εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Ιούλιος 2016, αρ.φ. 180)
Να προσκολληθούμε στον Χριστό
Μετάφραση του αποστολικού αναγνώσματος (Α΄ Κορ. γ΄ 9-17)
"9 Είμεθα βεβαίως συνεργάτες του Θεού (συνεργούντες ως υπηρέτες στο έργο του). Και είσθε χωράφι του Θεού, και οικοδομή του Θεού. 10 Σύμφωνα με τη χάρι του Θεού, που δόθηκε σ’ εμένα, εγώ σαν σοφός αρχιτέκτων έχω θέσει θεμέλιο λίθο, και άλλος οικοδομεί επάνω σ’ αυτόν. Αλλά καθένας ας προσέχη πως οικοδομεί.
11 ’Αλλο δε Θεμέλιο λίθο δεν δύναται κανείς να θέση παραμερίζοντας αυτόν που ήδη έχει τεθή. Και αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός. 12 Εάν δε κανείς επάνω στον θεμέλιο αυτό λίθο οικοδομή με χρυσάφι η ασήμι η πολυτίμους λίθους, ή ξύλα ή άχυρα ή καλαμιά, 13 καθενός το έργο θα φανή. Διότι η Ημέρα (της Κρίσεως) θα το φανερώση, επειδή θα έλθη με φωτιά. Και έτσι τι είναι το έργο του καθενός θα το αποδείξη η φωτιά. 14 Εάν το έργο κάποιου, που οικοδόμησε επάνω στον θεμέλιο λίθο, ανθέξη, αυτός θα λάβη μισθό. 15 Εάν το έργο κάποιου καταστραφή από τη φωτιά, αυτός θα ζημιωθή (δεν θα λάβη μισθό), ο ίδιος όμως θα σωθή, έτσι δε, όπως σώζεται κανείς περνώντας από φωτιά (θα σωθή δηλαδή μόλις και μετά βίας). 16 Δεν ξέρετε, ότι είσθε ναός (κατοικητήριο) του Θεού, και συνεπώς το Πνεύμα του Θεού (που είναι και αυτό Θεός) κατοικεί σε σας; 17 Εάν κάποιος (με τις διαιρέσεις και άλλα βεβαίως κακά) καταστρέφη το ναό του Θεού, θα καταστρέψη αυτόν ο Θεός. Διότι ο ναός του Θεού είναι άγιος, και ο ναός αυτός είσθε σεις".
Στην αρχή του αποστολικού αναγνώσματος, ο απόστολος Παύλος, φροντίζει να ξεκαθαρίσει στους αναγνώστες της επιστολής, την σχέση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και των μελών της Εκκλησίας μας, όλων ημών των Χριστιανών, στο θέμα της συνεργασίας στη οικοδομή της Εκκλησίας. Είναι, κατά την ερμηνεία του ιερού Χρυσοστόμου, σαν να μας λέγει ότι εκήρυξα τον Χριστό, σας έδωσα το θεμέλιο, προσέχετε τώρα πως συνεχίζετε την οικοδομή, μήπως με κενοδοξία αποσπάτε τους μαθητάς για να τους προσκολλήσητε σε ανθρώπους. Ας μη δίνουμε λοιπόν προσοχή στις αιρέσεις (να μην τις δίνουμε αξία)· «Κανείς άλλος δεν ημπορεί να θέση άλλο Θεμέλιον εκτός εκείνου που έχει τεθή».
Μόνο ο Χριστός παρέχει την ασφάλεια που έχει ανάγκη ο άνθρωπος. Είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Γι αυτό είναι υπαρξιακή η ανάγκη να είμαστε "ένα" με τον Ιησού. Να δημιουργήσουμε τέτοιους ισχυρούς δεσμούς μαζί του ώστε τίποτε να μην μπορεί να μας χωρίσει.
Ας οικοδομούμε λοιπόν πάνω σε αυτό το θεμέλιο, και ας είμαστε προσκολλημένοι σε αυτό το θεμέλιο σαν κλήμα της αμπέλου. Ας μη υπάρχη καμιά σκια μεταξύ ημών και του Χριστού, διότι, αν υπάρξει κάτι ανάμεσά μας, αμέσως θα χαθούμε. Το κλήμα δηλαδή τρέφεται από τον χώρο στον οποίον βρίσκεται· και η οικοδομή στέκεται επειδή τα διάφορα μέρη της είναι συνδεδεμένα· μόλις υπάρξει διάσταση των μερών, χάνεται, διότι δεν έχει που να στηριχθή. Λοιπόν, να μη κρατιόμαστε απλώς από τον Χριστόν, αλλά να προσκολληθούμε σε αυτόν· διότι, αν απομακρυνθούμε, θα χαθούμε.
Έτσι, σύμφωνα με την ερμηνεία του αγίου Χρυσοστόμου, ο Χριστός είναι η κεφαλή, εμείς το σώμα· μήπως είναι δυνατόν να υπάρξει κανένα κενό διάστημα μεταξύ της κεφαλής και του σώματος; Αυτός είναι το Θεμέλιο, εμείς η οικοδομή· αυτός άμπελος, εμείς κλήματα· αυτός είναι ο νυμφίος, εμείς η νύμφη· αυτός ο ποιμήν, εμείς τα πρόβατα· εκείνος είναι η οδός, εμείς οι βαδίζοντες σε αυτήν· εμείς επίσης είμεθα ναός, αυτός είναι ο ένοικος· αυτός είναι ο πρωτότοκος, εμείς οι αδελφοί του· αυτός είναι ο κληρονόμος, εμείς οι συγκληρονόμοι· αυτός είναι η ζωή, εμείς οι ζώντες· αυτός είναι η ανάστασις, εμείς οι αναστημένοι· αυτος είναι το φως, εμείς οι φωτιζόμενοι. Όλα αυτά φανερώνουν ένωση και δεν αφήνουν να υπάρχει κανένα κενό στο μέσο, ούτε το παραμικρό· διότι όποιος απομακρύνεται λίγο, προχωρώντας θα απομακρυνθή πολύ.
Τελειώνοντας θα ήθελα να παραθέσω ένα σχετικό ποίημα του αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς. Ωραιότατο ποίημα - προσευχή μίας μάνας που ο πόθος της είναι να μην υπάρξει τίποτα που θα χωρίσει αυτήν και το παιδί της από τον γλυκύτατο Ιησού. Ο άγιος με περίσια αγάπη το συνέταξε.
" Κάνε μου την τιμή γιέ μου να σταθείς ανδρείος για το Χριστό.
Να Τον ομολογήσεις άφοβα και χωρίς δισταγμό!
Ελπίζω μέσα στην καρδιά μου ότι σύντομα θα ανθίσει επάνω σου το στεφάνι του μαρτυρίου..
Προς τιμή μου και προς σωτηρία πολλών μη φοβηθείς τις απειλές ή τα ξίφηή τους πόνους ή τις πληγές ή την πυρά.
Τίποτα να μη σε χωρίσει από το Χριστό, αλλά να κοιτάξεις προς τον ουρανό.
Από εκεί μπορείς να περιμένεις τη μεγάλη, αιώνια και πλούσια ανταμοιβή σου από το Θεό.
Να φοβάσαι το μεγαλείο του Θεού.
Να φοβάσαι τη φρικτή κρίση Του.
Να φοβάσαι τον Παντεπόπτη Θεό, διότι όλοι εκείνοι που Τον αρνούνται θα λάβουν μισθαποδοσία φοβερή, το πυρ το άσβεστο και τον αιωνίως ακοίμητο σκώληκα.
Ας είναι η ανταμοιβή μου από εσένα, γλυκύτατο παιδί μου, για τους πόνους με τους οποίους σε ανέθρεψα και σε μόρφωσα, αυτή: “Να κληθώ μητέρα ενός μάρτυρος”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου