Μητροπολίτης Γλυφάδας προς Οικουμενικό Πατριάρχη: "Ίστασθε λοιδωρούμενος και ευλογών, διωκόμενος και ανεχόμενος"

Κωνσταντινούπολη, φωτορεπορτάζ του Νικολάου Μαγγίνα Προσκυνηματική επίσκεψη στη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως πραγματοποίησε το μεσημέρι της Δευτέρας ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος με αφορμή τη συμπλήρωση δεκαετίας από της εκλογής του ως Ποιμενάρχου της νεοσύστατης Επαρχίας του. Τον Μητροπολίτη Παύλο δέχθηκε με εγκαρδιότητα στο Φανάρι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Καλωσορίζοντας τον Μητροπολίτη Γλυφάδας ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, του θύμισε την προ ακριβώς τεσσαρακονταετίας επίσκεψη του τότε Αρχιμανδρίτου Παύλου ως καθηγητού του Εκκλησιαστικού Λυκείου Τήνου μαζί με μαθητές του στην Πόλη και στο Πατριαρχείο, τον Μάϊο του 1972, όπου συναντήθηκαν με τον μακαριστό Πατριάρχη Αθηναγόρα (δύο μήνες περίπου πριν από την κοίμησή του) ενώ επισκέφθηκαν και τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης όπου ο νυν Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ως Αρχιμανδρίτης και εκείνος,ήταν βοηθός του Σχολάρχου. Δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην οικονομική κρίση της Ελλάδος τονίζοντας με έμφαση ότι προσεύχεται ώστε γρήγορα η χώρα να επανεύρει την ευημερία της. Έκανε λόγο, επίσης, για την αγαθή και ευλογημένη επικοινωνία που είχε με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμο κατά την κοινή τους επίσκεψη στη γενέτειρα του Πατριάρχου νήσο Ίμβρο τον περασμένο Αύγουστο καθώς για τις πρόσφατες εκλογές των δύο νέων Μητροπολιτών Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσοστόμου και Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Θεοκλήτου, Ιεραρχών των Νεών Χωρών, προς τους οποίους ευχήθηκε να διακονήσουν με πιστότητα το ποίμνιο που τους εμπιστεύτηκε η Εκκλησία. Στη συνέχεια ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφερόμενος στην κατάσταση της Ρωμηοσύνης στην Πόλη υπογράμμισε πως «Συρρικνώθηκε το στοιχείο μας, είμαστε λίγοι εν σχέσει με το παρελθόν αλλά είμαστε αποφασισμένοι να μείνουμε και μόνοι και μετά πολλών και να συνεχίσουμε τον αγώνα μας. Ταχ αύριον εσσετ΄άμεινον. Πάντοτε με αυτήν την πίστη και την προσδοκία συνεχίζουμε, όπως θα έλεγε ο καβάφης, από το χρέος μη κινούντες». Μιλώντας παράλληλα για τη ζωή και την πορεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως πρωτεύθυνης Εκκλησίας στον Ορθόδοξο κόσμο σημείωσε πως ο ρόλος της Μητρός Εκκλησίας είναι σήμερα ο συντονισμός των Διορθοδόξων ζητημάτων που υπάρχουν καθώς και των Διαχριστιανικών και Διαθρησκειακών, αναζητώντας μέσα από τους Διαλόγους που διεξάγονται, την αλληλοκατανόηση, την άρση όλων των καχυποψιών και την ειρηνική συμβίωση μεταξύ των λαών. Τόνισε εντούτοις πως σε καμία περίπτωση με τους διαλόγους δεν προδίδει ούτε στο ελάχιστο η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως τα δόγματα και τις Παραδόσεις της Ορθοδοξίας όπως θέλουν, σε κάθε περίπτωση εσφαλμένα, να ισχυρίζονται διάφοροι κύκλοι υπογραμμίζοντας ο Πατριάρχης «Φυσικά εννοείται χωρίς να προδίδουμε τίποτα από την Ορθόδοξον πίστιν μας. Νομίζω ότι όταν το Οικουμενικόν Πατριαρχείον κατηγορείται για το αντίθετον απλώς παρανοείται. Δεν είναι δυνατόν το Κέντρον της Ορθοδοξίας, το συντονιστικόν Κέντρον της όλης Ορθοδοξίας σε όλον τον κόσμο να απεμπολεί παραδόσεις και δόγματα και διδασκαλίες της Ορθοδόξου Πίστεως. Διατηρώντας την Ορθόδοξον ταυτότητά μας, την πίστιν μας, δίνομε μίαν μαρτυρίαν καλής θελήσεως και αγάπης προς όλους τους ανθρώπους διότι πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτό είναι το Θέλημα του Θεού». Προσφωνώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ο Μητροπολίτης Γλυφάδας Παύλος εξέφρασε τα συναισθήματα αγάπης και σεβασμού τόσον του ιδίου και των συνοδών του όσον και του ποιμνίου του προς τον Θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου και προς το πρόσωπο του Πατριάρχου Βαρθολομαίου υπογραμμίζοντας αφενός τη σύνδεση μεταξύ της Κωνσταντίνου Πόλης και της Επαρχίας του της οποίας ο Μητροπολιτικός Ναός είναι αφιερωμένος στους Θεοστέπτους Αγίους Βασιλείς Κωνσταντίνο και Ελένη και αφετέρου τον πνευματικό σύνδεσμο με την Ανατολή από όπου μεγάλος αριθμός προσφύγων κατέφυγε στις περιοχές όπου σήμερα εκτείνεται η δικαιοδοσία του μεταφέροντας τις αξίες, τα ήθη και τα έθιμα. Πρόσθεσε ότι και ο ίδιος έχει καταγωγή από τη μαρτυρική Σμύρνη από όπου ο αείμνηστος πατέρας του έφυγε σε ηλικία 20 περίπου ετών το 1922 στα τραγικά γεγονότα. Ο Μητροπολίτης Γλυφάδας ανέφερε μεταξύ άλλων πως «Αποτελεί ουράνιον ευλογίαν και ιδιαιτάτην τιμήν, τόσον διά την ημετέραν ελαχιστότητα, όσον και τους συμπαρισταμένους της καθ΄ημάς Ιεράς Μητροπόλεως εκλεκτούς συνεργάτας η εν τη Πόλει Κωνσταντίνου του Μεγάλου προσκυνηματική ανάβασις και η μετά της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος προσωπική συνάντησις...Ευρισκόμεθα εν Φαναρίω ένθα Υμείς ο Πατριάρχης του γένους των Ρωμηών, ίστασθε λοιδωρούμενος και ευλογών, διωκόμενος και ανεχόμενος, βλασφημούμενος και παρακαλών. Ασπαζόμεθα την σεπτήν Δεξιάν Υμών και καταθέτομεν την ημετέραν υιϊκήν αγάπην, τον άφατον σεβασμόν και την άπειρον εκτίμησιν εις των Οιακοστρόφον της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τον τετιμημένον Πατριάρχην της Ανατολής, τον επί εικοσαετία Προκαθήμενον των ανά την Οικουμένην Ορθοδόξων. Εισήλθομεν προ ολίγου μετά ρίγους συγκινήσεως εν τω ιερώ και καθηγιασμένω τόπω της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, εις χώρον μαρτυρίου και μαρτυρίας, εις γην αιματοστόλιστον και δακρύρροον, εις ύψωμα σταυρώσεως και Καθέδρα Αναστάσεως, όπως άπαντες εκθύμως δηλώσωμεν ενώπιον Υμών την διαβεβαίωσιν της συμπροσευχής και της συμπαραστάσεως της Ιεράς ημών Μητροπόλεως εις την αείποτε πάσχουσαν σταυρουμένην αλλά και εκ πυλών θανάτου λυτρουμένην, Αποστολικήν, του Πρωτοκλήτου, Εκκλησίαν. Ει και νεόδμητος, κατά πλείστον, η ημετέρα Επαρχία σεμνύνεται ότι πολλοί εκ των Ρωμηών της Ανατολής, ιδία του Πόντου, φθάσαντες εν Αττική μετά την Μικρασιατικήν Καταστροφήν αλλά και τα γεγονότα του ΄55, εδημιούργησαν νέας εστίας και οικισμούς φέροντες ού μόνον κειμήλια, εικόνας, λείψανα Αγίων, αλλά και μεταλαμπαδεύσαντες την μακραίωνον εν Ανατολή ανόθευτον Ορθοδοξίαν. Τον Μητροπολίτη Γλυφάδας συνόδευαν ο Πρωτοσύγκελλος του Αρχιμ. Αλέξιος καθώς και άλλοι κληρικοί και λαϊκοί συνεργάτες του στο έργο της διαποίμανσης της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσκάλεσε τον Μητροπολίτη Παύλο και τους συνεργάτες του στη μεσημβρινή Πατριαρχική τράπεζα.