Πασχάλιο μήνυμα του Ποιμενάρχου μας Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Αντωνίου 2020.

ελληνικη  δημοκρατια

ΙΕΡΑ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,  ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ & ΒΑΡΗΣ

                              ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ΠΑΥΛΟΥ  2   -   16673  ΒΟΥΛΑ

Τηλ. 2109658849 Fax 2109657210 www: imglyfadas.gr e-mail: imgl@hotmail.gr

Ἀριθμ.  Πρωτ. 285                              Ἐν Βούλᾳ τῇ 7^ῃ  Απριλίου 2020

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΕΠΙ ΤΩι ΑΓΙΩι ΠΑΣΧΑ

Πρός τόν εὐλογημένο Λαό τοῦ Θεοῦ τῆς κατά

Γλυφάδα, Ελληνικό, Βούλα, Βουλιαγμένη & Βαρη Ἐκκλησίας

Σεβαστοί Πατέρες

Εὐλογημένοι καί Πολυαγαπητοί Ἀδελφοί μου,

Μέ ἀνάμεικτα πρωτόγνωρα συναισθήματα λύπης καί χαρᾶς μαζί φθάνουμε ἐφέτος στό μεγάλο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι τό θεμέλιο ἐπάνω στό ὁποῖο στηρίζεται ὅλη ἡ πίστις μας καί ὅλη ἡ ζωή μας. Καί γι̉ αὐτό ἀκριβῶς ἔχομε χαρά. Χαρά πνευματική. Τήν χαρά πού δωρίζει ὁ Ἀναστημένος Χριστός στούς “προσκυνούντας Αὐτόν ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ”. Ἀλλά καί λύπη κατακλύζει τήν ὕπαρξη μας. Λύπη πού ματώνει τήν καρδιά μας.

Μέ ματωμένη καρδιά βιώνουμε τό φάσμα τοῦ θανάτου πού ἔχει ἐξαπλωθῆ σέ ὅλο τόν κόσμο ἀπό τόν νέο κορωνοϊό covid 19. Μιᾶς ἀγνώστου μέχρι σήμερα νόσου, πού, “κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος”, καί πάντως λόγῳ τῆς γενικῆς ἀποστασίας μας ἀπό τό θέλημα Του, ἔχει προκαλέσει “φόβον μέγαν” σέ ὅλους τούς λαούς στά πέρατα τῆς γῆς.

Μέ ματωμένη καρδιά πληροφορούμεθα, ὅτι κατά ἑκατοντάδες ἐξ αἰτίας της πεθαίνουν καθημερινά ἄνθρωποι σέ ὅλο τόν κόσμο.

Μέ ματωμένη καρδιά μαθαίνουμε, ὅτι πολλοί συνάνθρωποί μας ἔχουν ἀρχίσει νά παρουσιάζουν προβλήματα καταθλίψεως ἀπό τόν ἐγκλεισμό τους μέσα στά σπίτια, πρός ἀποφυγήν τῆς διαδόσεως τῆς νόσου. Βεβαίως, πρέπει νά σημειώσουμε, ὅτι ἔχουν τά προβλήματα αὐτά, διότι δυστυχῶς δέν βλέπουν τόν ἐγκλεισμό σάν μιά θαυμάσια εὐκαιρία νά καλλιεργήσουν τόν ἔσω ἄνθρωπο, νά σκεφθοῦν τά λάθη τους, νά διαπιστώσουν τήν μικρότητα τοῦ ἀνθρώπου καί νά ἐπαναπροσανατολίσουν ἐν μετανοίᾳ τήν ζωή τους πρός τόν Θεό καί σέ Αὐτόν νά εὕρουν εἰρήνη καί ἡρεμία.

Μέ ματωμένη καρδιά, ὅμως, ἐπεράσαμε καί ὁλόκληρη σχεδόν τήν ἁγία Τεσσαρακοστή, διότι εἴμεθα ἀναγκασμένοι νά μή λειτουργήσωμε καί νά μή λειτουργηθοῦμε. Βιώνουμε τήν μοναξιά πού ἠσθάνθη ὁ Χριστός ἐπάνω στόν Σταυρό, ἐγκαταλελειμένος ἀπό ὅλους. Καί αὐτό εἶναι τό βαρύτερο πλῆγμά μας. Ἐχάσαμε τήν δυνατότητα νά συμ-βιώσουμε τό μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή τῆς ἐν Χριστῷ συνελεύσεώς μας ἐπί τό αὐτό γιά νά δοξάσουμε τόν Θεό καί νά Τοῦ ὑποβάλουμε ἀπό κοινοῦ τά αἰτήματά μας ὡς “φωνήν ὑδάτων πολλῶν”. Ἐχάσαμε τήν δυνατότητα νά συγ-κοινωνήσουμε τό Ποτήριο τῆς Ζωῆς, ἀκόμη καί τήν βραδυά τῆς Ἁγίας Ἀναστάσεως, πού ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός ἐπάτησε τόν θάνατο καί μᾶς ἐχάρισε τήν ζωή˙ τήν αἰώνια ζωή˙ τήν αἰώνια μακαριότητα καί χαρά καί εὐδαιμονία.

Ὁ διάβολος, ὁ ἀρχαῖος πτερνιστής, ὁ ἄγγελος σατάν, γιά ἄλλη μιά φορά, ὅπως τό ἔχει κάμει καί ἀλλοτε στό παρελθόν κατά τήν ἰδία περίοδο, ἐμηχανεύθη καί πάλιν τρόπο γιά νά ρίψῃ σέ μεγάλη θλίψη τούς χριστιανούς αὐτήν τήν εὐλογημένη περίοδο τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς καί τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως, διότι ὑποφέρει νά τούς βλέπει νά ζωογονοῦνται μέ τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ.

Καί ὁ Θεός ἐπιτρέπει τήν παράταση τῆς τραγικῆς αὐτῆς καταστάσεως˙ ὄχι βεβαίως γιά νά μᾶς τιμωρήση, ὅπως διατείνωνται ὡρισμένοι, διότι ὁ Θεός εἶναι γεμᾶτος ἀγάπη, εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἀγάπη. Ἀλλά ἀνέχεται καί μακροθυμεῖ γιά λόγους πού Ἐκεῖνος γνωρίζει. Οἱ βουλές τοῦ Θεοῦ εἶναι σοφές, δίκαιες, ἅγιες, ἀλλά καί ἀνεξιχνίαστες. Καί γι̉ αὐτό πρέπει νά τίς ἀποδεχώμεθα μέ εἰρήνη. Ἐκεῖνος γνωρίζει τί εἶναι τό καλύτερο γιά ἐμᾶς.

Ἀνέχεται ἴσως ὁ Θεός ὅσα συμβαίνουν, γιά νά συνειδητοποιήσουν ὅσοι νομίζουν ὅτι εἶναι δυνατοί καί σοφοί, πόσο ἀδύναμοι καί ἄσοφοι εἴμεθα ὅλοι τελικά˙ πόσο μικροί καί τιποτένιοι εἴμεθα μπροστά σέ ἕνα ἰό πού δέν φαίνεται μέν μέ γυμνό μάτι, ἀλλά ἐπιφέρει τεράστια καταστροφή ἀνεξέλεγκτα.

        Ἀνέχεται ἴσως ὁ Θεός τήν δοκιμασία τῶν παιδιῶν Του, γιά νά ἀφυπνισθοῦμε καί νά συνειδητοποιήσουμε πόσο μεγάλο δῶρο καί εὐλογία εἶναι νά κοινωνεῖ ὁ εὐτελής ἄνθρωπος τόν Χριστό, νά ἐνώνεται δηλαδή μέ τόν Θεό, νά γίνεται ἕνα μέ τόν Δημιουργό Του, ὅπως τό σίδερο μέ τήν φωτιά. Ἡ δοκιμασία αὐτή εἶναι εὐκαιρία νά ἀφυπνισθοῦμε ὅλοι ἀπό τήν νωθρότητα, τήν χλιαρότητα καί τήν ἀμέλειά μας, νά γίνουμε “ζέοντες τῇ πίστει” καί νά πληρωθοῦν οἱ καρδιές μας ἀπό θεϊκή ἀγάπη.

        Ἀνέχεται ἴσως ὁ Θεός τόν φοβερό αὐτό πειρασμό τῶν παιδιῶν Του, ὅπως ἐπέτρεψε στόν διάβολο νά δοκιμάσῃ σκληρά τόν δίκαιο Ἰώβ, γιά νά λάμψῃ ἡ πίστις καί ἡ ἁγιότητα του. Ὁμοίως ἐπιτρέπει καί τώρα νά δοκιμασθοῦμε σκληρά γιά νά πλησιάσουμε τόν Θεό μέ περισσότερη μετάνοια καί ταπεινοφροσύνη, γιά νά ἐντείνουμε τήν προσευχή, γιά νά καλλιεργήσουμε τήν ἀγόγγυστη ὑπομονή, γιά νά αὐξήσουμε τήν ἀγάπη πρός Αὐτόν καί γιά ὅλο τόν κόσμο, γιά νά ἀναζητήσουμε μέ περισσότερο πόθο τόν Χριστό καί νά ἐξέλθουμε ἀπό τήν πικρή δοκιμασία τῆς στερήσεως τοῦ ἐκκλησιασμοῦ καί τῆς θείας κοινωνίας καθαροί, ὅπως τό χρυσάφι πού καθαρίζεται στήν ὑψικάμινο ἀπό τά χώματα καί τίς προσμίξεις.

        Βεβαίως ἡ δοκιμασία αὐτή εἶναι σταυρός. Ἀλλά μετά τόν Σταυρό καί τόν θάνατο ἔρχεται ἡ Ἀνάστασις. Καί ἡ Ἀνάστασις εἶναι ἕνα διαρκές βίωμα. Ἕνα διαρκές βίωμα χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως ἐν Χριστῷ. Ἕνα βίωμα πού δέν μπορεῖ νά μᾶς τό ἀφαιρέσῃ κανείς καί μέ τίποτε, ἄν ἐμεῖς δέν τό ἀρνηθοῦμε. Εἶναι τό βίωμα πού εἶχαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες ὅλων τῶν ἐποχῶν, μέχρι καί τό πρόσφατο παρελθόν στήν τουρκοκρατία καί ἀργότερα στά κάτεργα τῆς Σιβηρίας. Εἶναι τό βίωμα πού χαρίζει ὁ Ἀναστημένος Χριστός σέ ὅλους ὅσους Τόν ἀγαποῦν πραγματικά καί Τόν ἔχουν ὡς πρώτη προτεραιότητα στήν ζωή τους.

        Θαρσεῖτε,

        Σεβαστοί Πατέρες καί Ἀγαπημένοι μου Ἀδελφοί καί Παιδιά μου Πνευματικά,
        “Νεφύδριόν ἐστι καί θἆττον παρελεύσεται“ βροντοφωνάζει ὁ ἀείροος ποταμός τῆς Ἐκκλησίας ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ναί, συννεφάκι εἶναι καί γρήγορα θά φύγη. Ἄς θυμηθοῦμε τούς ἁγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρες στήν Σεβάστεια πού ἐμψύχωναν ὁ ἕνας τόν ἄλλο λέγοντες “δριμύς ὁ χειμών, ἀλλά γλυκύς ὁ παράδεισος” (ὑμν. ἁγ. Τεσσαράκοντα). Βαρύς ὁ χειμώνας τῆς στερήσεώς μας ἀπό τήν πηγή τῆς Ζωῆς, ἀλλά γλυκειά θά εἶναι ἡ ἀπόλαυσις γιά ὅσους μέ πόνο καρδιᾶς καί προσευχή ἔμπονη θά ἀναμένουν μέ πόθο βαθύ νά βιώσουν καί πάλιν, μέ πλήρη συναίσθηση τῆς ἀναξιότητάς τους, τήν κοινωνία μέ τόν Σωτῆρα Θεό. Καί ὅσο πιό ἔντονη θά εἶναι ἡ προσμονή, τόσο πιό ἔντονο θά εἶναι καί τό βίωμα τῆς Θ. Κοινωνίας.

Γι̉ αὐτό, ὅλη αὐτή τήν περίοδο τοῦ παραπικρασμοῦ, ὅπου ἀντίξοες συνθῆκες δέν μᾶς ἐπιτρέπουν νά συλλειτουργήσουμε στόν Ναό τοῦ Θεοῦ, ἄς στρέψουμε ὁλόψυχα τήν ψυχή μας πρός τόν Κύριο, “ἐκχέωμεν ἐνώπιον Αὐτοῦ τήν δέησιν ἡμῶν, τήν θλῖψιν ἡμῶν ἐνώπιον Αὐτοῦ ἀπαγγελοῦμεν” (Ψαλμ. 141), “κράζοντες καί λέγοντες”, “πρός Σέ, Κύριε Κύριε, οἱ ὀφθαλμοί ἡμῶν, ἐπί Σοί ἠλπίσαμεν, μή ἀντανέλῃς τάς ψυχάς ἡμῶν.” (Ψαλμ. 140). Ἄς ἱκετεύσουμε τόν Κύριο νά παύσῃ τήν λαίλαπα, νά μή “εἰσενέγκῃ ἡμᾶς εἰς πειρασμόν” μεγαλύτερο τῶν δυνατοτήτων μας καί νά μᾶς ἀξιώσῃ ὅλους μέ μετάνοια, ὑγεία καί εἰρήνη νά μεταλάβουμε σύντομα τήν Σάρκα Του καί τό Αἷμά Του εἰς ζωήν αἰώνιον. Ἄς ἐπικαλεσθοῦμε ὡς βοηθό στήν ἱκεσία μας αὐτή τήν Πανάχραντο Θεοτόκο, “ἄλλην γάρ οὐκ ἔχομεν ἁμαρτωλοί πρός Θεόν ἐν κινδύνοις καί θλίψεσιν, ἀεί μεσιτείαν”, βοῶντες “Ρῦσαι πάσης περιστάσεως τούς δούλους σου, Δέσποινα”.

        “Θαρσείτω λαός τοῦ Θεοῦ”,

        “Χριστός γάρ ὁ Σωτήρ ἡμῶν τῷ Σταυρῷ προσήλωσε τάς ἁμαρτίας ἡμῶν καί, τόν θάνατον νεκρώσας, ζωήν ἡμῖν ἐδωρήσατο” (ἀποστ. Σαβ. ἤχ. Α’).

        “Ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τό μέγα ἔλεος” (αὐτόθι)

        Ἀνέστη ὁ Κύριος ὄντως. Ἀνέστη ὁ νικητής τοῦ θανάτου καί ἀπό τόν τάφο Του ἀνέτειλε ἡ ζωή. Ἀνέστη ὁ Κύριος καί Δεσπότης μας Ἰησοῦς Χριστός, ἡ ἀρραγής πέτρα τῆς ζωῆς καί τῆς ὑπάρξεώς μας. Ἀνέστη ὁ Σωτήρας μας καί μέχρι τήν συντέλεια τῶν αἰώνων θά χαρίζει τόν φωτισμό καί τήν λαμπρότητα τῆς ἀναστασίμου παρουσίας Του στίς καρδιές ὅλων ὅσων Τόν ἀποζητοῦν μέ τήν γλυκειά προσμονή τῆς ἀγάπης Του.

        Χριστός Ἀνέστη!

        Ἀδελφοί μου Ἀγαπημένοι.

        Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριός μας!

Μέ πολλές πατρικές εὐχές καί ἀγάπη

Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ

† Ο ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΒΑΡΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΣ