Άλλο η προετοιμασία των Εορτών και άλλο των Χριστουγέννων!

                                                          

                                                                   του π. Αντωνίου   Χρήστου

Αγαπητοί Αναγνώστες είμαστε σίγουροι ότι ο τίτλος του σημερινού μας άρθρου θα σας προκαλέσει, ίσως σας μπερδέψει και ίσως τον θεωρήσετε ως πλεονασμό ή και λανθασμένο, όπως τουλάχιστον έχει διατυπωθεί! Θα συλλογιστείτε τι τα Χριστούγεννα δεν είναι Εορτή; Αφού ο Ιερός Χρυσόστομος τα ονομάζει και ως «Η Μητρόπολη των Εορτών»; Τι δεν προετοιμαζόμαστε για τα Χριστούγεννα; Υπάρχει «οργασμός» προετοιμασίας πολλούς μήνες πριν, σε πολλές χώρες (και μάλιστα πολλές που δεν είναι καν Χριστιανικές) σε πολλούς φορείς (που πολλοί δεν έχουν καν κάποια σχέση με την Εκκλησία) και σε πολλά επίπεδα, ιδιαίτερα στο εμπόριο, τα είδη παιχνιδιών για τα παιδιά στα πολυκαταστήματα, μέχρι και τα Τουριστικά Γραφεία για τις «Χριστουγεννιάτικες» εξορμήσεις και τους «Χριστουγεννιάτικους» προορισμούς, τα νυχτερινά κέντρα διασκεδάσεων και τα καζίνο! Αν ισχύουν τότε όλα αυτά, τότε τι λέει ο τίτλος; Μήπως ξεκινάμε με λάθος βάση; Όλα αυτά τα ερωτήματα θα μας απασχολήσουν στις παρακάτω γραμμές, εσείς απλά για άλλη μια φορά ακολουθήστε μας…!

Τα Χριστούγεννα  φυσικά και είναι Εορτή και μάλιστα από τις σημαντικότερες του χρόνου. Εορτάζουμε ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί την σάρκωση Του Θεού Λόγου, του 2^ου προσώπου της Αγίας Τριάδος δηλαδή, ο οποίος προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και εισήλθε στην Ιστορία για να την χωρίσει στα δύο (σε προ Χριστού και μετά Χριστό) αλλά για να σώσει το πλάσμα Του τον άνθρωπο και γενικότερα όλη την κτίση γιατί η πτώση του ανθρώπου συμπαρέσυρε και αυτήν στη φθορά, χάνοντας την τρυφή του παραδείσου. Βέβαια εμείς οι Ορθόδοξοι δίνουμε περισσότερο βαρύτητα στο Πάσχα και όχι τόσο στη Γέννηση όπως κάνουν στη Δύση για θεολογικούς λόγους, χωρίς από την άλλη να  σημαίνει ότι δεν την υπολογίζουμε, ίσα-ίσα την εορτάζουμε πανηγυρικά.

Ο γνήσιος όμως εορτασμός μας είναι κατά  Χριστό και η προετοιμασία μας γι αυτό το γεγονός της γεννήσεως Του Χριστού «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα» που ιστορικά έγινε άπαξ, αλλά λειτουργικά γίνεται κάθε μέρα ιδιαιτέρως όταν τελείται η Θεία Λειτουργία, μαζί με τα άλλα γεγονότα της Θείας Οικονομίας (βάπτιση, δημόσια δράση, διδασκαλία, παράδοση του Μυστικού Δείπνου, σύλληψη, πάθος, σταύρωση, αποκαθήλωση,  ταφή, Ανάσταση, Ανάληψη και σε αναμονή μεν (αλλά λειτουργικά πραγματοποιημένη) η 2^η ένδοξη Παρουσία του Χριστού στην Εκκλησία ο χρόνος, όπως τα βλέπει ο ίδιος ο Θεός, είναι ένα συνεχές παρόν, οι άνθρωποι ως δημιουργήματα και με περιορισμένες δυνατότητες, τα βλέπουμε αποσπασματικά και τα διακρίνουμε σε παρελθόν-παρόν-μέλλον.

Η Εκκλησία ξέρει ότι ο άνθρωπος είναι σχετικός και επιρρεπής στο κακό, στη φθορά και την αμαρτία, ξέρει ότι αποσπάται με τις καθημερινές ασχολίες, τις ηδονές του βίου και τις βιοτικές ανάγκες και τα                                                                                                                    υλικά  αγαθά και γι αυτό φροντίζει σταδιακά να προετοιμάζει τους πιστούς μέσω των Ιερών Ακολουθιών, της Υμνολογίας, της Θεολογίας, της Αγιογραφίας, αλλά και την επιτέλεση μνήμης στο Συναξάρι της αυτές τις ημέρες προς τα Χριστούγεννα, πολλών σημαντικών Αγίων αλλά ακούγοντας ταυτόχρονα τις καταβασίες των Χριστουγέννων και το προεόρτιο κοντάκιο που λέει σε μετάφραση : «Ἡ Παρθένος (Μαρία) σήμερα τὸν Λόγο ποὺ πρὶν ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ἦταν καὶ εἶναι μὲς στὸ σπήλαιο ἔρχεται γιὰ νὰ (Τὸν) γεννήσει μυστικά. Ἡ Οἰκουμένη ἄκουσε (τὸ νέο) καὶ χόρευε, δόξασε μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους καὶ τοὺς Βοσκούς, τὸν πρὶν ἀπὸ τοὺς αἰῶνες (ζῶντα), Θεὸ ἐπειδὴ θέλησε νὰ μᾶς φανερωθεῖ σὰν Νέο Παιδί».    

Εκτός όμως από την υμνολογία, η Εκκλησία μας προετοιμάζει σχετικά   και με την άσκηση με την σχετική νηστεία που υπάρχει και προβλέπεται αυτό το διάστημα για 40 ημέρες, καθώς και με την ελεημοσύνη (που αυτό είναι το νόημα της νηστείας να τρώω λιγότερο και να εγκρατεύομαι στις ανάγκες μου για να περισσεύουν χρήματα ή χρόνος για τις ανάγκες του αδελφού και την συχνή μυστηριακή ζωή με την τέλεση του Ιερού Σαρανταλείτουργου και φυσικά την Ιερά εξομολόγηση στη προσέλευσή μας και στη μετάνοιά μας με το μυστήριο της μετάνοιας που θεωρείται και ως «δεύτερο βάπτισμα»!  

Αυτά που περιγράψαμε παραπάνω κάνει η Εκκλησία μας, ώστε να γίνει η καρδιά μας «φάτνη» να γεννηθεί ο Χριστός! Το εορταστικό κλίμα του κόσμου όμως δεν ταυτίζεται με αυτό της Εκκλησίας! Τόσα πολλά έχουν γραφτεί για την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων και αντί να εστιάζουμε στο πρόσωπο Του Χριστού, εστιάζουμε σε κάποιο αφηρημένο «Πνεύμα των Χριστουγέννων» νεοποχήτικου τύπου με πάντρεμα ειδωλολατρικών και χριστιανικών στοιχείων που φτιάχνουν μια εορτή με απών το πρόσωπο και το γεγονός που πραγματικά  εορτάζουμε…!   

Τα φετινά Χριστούγεννα λοιπόν που έρχονται, ας μην ευχηθούμε και να μη ζήσουμε απλά «Καλές Γιορτές», αλλά να βιώσουμε Χριστούγεννα και μάλιστα με Χριστό, δηλαδή να προετοιμαστούμε κατάλληλα όπως θέλει η Εκκλησία μας!    Να μη ξεχνάμε πως ο Χριστός ήρθε στο κόσμο για να μας σώσει και για να μας απαλλάξει από την φθορά και αμαρτία! Άρα για να ζήσουμε την εορτή οφείλουμε να πάμε και εκ μέρος μας προς αυτή την κατεύθυνση και όχι με πρόφαση «για το καλό» και για δήθεν «εορταστικό κλίμα» να κάνουμε πάθη και αμαρτίες όπως ο  τζόγος που δεν κάνουμε καν τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου και ούτε καν να προσέλθουμε στην Θ. Λειτουργία των Χριστουγέννων!   Μη γένοιτο!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου