του π. Σπυρίδων Σκουτή
Τους τελευταίους
μήνες αρκετοί ρωτούν για κάποιο προζύμι που περιφέρεται από χέρι σε χέρι-
κυρίως γυναικών- και το οποίο όσοι το λάβουν προτρέπονται να το ζυμώσουν
προσευχόμενοι για ό,τι επιθυμούν.
Το ζυμάρι αυτό
παρουσιάζεται με διάφορα ονόματα προέλευσης (π.χ. από τα Ιεροσόλυμα) ή φέρει το
όνομα κάποιου συγχρόνου Οσίου (π.χ. του Γέροντος Παϊσίου), δηλαδή ως πίτα του
Αγίου Παϊσίου.
Η εποχή μας έχει
ορθώς χαρακτηρισθεί ως εποχή ψεύδους και συγχύσεως.
Αυτή η σύγχυση
συμβαίνει σε πάρα πολλές εκφάνσεις της ζωής μας.
Τους τελευταίους
μήνες αρκετοί ρωτούν για κάποιο προζύμι που περιφέρεται από χέρι σε χέρι και
φέρει το όνομα η πίτα του Αγίου Παϊσίου.
Φυσικά όποιος
διακατέχεται από γνήσια ορθόδοξη πνευματικότητα μπορεί αμέσως να διακρίνει την
πλάνη σε μια τέτοια περίπτωση. Από κανένα έμπιστο ή ειλικρινές πρόσωπο, που
κατέχει υπεύθυνη θέση στην Εκκλησία ή έστω που έχει ορθή σχέση μ’ Αυτήν, δεν
πιστοποιείται κάποια τέτοια πρακτική.
Οι Ορθόδοξες
πρακτικές είναι γνωστές και συγκεκριμένες και γνωστές (αρτοκλασία, κόλλυβα
κλπ.).
Ακόμη και τα
ιδιαίτερα έθιμα, όπως η πίτα του Αγίου Φανουρίου, καταλήγουν στην Εκκλησία για
να ευλογηθούν και δεν παρασκευάζονται από κάτι «ειδικό» και «μυστήριο».
Επίσης, είναι
κραυγαλέα αντιευαγγελική η χρήση ψυχολογικής βίας ώστε να φοβηθεί όποιος
σκεφθεί να μην παρασκευάσει την πίτα.
Τις περισσότερες
φορές η συνταγή που συνοδεύει ως συνήθως το ζυμάρι προειδοποιεί πως όποιος δεν
εφαρμόσει την διαδικασία μπορεί να προκαλέσει στον εαυτό του διάφορα αρνητικά
πράγματα. Και διερωτόμεθα:
Τι σχέση έχουν οι
εκφοβισμοί και οι εξαναγκασμοί με την ελευθερία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού;
Ο Χριστός μας καλεί
τον καθένα να Τον ακολουθήσει εν ελευθερία: «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν».
Δυστυχώς έχουμε
σαφείς πληροφορίες και στοιχεία πως η διαδικασία αυτή προέρχεται από χώρους
αποκρυφιστών της Νέας Εποχής. Χρησιμοποιούν ανατολικές θρησκευτικές μεθόδους
και διδασκαλίες αναμιγνύοντας σ’ αυτές ονόματα και άλλα στοιχεία της Ορθοδόξου
Εκκλησίας.
Στην αρχή του
γράμματος περιγράψαμε πόσο φρικτό είναι αυτό.
Είναι ανθρώπινη η
άγνοια ή η σύγχυση, όμως εάν ακολουθούμε την ασφαλή οδό της υπακοής θα είμαστε
προστατευμένοι από κάθε κακό.
Είναι θεμιτό να
ρωτούμε τον Πνευματικό μας Πατέρα για κάθε θέμα που σχετίζεται με την πίστη.
Εάν αφορούσε το θέμα
την σωματική μας υγεία θα σπεύδαμε να πάρουμε την συμβουλή του γιατρού μας.
Γιατί αδιαφορούμε
τόσο και ενεργούμε απερίσκεπτα για την πνευματική μας υγεία;
Γιατί δεν
προστρέχουμε στους πνευματικούς μας ιατρούς που έχει ορίσει η Εκκλησία του
Χριστού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου