Κοίμηση της Αγίας Άννης, απαρχή ζωής για όλους εμάς!

του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί μου Αναγνώστες, είναι γεγονός ότι ενώ το Καλοκαίρι συνεχίζει την ημερήσια αλληλουχία του, οι αδειούχοι συνεχώς πληθαίνουν και αποδρούν από τις πόλεις με μαζικό ρυθμό. Μπάνια, βόλτες και εκδηλώσεις δεσπόζουν στη θερινή καθημερινότητα των περισσοτέρων. Αυτή την καθημερινότητα έρχεται να εμπλουτίσει και να νοηματοδοτήσει  η Εκκλησία μας, η οποία  με τις Ιερές Πανηγύρεις της, τις  μνήμες λαοφιλών Αγίων που προβάλει, την μία μετά την άλλη σε αμείωτη ένταση και ρυθμό. Γιορτάσαμε μέσα στον Ιούλιο τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη (14/7) την Αγία Μακρίνα (19/7) τον Προφήτη Ηλία (20/7) και συνεχίζουμε (24/7) την Αγία Μεγαλομάρτυρα Χριστίνα, (25/7) την Κοίμηση της Αγίας Άννης, (26/7) την Αγία Παρασκευή και (27/7) τον Άγιο και Ιαματικό Παντελεήμονα. Επειδή το φύλλο της Εφημερίδας μας βγαίνει 25/7 αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με την γιαγιά του Χριστού μας και την μητέρα της Παναγίας μας την Αγία Άννα γιατί πολλά έχει να μας διδάξει και να μας μεταδώσει στη προσωπική μας πνευματική ζωή. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν :

Η Αγία Άννα, η οποία αξιώθηκε να γίνει η μητέρα της Υπεραγίας Θεοτόκου, καταγόταν από τη φυλή του Λευί.  Το εξελληνισμένο όνομα Άννα προέρχεται από το εβραϊκό Χάνα που σημαίνει «εύνοια, χάρη». Το παράξενο είναι ότι στην Αγία Γραφή δεν έχουμε κάποια αναφορά αναλυτική για τους γονείς της Θεοτόκου, ότι ξέρουμε το γνωρίζουμε από την Ιερά Παράδοση. Ο πατέρας της, που ήταν ιερέας, ονομαζόταν Ματθάν και ιεράτευε την εποχή της βασιλείας της Κλεοπάτρας. Τη δε μητέρα της, την έλεγαν Μαρία. Η Αγία Άννα είχε επίσης  δύο άλλες αδελφές, την ομώνυμη με τη μητέρα της Μαρία και τη Σοβή. Η πρώτη αδελφή της Μαρία είχε κόρη τη Σαλώμη την μαία, η δε δεύτερη αδελφή της Σοβή είχε κόρη την Ελισάβετ. Γνωρίζουμε επίσης ότι και οι δύο αδελφές της Αγίας Άννας παντρεύτηκαν στην Bηθλεέμ. Η Αγία Άννα από την άλλη παντρεύτηκε στην Γαλιλαία τον Δίκαιο και Προπάτορα Ιωακείμ, απέκτησαν σε ώριμη ηλικία και ύστερα από πολύ προσευχή, υπομονή και ταπείνωση την Παρθένο Μαρία.

Όταν η Αγία Άννα απογαλάκτισε τη Θεοτόκο και την αφιέρωσε στο Θεό, αυτή πέρασε την υπόλοιπη ζωή της με νηστείες, προσευχές και ελεημοσύνες προς τους φτωχούς. Τέλος, ειρηνικά παρέδωσε στο Θεό τη δίκαια ψυχή της, κληρονομώντας τα αιώνια αγαθά. Διότι ο ίδιος ο Κύριος διαβεβαίωσε ότι «οἱ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιο ἀπελεύσονται» (Ματθ. κε' 46). Οι δίκαιοι, δηλαδή, θα μεταβούν για να απολαύσουν ζωή αιώνια. Στην ιστορική μας αναφορά για το πρόσωπο της Αγίας Άννης, αξίζει να αναφέρουμε ότι τον 6ο αιώνα και συγκεκριμένα περί το 550 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός έκτισε στην Κωνσταντινούπολη περικαλλή Ναό προς τιμήν της Προμήτορος.  Άξιο αναφοράς είναι ότι στην Αγιορείτικη Σκήτη της Αγίας Άννης στα Κατουνάκια, υπάρχει τμήμα του θαυματουργού Λείψανού της, το οποίο χιλιάδες θαύματα έχουν επιτελεστεί θεραπείας αλλά και τεκνογονίας άτεκνων ζευγαριών που στέλνουν τα ονόματα με επιστολές και τηλεφωνικά στους πατέρες της Σκήτης για μνημόνευση.  Στα Ιεροσόλυμα επίσης σώζεται το σπίτι και ο τάφος τους, το οποίο έχει γίνει πλέον Μοναστήρι.

Πέρα όμως από τον βίο, τα ιστορικά στοιχεία και τα θαύματα της Αγίας Άννης, πρέπει να επισημάνουμε ότι δεν υπάρχει Ιερά Ακολουθία της Εκκλησίας μας καθώς και στα Μυστήρια, που πριν από τη μνήμη των Αγίων της ημέρας, στην Απόλυση μνημονεύονται πάντα οι Θεοπάτορες : « τῶν ἁγίων καὶ δικαίων θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης….», αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο την εξέχουσα θέση και τιμή της Εκκλησίας μας, για Εκείνους που μεγάλωσαν, ανέθρεψαν και προσέφεραν την Παναγία μας στο Ναό Του Θεού, για να γίνει το σκεύος εκλογής το οποίο επέλεξε ο Θεός για σαρκωθεί στη γη! Επίσης άλλο συμπέρασμα στο οποίο κάποιος μπορεί να βρει από την μνήμη της Αγίας Άννης, είναι ο σεβασμός και η αγάπη γι΄ αυτό που ονομάζουμε σήμερα Τρίτη ηλικία . Τα λεγόμενα Γηρατειά τα οποία δεν είναι να παροπλίζονται και να απομονώνονται εκτός οικογένειας σε κάποιο Ἰδρυμα, αλλά για να νοιώθουν την φροντίδα, τον σεβασμό και την αγάπη μας από κοντά, γιατί χρωστάμε πολλά σε αυτά τα ροζιασμένα και τρεμάμενα λόγω ηλικίας χέρια! Οι Θεοπάτορες εικονίζονται πάντα ηλικιωμένοι στις εικόνες και στις Αγιογραφίες της Εκκλησίας μας, αλλά έχουν και αυτή την νεανικότητα της αγιότητος, το οποίο αντλούν τόσο από τον αγιασμένο βίο τους, όσο και από τον καρπό του γάμου τους, την Θεοτόκο Μαρία.

Ένα άλλο βασικό συμπέρασμα από τον βίο της Αγίας Άννης, είναι ότι ενώ αξιώθηκαν να φέρουν την Παναγία μας σε πολύ μεγάλη ηλικία, ενώ ταπεινώθηκαν από το όνειδος της ατεκνίας του κοινωνικού τους περιβάλλον τόσα χρόνια, όταν τελικά απέκτησαν το παιδί, δεν το κράτησαν ως κτήμα τους, αλλά αναγνωρίζοντας ότι είναι προϊόν και καρπός της χάρης Του Θεού, το αντιπροσέφεραν στο Ναό Του Θεού σε ηλικία 3 ετών. Όπως σφίχτηκε η καρδιά του  Αβραάμ όταν καλέστηκε να θυσιάσει τον Ισαάκ, έτσι πρέπει να ήταν και η καρδιά των Θεοπατόρων όταν προσέφεραν την Παναγία, αλλά εκπλήρωσαν από την άλλη πρόθυμα την δοξολογική τους αναφορά, γνωρίζοντας ότι δεν είναι ένα απλό κορίτσι, αλλά αυτή που θα γίνει η μητέρα Του Θεού.

Κλείνοντας το άρθρο μας, καταλήγουμε στο τίτλο μας, όπως δηλαδή ξεκινήσαμε. Η κοίμηση της Αγίας Άννης είναι ένα γεγονός όχι για να θρηνήσουμε, αλλά για να πάρουμε ελπίδα για την αναστάσιμη και σωτήρια προοπτική μας, το οποίο και η ίδια πρεσβεύει τόσο τον εγγονό και Θεό της Χριστό, όσο και παρακαλεί την κόρη της  αλλά και μητέρα της όπως και για  όλους μας, Παναγία! Ας έχουμε τις πρεσβείες της και εμείς! Αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου