Ώρα για μια πνευματική επανεκκίνηση…

 

του π. Αντωνίου Χρήστου

Αγαπητοί Αναγνώστες, με τη χάρη Του Θεού φτάσαμε στην αρχή ενός νέου Εκκλησιαστικού έτους, του 2021-2022. Έχουμε πει και σε άλλα άρθρα μας, ότι η «Πρωτοχρονιά» της Εκκλησίας μας δεν είναι η 1^η Ιανουαρίου κάθε έτους, αλλά η 1^η Σεπτεμβρίου, με την «Αρχή της Ινδίκτου» (τι είναι Ίνδικτος κτλ και γιατί μετρούσε έτσι η Εκκλησία σας παραπέμπουμε στα παλιότερα άρθρα μας). Αυτό σημαίνει ότι το σημερινό είναι το πρώτο άρθρο μας για την νέα Εκκλησιαστική χρονιά και είπαμε να ξεκινήσουμε δυναμικά, όπως ταιριάζει σε κάθε αρχή, εσείς απλά αφεθείτε και ακολουθήστε μας…

Σχεδόν όλοι, καλώς ή κακώς, χρησιμοποιούμε κινητά τηλέφωνα και άλλες ηλεκτρονικές συσκευές. Έχουν γίνει αναγκαία και σχεδόν αναπόσπαστο κομμάτι του ευατού μας, καθώς εκεί μέσα υπάρχουν και χρησιμοποιούμε ένα σωρό πράγματα και εφαρμογές, δεδομένα και πληροφορίες, τόσο στο να επικοινωνούμε, όσο και στο να ζούμε και να κινούμαστε γενικότερα. Όμως όσο καλό και ακριβό να είναι το κινητό μας, το τάμπλετ ή ο υπολογιστής μας, όσες δυνατότητες και αν έχει, κάποιες φορές φορτώνει τόσο πολύ, που σχεδόν «κρασάρει» στη γλώσσα των τεχνικών, με αποτέλεσμα να φαίνεται σαν να έχει κωλύσει εντελώς το κινητό μας και να μη μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε γι’ αυτό που το θέλουμε…! Σε αυτή την περίπτωση μία είναι η λύση, χρειάζεται να κάνουμε μια επανεκκίνηση της συσκευής μας, η οποία ουσιαστικά την επανεργοποιεί και την ενεργοποιεί πάλι σε λίγα δευτερόλεπτα, τα οποία όμως είναι τόσο ευεργετικά, αφού ουσιαστικά γυρνάει στις εργαστηριακές της ρυθμίσεις και έτσι μπορεί (αν δεν έχει βέβαια κάποια άλλη σοβαρή βλάβη το κινητό μας) να λειτουργεί ξανά χωρίς προβλήματα και καλύτερα…!

Αυτή την διαδικασία που περιγράψαμε παραπάνω και μας είναι αρκετά οικία στους περισσότερους, δεν χρειάζεται μόνο στις ηλεκτρονικές συσκευές και τα κινητά μας, κυρίως χρειάζεται και σε εμάς τους ίδιους. Φυσικά σε εμάς για να γίνει αυτή η ¨επανεκκίνηση¨  δεν έχουμε «κουμπάκια» ή «μπαταρίες» που πατώντας ή τραβώντας μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο. Σε εμάς γίνεται και οφείλεται να γίνεται, όταν κάνουμε τον απολογισμό μας για την πορεία μας, σε ετήσια τουλάχιστον βάση, προσπαθώντας να απαντήσουμε με λεπτομέρεια και ειλικρίνεια στα εξής ερωτήματα : α)Ποιοι πραγματικά είμαστε; β) Που πραγματικά βαδίζουμε; γ) Αν όντως αγαπάμε πραγματικά τον Θεό και αν σεβόμαστε και εφαρμόζουμε τις εντολές Του; δ) Για το ποια είναι η σχέση μας με τον οποιαδήποτε συνάνθρωπό μας και αν έχουν διαταραχθεί η σχέση μας πως μπορούμε από την πλευρά μας να επανορθώσουμε; Και ε) Στο τι μπορούμε να βελτιωθούμε σε όλους τους τομείς, πάντα βέβαια με τη χάρη και την βοήθεια Του Θεού και δεν το πραγματοποιήσαμε ακόμη;

Από τις απαντήσεις των ερωτημάτων αυτών και των αποτελεσμάτων αυτής της αυτοεξέτασης, που γίνονται εσωτερικά στη καρδιά και στο μυαλό του ανθρώπου, θα συγκεντρωθούν πολλά καλά στοιχεία μας, κυρίως όμως και περισσότερα πολλά «σκουπίδια» που μας βλάπτουν, που στη γλώσσα της Εκκλησίας μας λέγονται αμαρτίες και πάθη. Εδώ με ταπείνωση και με πολύ μετάνοια οφείλουμε να τα καταγράψουμε σε χαρτί ή έστω γερά στη μνήμη μας και να αναζητήσουμε έναν πνευματικό-εξομολόγο ώστε να τα πούμε και να τα παραδεχθούμε και να τα ομολογήσουμε, σαν το μπάνιο που κάνουμε μετά από πολύ βρώμα που είχαμε και συγκεντρώσαμε πάνω μας! Όπως η αίσθηση της φρεσκάδας όταν βγαίνουμε από το μπάνιο είναι απερίγραπτη και μας κάνει να αισθανόμαστε ωραία και όμορφα, έτσι και η ύπαρξή μας μετά από μια εξομολόγηση, γιατί δεν είναι μόνο ότι απαλλασσόμαστε από πάθη και αμαρτίες, αλλά και λαμβάνουμε κατευθύνσεις και νουθεσίες από τον πνευματικό ώστε να μη ξανακάνουμε τέτοια λάθη αλλά και να βρούμε διέξοδο, από τα αδιέξοδά μας…!

Ευχόμαστε λοιπόν αγαπητοί μας αναγνώστες καλή και ευλογημένη εκκλησιαστική χρονιά, να μην αφήσουμε ανεκμετάλλευτη αυτή την ευκαιρία, ιδιαίτερα τώρα στην αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους, που ξεκινούν όλες οι δραστηριότητές μας και μπαίνουμε ξανά στους ρυθμούς της καθημερινότητάς μας από το θέρος, ας είμαστε «ανάλαφροι» κυρίως όμως συνειδητοποιημένοι για αυτό που οφείλουμε να πράττουμε, έναντι Του Θεού, του συνανθρώπου και του ίδιου του ευατού μας! Αμήν!     

 Πηγή : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου