρώθηκε δίπλα
στον Χριστό,
μπορείς να κατακτήσεις τον παράδεισο.
Είσαι μάγος, μπορείς να
προσκυνήσεις τον Κύριο.
Είσαι φονιάς και μοιχός σαν τον Δαυίδ,
μπορείς να μετανοήσεις και να
γίνεις ο καλύτερος φίλος του Θεού.
Είσαι αρνητής του Χριστού
όπως ο Πέτρος,
μπορείς να γίνεις ομολογητής,
απόστολος και μάρτυρας».
Δεν υπάρχει αμαρτία που να μη τη σβήνει η
μετάνοια.
Ο Θεός που μας έκανε εκ του
μηδενός παίρνοντας χώμα και πλάθοντάς μας,
αυτός μπορεί να μας αναπλάσει
και ψυχικά και να μας κάνει αγίους.
Εμείς οι άνθρωποι, που
είμαστε ατελείς και αδύναμοι,
παίρνουμε τα άγρια δένδρα τα
εμβολιάζουμε
και τα μετατρέπουμε σε
οπωροφόρα.
Πολύ περισσότερο ο Θεός έχει
τη δύναμη
να εμβολιάσει την διεφθαρμένη μας
προσωπικότητα
και να τη κάνει αγία.
Ας παύσουμε λοιπόν τα «δεν μπορώ», τα «δεν
γίνεται»,
«είναι αδύνατο ν' αλλάξω» και τα παρόμοια.
Ας μιμηθούμε τον άγιο Ματθαίο
στη μετάνοια του,
στη τόλμη του, στην αποφασιστικότητά του.
Κι ας εγκαταλείψουμε αμέσως
ότι μας κρατάει
μακριά από το Χριστό και την Εκκλησία του.
πηγή: ΜΕΛΕΤΙΟΣ
ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου