του π. Αντωνίου Χρήστου
Αγαπητοί Αναγνώστες, είναι γεγονός πως όσο αισιόδοξοι και αν είμαστε, πολλές φορές περιγράφουμε με μελανά γράμματα και κυρίως ύφος, για τα τεκταινόμενα στον κόσμο, την Ευρώπη, την πατρίδα μας αλλά και γύρω από τα εκκλησιαστικά θέματα. Όμως όσο μελανά και αν είναι, όσο πτώση και παρακμή και αν έχουμε να διηγηθούμε για την εποχή μας, ξεχνάμε από την άλλη ότι είναι ο καιρός που ο Θεός μας αξίωσε να ζήσουμε και να δούμε μεγάλες αγιοκατατάξεις (και όχι αγιοποιήσεις όπως στο Βατικανό) σύγχρονων μέχρι πρόσφατα χαρισματικών Γεροντάδων.
Ένας από αυτούς,
είναι και ο σημερινός εορταζόμενος (2 Δεκεμβρίου κάθε χρόνο) Άγιος Πορφύριος ο
Καυσοκαλυβίτης, ο οποίος αν και Αγιορείτης και μάλιστα στα αυστηρά και απότομα
καυσοκαλύβια, σαν άλλος Άγιος Αντώνιος οδηγήθηκε στο κέντρο των Αθηνών για να
υπηρετήσει στην Πολυκλινική στον Άγιο Γεράσιμο και μάλιστα για 35 ολόκληρα
χρόνια! Πολλοί ζουν μέχρι και σήμερα και μας διηγούνται με πολύ νοσταλγία αλλά
και συγκίνηση εμπειρίες από την συναναστροφή τους με τον Άγιο. Άλλωστε υπάρχουν
βίντεο και ηχητικά με τον ίδιο τον Όσιο ο οποίος διηγείται διάφορα περιστατικά
από την ζωή του και την διδασκαλία του. Τα βιβλία που έχουν γραφτεί, οι ομιλίες
που έχουν γίνει για τον Άγιο αλλά και το ίδιο του το Ησυχαστήριο στο Μήλεσι
Αττικής και το κελί του, δηλώνουν ακόμη ζωντανή την παρουσία του και την
χαρισματική του αγιότητα που φανερωνόταν σε αυτή την παιδικότητα που τον
χαρακτήριζε αν και μεγάλος σε ηλικία.
Ο αγιασμένος βίος του
είναι λίγο πολύ γνωστός σε όλους, το ίδιο και πολλές φράσεις από την διδασκαλία
του και αρκετά από τις θαυματουργικές επεμβάσεις του. Για οικονομία
χρόνου, Θα σταθούμε μόνο στα κυριότερα
σημεία της «διαθήκης του» που έγραψε και άφησε ως πνευματική παρακαταθήκη στα
πνευματικά του παιδιά, 6 μήνες περίπου πριν κοιμηθεί και αναχωρήσει από την
εγκόσμια αυτή πραγματικότητα προς στον παράδεισο.
Αγαπητά
πνευματικά μου παιδιά,
Τώρα
που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Συλλαβιστά…
διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο
Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, ..Και θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύ
αγώνα, έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου
Όρους και υποτάχθηκα σε δύο Γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο.
Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και
γι’ αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ,
αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς το Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά. …Και ενώ
από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα
τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές. Ο κόσμος όμως με πήραν
από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος. Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο
πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου. Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα και
γνωρίζω ότι γι’ αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω
ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και
παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ,
όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας. …Και πάντα εύχομαι τα
πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν το Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώση
να μπούμε στην επίγειο άκτιστη Εκκλησία του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε.
Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχωμαι και να διαβάζω τους ύμνους της
Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να
κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη χάρι του Θεού να πλησιάσω τον Θεό και
εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.
Παρακαλώ
όλους σας να με συγχωρέσετε για ό,τι σας στενοχώρησα
Ιερομόναχος
Πορφύριος Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/17
Ιουνίου 1991
Νομίζουμε ότι είναι
αρκετά για να αντιληφθούμε την αγιότητα του βίου του Αγίου Πορφυρίου, την
πνευματική ευθύνη και συναίσθηση που είχε έναντι των πνευματικών του τέκνων,
αλλά και τον σκοπό της ζωής που είναι η σωτηρία και η ενότητα μεταξύ μας μέσω
της συγχωρήσεως! Ας έχουμε την ευχή του και τις σωτήριες πρεσβείες του Αμήν!
Πηγή : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης π.Αντώνιος Χρήστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου