Άπὸ τὸν πατέρα Παναγιώτη Γκέζο
Ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ βασικὸ καὶ
θεμελιῶδες γεγονὸς ἐπάνω στὸ ὀποίο στηρίζεται ὁ Χριστιανισμός. Δὲν μορεῖ νὰ λέγεται
ἕνας Χριστιανός, ἐὰν δὲν πιστεύει στὴν Ἀνάσταη τοῦ Χριστοῦ. Ἀὐτὸς εἶναι ὁ λόγος
γιὰ τὸν ὁποῖο, ὅπως ἀκούσαμε σήμερα στὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, ἀναγκάζεται ὁ θεῖος
Παῦλος νὰ τονίζει στοὺς Χριστιανοὺς τῆς ἀρχαίας Κορίνθου τὸ ὅτι ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε.
Καὶ ἦταν πολὺ ἀναγκαῖο νὰ ἐνισχύει τὴν πίστη τῶν Χριστιανῶν στὴν Ἀνάσταση τοῦ
Χριστοῦ, διότι τότε στὴν Κόρινθο ἐπικρατοῦσαν μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν ὑλιστικὲς
ἀντιλήψεις περὶ τοῦ ἀνθρώπου. Δίδασκαν τὸ ἑξῆς ἀπαράδεκτο γιὰ τοὺς Χριστιανούς:
«Φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν»
(Α’ Κορ. ιἐ 32). Ἀλλὰ ὁ Χριστιανὸς ζεῖ μὲ
τὴν πίστη του αὐτὴ: στηρίζεται στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Νὰ δοῦμε λοιπὸν τὶ γράφει πρὸς τοὺς Κορίνθιους Χριστιανοὺς ὁ ἀπόστλος
Παῦλος γιὰ τὸ θέμα αὐτὸ.
Ὅταν ἦρθα γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Κόρινθο
καὶ σᾶς κήρυξα τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου,
δὲν παρέλειψα νὰ σᾶς ἀναπτύξω καὶ τὰ σχετικὰ μὲ τὴ Ἀνάσταση τοὺ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ, καθὼς καὶ μὲ τὴν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν. Αἰσθάνομαι ὅμως τώρα τὴν ἀνάγκη
νὰ σᾶς ὐπενθυμίσω ὅσα τότε προφορικὰ σᾶς εἶπα. Ὁταν σὰς ἀνέπτυξα προφορικά, μὲ
πολλὴ προσοχὴ τὰ ἀκούσατε καὶ τὰ παραδεχθήκατε καὶ μένετε μέχρι σήμερα σταθεροὶ
στὴν πίστη αὐτή. Ἡ πίστη ὅμως αὐτὴ θὰ σᾶς χαρίσει βεβαία τὴ σωτηρία, ἐὰν τὴ
διατηρεῖτε ἀνόθευτη, ὅπως ἐγὼ σᾶς τὴν κήρυξα καὶ σᾶς τὴν παρέδωσα. Τὸ πρώτο καὶ
κυριότερο ἀπὸ ὅλα ποὺ σᾶς δίδασκα τὸτε ἦταν αὐτὸ ποὺ κι ἐγὼ τὸ διδάχθηκα ἀπὸ τὸν
ἴδιο τὸν Κύριο, ὁ Ὁποῖος μοῦ τὸ ἀποκάλυψε. Ὅτι δηλαδὴ ὁ Χριστός, σύμφωνα μὲ τὶς
προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, πέθανε γιὰ τὶς δικές μας ἁμαρτίες καὶ τάφηκε
καὶ τὴν τρίτη ἡμέρα ἀναστήθηκε. Σᾶς δίδαξα ἀκόμη ὅτι μετὰ τὴν Ἀνάσταση Του ὁ Κύριος
ἐμφανίσθηκε στὸν ἀπόστολο Πέτρο καὶ ἔπειτα στοὺς δώδεκα Ἀποστόλους. Κατόπιν ἐμφανίσθηκε
σὲ περισσότερους ἀπὸ πεντακόσιους ἀδελφούς, ἀπὸ τοὺς ὁποίους λίγοι ἔχουν πεθάνει,
ἐνῶ οἱ περισσότεροι ζοῦν ἀκόμη καὶ τώρα ποὺ σᾶς γράφω αὐτά. Ἔπειτα ἐμφανίσθηκε
στὸν Ἰάκωβο, ποὺ ἔγινε ὁ πρῶτος ἐπίσκοπος τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ὕστερα σὲ ὅλους τοὺς Ἀποστόλους. Τελευταῖα ἀπὸ ὅλους έμφανίσθηκε
καὶ σ’ ἐμένα τὸν εὐτελέστατο καὶ ἀνάξιο λόγου. Διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ κατώτερος κατὰ
τὴν ἀξία ἀποὺ ὅλους τοὺς Ἀποστόλους, καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ ὀνομάζομαι Ἀπόστολος,
διότι στὰ χρόνια τῆς ἀγνοίας μου καταδίωξα τὴν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ. Ἐὰν τώρα εἶμαι
Ἀπόστολος ἴσος πρὸς τοὺς ἄλλους Ἀποστόλους, αὐτὸ ὀφείλεται στὴ χάρι τοῦ Θεοῦ. ὁ
Ὁποῖος δὲν μὲ ἀποδοκίμασε ἀλλὰ μὲ κάλεσε στὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα. Αὐτὴ ἡ πλούσια
χάρι ποὺ μοῦ ἔδωσε ὁ Κύριος δὲν ἔμεινε χωρὶς καρποὺς καὶ ἀποτελέσματα. Μὲ βοήθησε
ὁ Θεὸς καὶ κουράστικα περισσότερο ἀπὸ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἀποστολους κηρύττοντας
στοὺς ἀνθρώους τὴν πίστη στὸν Χτριστό. Ἀλλὰ τὸ ἔργο αὐτὸ δὲν τὸ ἔκανα ἐγώ, ἡ χάρης
τοῦ Θεοῦ τὸ ἔκανε ποὺ εἶναι μαζὶ μου καὶ μὲ ἐνίσχυσε.
Γιὰ τὸ ζήτημα ὅμως ποὺ σᾶς γράφω,
αὐτὸ δὲν ἔχει καμιὰ σημασία. διὸτι καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι τὸ ἴδιο Εὐυαγγέλιο
κηρύττουμε καὶ στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καλοῦμε τοὺς ἄπιστους νὰ πιστέψουν. ὁπως
ἔχετε πιστέψει κι ἐσεῖς.
26/08/2012
πηγή Ἀρχιμ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Ν. ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου