του π. Αντωνίου Χρήστου
Αγαπητοί Αναγνώστες η Εκκλησία μας κάθε χρόνο στις 23 Σεπτεμβρίου εορτάζει την εορτή της συλλήψεως του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Βαπτιστού. Όταν εννοούμε σύλληψη, δεν εννοούμε όταν τον συνέλαβαν και τον έριξαν στα μπουντρούμια του Ηρώδη, αλλά τον θαυμαστό και αδιανόητο για τα ανθρώπινα δεδομένα τρόπο που συνελήφθη ως έμβρυο στην μίτρα της μητέρας του Ελισάβετ καθώς ήταν στείρα και τόσο η ίδια, όσο και ο Ζαχαρίας ο σύζυγός της ήταν σε μεγάλη και πεπερασμένη ηλικία όσον αφορά την απαραίτητη γονιμότητα. Το γεγονός όμως ότι η Εκκλησία μας εορτάζει όχι μόνο την γέννηση αλλά και την σύλληψη τόσο του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, όσο της Θεοτόκου, όσο και του ίδιου του Χριστού (Ευαγγελισμός), δίνει μια μεγάλη απάντηση για μια σύγχρονη πρακτική της ανθρωπότητας. Τι εννοούμε ακολουθήστε μας θα τα εξηγήσουμε όλα…
Ο Πατέρας του Αγίου
Ιωάννου του Προδρόμου όπως προείπαμε ήταν ο Ζαχαρίας ο οποίος ήταν Ιερέας. Την
ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου, που του ανήγγειλε,
ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννη. Ο Ζαχαρίας αρχικά σκίρτησε από
χαρά καθώς λειτούργησε η πίστη, αλλά αμέσως δυσπίστησε καθώς τον προσγείωσε η πεπερασμένη
ανθρώπινη λογική. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς ήταν δυνατόν να
πραγματοποιηθεί αυτό που του ανήγγειλε ο απεσταλμένος Του Θεού; Γι αυτό το λόγο
ζήτησε κάποια απόδειξη από τον Άγγελο ότι όλα αυτά που του ανήγγειλε είναι
αληθινά και όντως θα πραγματοποιηθούν. Τότε ο Άγγελος είπε στον Ζαχαρία ότι λόγω της δυσπιστίας του θα
τιμωρηθεί-παιδαγωγηθεί και μέχρι να
πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού, αυτός θα έμενε κωφάλαλος. Πράγματι από εκείνη
την στιγμή έπαψε να μιλά και να ακούει, ενώ η Ελισάβετ συνέλαβε, και μετά εννιά
μήνες έκανε γιο (6 μήνες νωρίτερα από την Γέννηση Του Κυρίου). Μετά από οκτώ
ήμερες, στην περιτομή του παιδιού, οι συγγενείς θέλησαν να του δώσουν το όνομα
του πατέρα του, Ζαχαρία. Όμως, ο Ζαχαρίας, έγραψε επάνω σε πινακίδιο το όνομα
Ιωάννης. Αμέσως δε, λύθηκε η γλώσσα του, και η χαρά για όλους τους
παρευρισκόμενους ήταν μεγάλη.
Αυτό το θαυμαστό
γεγονός εορτάζει κάθε χρόνο η Εκκλησία
μας και αφορά όχι μόνο το παρελθόν, αλλά το παρόν και το μέλλον όλων μας. Πριν
αναρωτηθείτε το γιατί, αναλογιστείτε ότι η Εκκλησία μας από την στιγμή της
συλλήψεως Του ανθρώπου, ως έμβρυο που αναπτύσσεται λεπτό το λεπτό μέρα με τη
μέρα μέχρι να συμπληρωθεί η ημέρα της κυήσεως. Αν και την στιγμή της συλλήψεως το έμβρυο είναι μια
σταλιά που μετά βίας φαίνεται με τον υπέρηχο και όμως για την Εκκλησία μας
είναι και θεωρείται πλήρες άνθρωπος. Όλες αυτές οι σταθερές, έρχονται να
αμφισβητηθούν από τον σύγχρονο άνθρωπο που
έχει βγάλει τον Θεό από την ζωή του και θεωρεί ότι είναι αποκλειστικός
δημιουργός των παιδιών που έρχονται στον κόσμο. Η Ορθόδοξη θέση είναι ότι ο
άνθρωπος είναι συνδημιουργός με τον Θεό και όχι αποκλειστικός παραγωγός τους.
Η επιστήμη, μερικοί
ιατροί γυναικολόγοι και ιδιαίτερα οι γενετιστές θεωρούν ότι το έμβρυο επειδή
δεν είναι ακόμη αναπτυγμένο σε πλήρη άνθρωπο, είναι δικαίωμα του ανθρώπου να
αποφασίζει όποτε θέλει αν θα διακόψει την κύηση ή όχι και δεν αναγνωρίζεται στη
πράξη κανένα δικαίωμα του αγέννητου παιδιού…! Τα επιχειρήματα μεταξύ αυτών που
είναι υπέρ των εκτρώσεων και όσων είναι κατά, είναι πολλά και φυσικά δεν έχουμε
τον χρόνο και τον χώρο να τα εκθέσουμε και να τα σχολιάσουμε! Εμείς από την
μεριά μας μόνο ένα επιχείρημα θα αντιπαραθέσουμε, ότι όσοι είναι υπέρ των
εκτρώσεων να θυμούνται ότι ζουν και λένε ότι λένε γιατί οι γονείς τους δεν
είχαν αποφασίσει την έκτρωση…αυτό από μόνο του αρκεί!
Τέλος να θυμόμαστε ότι
η Εκκλησία έχει στην Θεολογία και την διδασκαλία της την πλήρη ανθρώπινη
οντολογία γιατί ασχολείται με τον Θεό και εκείνος μας έχει πλάσει κατ’εικόνα
και καθ’ομοίωση Του. Άρα δεν μπορούμε να ομιλούμε για δικαιώματα στα πάθη και
τις αμαρτίες μας, γιατί αυτό γυρίζει εις βάρος του ίδιου του ανθρώπου αργά ή
γρήγορα! Ας μην επιτρέπουμε άλλες «γενοκτονίες εμβρύων» στο βωμό των
δικαιωμάτων και της δήθεν προόδου. Μη γένοιτο!
Πηγή : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης π.Αντώνιος Χρήστου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου