Οἱ ἅγιοι Πατέρες μᾶς διδάσκουν: «Δῶσε αἶμα
καὶ λάβε Πνεῦμα, δηλ. δὲν μπορεῖς νὰ λάβης τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἄν δὲν δώσης τὸ αἶμα
τῆς καρδιᾶς σου στὸν ἀγῶνα γιὰ νὰ καθαρισθῆς ἀπὸ τὰ πάθη, νὰ μετανοήσης
πραγματικὰ καὶ σὲ βάθος, καὶ νὰ ἀποκτήσης τὶς ἀρετές.
Ἀρχιμ. Γεωργίου Καθηγουμένου Ἰερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου
"Η ΘΕΩΣΙΣ ΩΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ" σελ. 46
του π. Παναγιώτη Γκέζου
Η εκκλησιαστικότητα
είναι αντανάκλαση του Θεού της τριαδικότητας,
που σαν Θεός αγάπης έπρεπε οπωσδήποτε
να αγαπάει κάποιον άλλο.
Έτσι ο Θεός ήταν
απαραίτητο να είναι μιὰ κοινότητα,
μιὰ κοινωνία που
τα πρόσωπα, που την αποτελούν,
να τα μοιράζονται όλα, να τα έχουν όλα κοινά,
εκτός από την δική τους ταυτότητα και υποστατικότητα.
Γιατί, αν είχαν
και την ταυτότητα
ή την
υποστατικότητα κοινή, δεν θα ήταν κοινότητα,
αλλά μοναδικότητα .
Στον άνθρωπο ο
Θεός, που τον έπλασε κατ’ εικόνα
και ομοίωση δική Του, έδωσε την εκκλησιαστικότητα
που είναι για τον άνθρωπο ότι είναι για τον Θεό
η τριαδικότητα.
Αλλά δεν
μπορούν οι άνθρωποι να έχουν μεταξύ
τους κοινότητα, κοινωνία, ενότητα,
χωρίς να είναι ενωμένοι με Εκείνον που είναι η Κοινότητα,
η Κοινωνία, η Ενότητα.
Επειδή οι
διάφορες ανθρώπινες ομάδες
πολύ
συχνά δεν είναι Εκκλησιά
και επομένως δεν έχουν το πνεύμα τοῦ Θεοῦ,
δεν υπάρχει
ανάμεσα στους ανθρώπους επικοινωνία
και η έλλειψη εμπιστοσύνης αναγκάζει τον άνθρωπο
να
κρυπτογραφεί
τα μηνύματα που στέλνει στο συνάνθρωπο του,
για να είναι έτσι
καλυμμένος και να μπορεί,
όταν διαπιστώνει ότι ο άλλος απορρίπτει αυτά τα μηνύματα
να υπαναχωρεί
Τέτοια είναι η επικοινωνία
ακόμη και μεταξύ συζύγων και μελλών μιας οικογένειας.
Είναι πασίγνωστη η λαϊκή συμβουλή
«μη λες στον
άνδρα σου ότι τον αγαπάς,
γιατί
μπορεί νὰ το εκμεταλλευθεί»,
και στα υγιέστερα ζευγάρια ένα μεγάλο μέρος
της συζυγικής επικοινωνίας
γίνεται με τέτοιες προφυλάξεις, κρυπτογραφήσεις και υποψίας.
Το γεγονός της Πεντηκοστής μεταξύ άλλων φανερώνει
ότι ἀπὸ τα πρώτα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος
την επικοινωνία μας μαζί Του την δυναμώνει.
Η σύγχυση, που
επικρατεί συχνά στην ανθρώπινη επικοινωνία,
είναι αποτέλεσμα της ανθρώπινης αμαρτίας.
Ο άνθρωπος, που
ειδωλοποίησε τον εαυτό του
και έτσι έχασε το πνεύμα του
Θεού,
έχασε ταυτόχρονα και τη δυνατότητα να μιλάει
και να καταλαβαίνει τη γλώσσα
του κάθε λαού.
Η δυσκολία στην
ανθρώπινη επικοινωνία
είναι αποτέλεσμα του ανθρώπινου εγωκεντρισμού,
που κάνει τον άνθρωπο να βλέπει όλους τους συνανθρώπους
του,
ακόμη
κι αυτούς
που είναι
πολύ κοντά του, σαν εχθρούς.
Ο άνθρωπος που έχει το πνεύμα του Θεού
δεν σκέπτεται τι θα πάρει από τον άλλο, αλλά τι θα του
δώσει.
Δεν βλέπει τον συνάνθρωπό του σαν ανταγωνιστή,
αλλά σαν συναγωνιστή.
Δεν προσπαθεί να εξασφαλίσει για τον εαυτό του
την καλύτερη θέση,
αλλά να βοηθήσει τον συνάνθρωπο του να την πάρει,
αν του αρέσει.
Στον κόσμο μάθαμε να βλέπουμε
τα του κόσμου
σε δύο επίπεδα: κοινωνικά
και προσωπικά χωριστά.
Άλλοι πάνε να γιατρέψουν τα προβλήματα τα
κοινωνικά,
τα μεγάλα θέματα, τα μακροθέματα με κοινωνικές
παρεμβάσεις
και άλλοι βλέπουν τα
προβλήματα, τα προσωπικά, τα ατομικά
των ανθρώπων και θέλουν να
κάνουν προσωπικές επεμβάσεις.
Αυτό είναι μια τραγωδία
και μιὰ δαιμονιώδης
προσπάθεια χωρίς θεραπεία.
Για να υπάρχει αυτή η ενότητα
η κοινωνική και η θεραπευτική
της κοινωνίας
πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη
τοῦ Αγίου Πνεύματος:
όποιος
πιστεύει σε μένα απ’ αυτόν
θα ρέψουν ποταμοί ύδατος εκ της
κοιλίας (αυτού).
Και είπε παρακάτω
σ’ αυτό το κείμενο:
εκείνος που πιστεύει σε
μένα και με ακολουθεί,
αυτός θα έξει το φώς της ζωής.
Αν δεν είμαστε
πνευματοφόροι, πάντοτε θα έρχονται χωρισμοί
και θα έρθει ο Νικόδημος με το λόγο του πάλι
από το κείμενο να πει:
Μπορεῖ ὁ νόμος να
κρίνει τον άνθρωπο;
Μπορεί
κάποιος νόμος, κάποια μέτρα της κοινωνίας
κάποια
οτιδήποτε μέτρα να κρίνουν την Εκκλησία;
Η
Εκκλησία λοιπόν συγκροτείται κοινωνικά
και πνευματικά
από
το Άγιο Πνεύμα
και
εμείς φέρουμε πάνω μας μια ευθύνη βαριά
και δεν μπορούμε να κρυβόμαστε σε κάποιες
γωνιές
και να βλέπουμε τα πράγματα του κόσμου
να περάνε
μπροστά μας τηλεοπτικά.
Η Πεντηκοστή έχει μιὰ
ξεχωριστή σημασία
για τον κάθε χριστιανό.
Αποτελεί την ιστορική
φανέρωση της Εκκλησίας
στον κόσμο αυτό.
Οι Εβραίοι τιμούσαν το
γεγονός αυτό με πολλή επισημότητα.
Σ’ αυτήν την εορτή μίλησε ο
Κύριος μας
και αναφέρθηκε σε μιὰ
άλλη πραγματικότητα,
που, τελικά, αποτελεί την
υπέρβαση των νομικών διατάξεων
και υποχρεώσεων..
Από τη μοναδική εκείνη ημέρα
της Πεντηκοστής,
η απλή ομάδα των μαθητών
μαζί με τις πρώτες τρεις χιλιάδες ανθρώπων,
που είχαν πίστη δυνατή
εμφανίζονται στην Ιστορία
με το όνομα Εκκλησία.
Το Άγιο Πνεύμα
δόθηκε αρχικά στους
προφήτες, αλλά μόνο
για συγκεκριμένο σκοπό,
για να μπορούν να κατανοούν τη γνώση
που τους αποκάλυπτε ο Θεός.
Όμως, πλήρως και ολοκληρωτικώς,
το Άγιο Πνεύμα δεν χορηγήθηκε
πριν από την Πεντηκοστή
διότι έπρεπε πρώτα η θυσία
του Κυρίου μας
στον Γολγοθά να προσφερθεί.
Αυτό ήταν το κλίμα της Πεντηκοστής
και γι’ αυτό
έδωσε τη δυνατότητα
σε όλους να μιλούν και να καταλαβαίνουν
όλων τις γλώσσες και να γίνουν μια κοινότητα.
Ας υψώσουμε τα χέρια μας
κι ας
παρακαλέσουμε το Θεό
να στέλνει πάντα στον καθένα μας και σε όλους εδώ
το Πνεύμα το Άγιο, τη μεγάλη παρηγοριά μας,
τη μεγάλη προστασία μας,
γιατί το ‘χομε
τόσο ανάγκη,
όσο ποτέ άλλο
στην κοινωνία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου