Η Εκκλησία είναι μνήμη και αντιστέκεται στις προσπάθειες συστηματικής δι...

Δώσε αίμα και λάβε πνεύμα!

Ο σκοπός της ζωής μας, είναι ή πρέπει να είναι, να αγωνιστούμε να αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα

τoυ π. Αντώνιου Χρήστου

Αυτή τη γνωστή πατερική φράση, την οποία χρησιμοποιήσαμε ως τίτλο στο σημερινό άρθρο μας, αγαπητοί μου αναγνώστες, συνοψίζεται η προοπτική του πνευματικού μας αγώνα, μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Είτε ανήκουμε στους εγγάμους,είτε στην τάξη των αγάμων, όλοι έχουμε να αγωνιστούμε, μέσα στον αμπελώνα Του Κυρίου μας, σε αυτή τη ζωή, έστω με διαφορετικό τρόπο και μέτρο μετοχής ο κάθε ένας. Τι είναι αυτό το πνεύμα όμως; Με αφορμή την εορτή της Πεντηκοστής και του Αγίου Πνεύματος, θα ασχοληθούμε ιδιαίτερα σε αυτό το άρθρο με αυτό το πνεύμα, γιατί δυστυχώς υπάρχει αρκετή σύγχυση και άγνοια.

Αυτό το πνεύμα, για την Εκκλησία μας φυσικά, είναι όχι μια απλή απρόσωπη κατάσταση, ή μια απλή αφηρημένη ενέργεια, αλλά είναι πρόσωπο και μάλιστα άκτιστο, αφού αποτελεί ένα από τα πρόσωπα του ενός Τριαδικού Θεού: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, ή αλλιώς ο Παράκλητος που σημαίνει Παρηγορητής. Ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός, μιλώντας στους μαθητές του για το Αγιο Πνεύμα, αναφέρει τα εξής: «Εάν αγαπάτέ με, τας εντολάς τας εμάς τηρήσατε, αι εγώ ερωτήσω τον πατέρα και άλλον παράκλητον δώσει υμίν, ίνα μένη μεθ᾿ υμών εις τον αιώνα, ο Πνεύμα της αληθείας, ο ο κόσμος ου δύναται λαβείν, ότι ου θεωρεί αυτό ουδέ γινώσκει αυτό· υμείς δε γινώσκετε αυτό, ότι παρ᾿ υμίν μένει και εν υμίν έσται» (Ιω. 14,15-17). Το παραθέτουμε και σε νεοελληνική ερμηνευτική μετάφραση: «Εάν με αγαπάτε, τηρήσατε τις εντολές μου, διότι αυτό είναι απόδειξη και καρπός της αγάπης σας προς εμένα. Και εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα και θα σας δώσει εκείνος άλλον οδηγό και Παράκλητο (Παρηγορητή), δια να μένει μαζί σας αιωνίως. Θα σας δώσει το Αγιο Πνεύμα, το οποίον είναι η καθαρά και απόλυτος αλήθεια και φανερώνει την αλήθεια στους καλοπροαίρετους. Αυτό όμως ο κόσμος ο αμαρτωλός δεν μπορεί να το πάρει, διότι δεν έχει ανοικτά τα μάτια της ψυχής και ένεκα τούτου δεν το βλέπει ούτε και το γνωρίζει. Σεις όμως το γνωρίζετε, διότι εγώ σας το φανέρωσα και μένει πλησίον σας· έπειτα δε από την επιφοίτησή του θα κατοικεί και μέσα στις ψυχές σας».

Υπογραμμίζουμε, τονίζουμε και επαναλαμβάνουμε αυτό το: ο κόσμος ο αμαρτωλός δεν μπορεί να το πάρει, διότι δεν έχει ανοικτά τα μάτια της ψυχής και ένεκα τούτου, δεν το βλέπει ούτε και το γνωρίζει, γιατί είναι κομβικό για την άγνοια ή σύγχυση που υπάρχει κυρίως εκτός, αλλά καμιά φορά και εντός της Εκκλησίας σε κάποια «νεκρωμένα» μέλη της. Γιατί ο Θεός Αγιο Πνεύμα  γνωρίζουμε ότι εκπορεύεται μόνο από τον Θεό Πατέρα, αλλά πέμπεται και φανερώνεται ως ομοούσιος και από τον Θεό Υιό. Φυσικά δεν είναι τρεις Θεοί, αλλά ο ένας και αυτός Θεός, ο οποίος είναι «Μονάς εν Τριάδι και Τριάς εν μονάδι». Οταν λοιπόν κάποιος δεν έχει φωτιστεί και δεν είναι φορέας του Αγίου Πνεύματος, δεν είναι δεκτικός της χάρης Του Θεού, αφού χάρις στην ενέργεια και τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, που είναι τελετουργικό και αγιαστικό, δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε και τα άλλα δύο πρόσωπα και να μετέχουμε στις αγιαστικές πράξεις και θεοπνευστίες της Εκκλησίας μας.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας, επηρεασμένοι δυστυχώς από τους παπικούς, τονίζεται πολλές φορές το πρόσωπο του Υιού, λόγω της σαρκώσεως και ότι μας έγινε απτός στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά πολλές φορές με ακραίο τρόπο, με αποτέλεσμα να καταλήγουμε σε έναν «Χριστομονισμό», ξεχνώντας ότι χωρίς την παρουσία και ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δεν μπορούμε να Τον προσεγγίσουμε και ουσιαστικά γνωρίσουμε. Αυτό φαίνεται καθαρά στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας εκεί στον Καθαγιασμό, όπου το ψωμί και το κρασί γίνεται-μεταβάλλεται σώμα και αίμα Χριστού, μόνο όταν «μεταβαλών τω Πνεύματί σου τω Αγίω. Αμήν, αμήν, αμήν». Δηλαδή, με την επίκληση και κάθοδο του Παναγίου Πνεύματος και όχι μόνο με την επανάληψη των λόγων Του Κυρίου, Λάβετε φάγετε… Πίετε εξ αυτού πάντες… κτλ, που υποστηρίζουν οι παπικοί, γιατί ο Κύριος είναι ομοούσιος με το Αγιο Πνεύμα, εμείς ως δημιουργήματα όμως μετέχουμε του Αγίου Πνεύματος κατά χάριν και ως δωρεά και όχι κατ’ ουσίαν, όπως ο Υιός.

Εμείς λοιπόν, στη Θεολογία μας, δεν υποτιμούμε το Άγιο Πνεύμα, επειδή αναφέρεται τρίτο στη σειρά, σε σχέση με τα άλλα δύο πρόσωπα, ούτε το υποτιμούμε ως απλά την απρόσωπη δύναμη το Θεού, αλλά ίσα-ίσα τονίζουμε τη χαρισματική κατάσταση, αυτή την καλή αλλοίωση που έκανε τους απλούς ψαράδες μαθητές του Χριστού σε θεοφόρους κήρυκες και μάρτυρες του Ευαγγελίου. Το Αγιο Πνεύμα είναι αυτό που έκανε τον διώκτη Ζηλωτή Σαύλο, σε Απόστολο Παύλο, που έκανε τους αμαρτωλούς κάθε εποχής σε Αγίους, χωρίς όμως από την άλλη, να παραβιάζουμε και να υποτιμούμε το ιστορικό και θεσμικό στοιχείο της Εκκλησίας, όλα αυτά πρέπει να υπάρχουν σε  μια ισορροπία. Αυτό το δηλώνει η ίδια η ρήση του Χριστού:«ο δε παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον ο πέμψει ο πατήρ εν τω ονόματί μου, εκείνος υμάς διδάξει πάντα και υπομνήσει υμάς πάντα α είπον υμίν» (Ιω 14,26). Δηλαδή: Αλλά ο Παράκλητος, το Αγιο Πνεύμα, το οποίο ο Πατήρ θα στείλει εν τω ονόματί μου (για να επεκτείνει το έργο μου στην οικουμένη και μεταδώσει τη σωτηρία στις ψυχές των καλοπροαίρετων) αυτός θα σας διδάξει όλα και θα σας υπενθυμίσει όλα όσα σας είπα.

Επομένως, κλείνοντας αδελφοί μου, ο σκοπός της ζωής μας, είναι ή πρέπει να είναι, να αγωνιστούμε να αποκτήσουμε το Αγιο Πνεύμα. Για την ακρίβεια, επειδή το Αγιο Πνεύμα το έχουμε λάβει από το Αγιο Βάπτισμά μας και το Μυστήριο του Χρίσματος, να το ενεργοποιήσουμε ή ακόμη πιο ακριβέστερα, να το επανανεργοποιήσουμε, γιατί το είχαμε και λειτουργούσε το Αγιο Πνεύμα, αλλά λόγω της πολλής αμαρτίας, το καταστήσαμε ανενεργό. Σίγουρα είναι μία επίπονη διαδικασία, εξού και το δώσε αίμα…, αλλά όταν έρθουν οι πρώτοι καρποί του στον άνθρωπο, τότε μετά δεν θέλουμε να το ανταλλάξουμε με κανένα άλλο αγαθό και μάλιστα υλικό αυτού του κόσμου. Ο Απόστολος Παύλος, στην προς Γαλάτας Επιστολή του (Γαλ. 5, 22-26), μας φανερώνει ποιοί είναι καρποί του πνεύματος: «ο δε καρπός του Πνεύματός εστιν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια· κατά των τοιούτων ουκ έστι νόμος. Αμέσως πιο κάτω προτρέπει ο Απόστολος: Ει ζώμεν πνεύματι, πνεύματι και στοιχώμεν (Γαλ. 5,25)  δηλαδή: Εάν πράγματι ζούμε τη ζωή του Αγίου Πνεύματος, πρέπει να πορευθώμεθα και να συμπεριφερώμεθα σύμφωνα με όσα το Πνεύμα μας διδάσκει. Αυτό ευχόμαστε από καρδιάς για όλους μας, να αξιωθούμε να απολαύσουμε το Αγιο Πνεύμα! Αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου

Ομιλία στο Ψυχοσάββατο της Πεντηκοστής.

Εκδήλωση για τους σύγχρονους Αγίους Γερονταδες.

Λίγα λόγια για το Ψυχοσάββατο.

Το μυστήριο της Μετανοίας 25η Ομιλία.

Μήνυμα του Ποιμενάρχου μας κ. Παύλου και ιερές δεήσεις για τους μαθητές της Μητροπολιτικής μας Περιφερείας που διαγωνίζονται τις Πανελλήνιες 2018.

  

ελληνικη  δημοκρατια

ΙΕΡΑ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ    ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ,  ΒΟΥΛΑΣ,  ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ & ΒΑΡΗΣ

ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ΠΑΥΛΟΥ  2   -   16673  ΒΟΥΛΑ

Τηλ. 210-9658849   fax: 210-9657210   www.imglyfadas.gr   E-mail: imgl@hotmail.gr

Ἀριθμ. Πρωτ.  699                            Ἐν Βούλᾳ τῇ 22^ῃ Μαΐου 2018

    Πρός

              τούς Mαθητές καί τίς Mαθήτριες,

              πού διαγωνίζονται στίς Πανελλήνιες Ἐξετάσεις

              τῶν Σχολείων, τῆς  Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας.

             Ἀγαπητά μου παιδιά,

              Ὡς Μητροπολίτης καί πνευματικός Πατέρας σας, θέλω αὐτή τήν κρίσιμη στιγμή τῆς ζωῆς σας, νά ἑνώσω τίς θερμότερες εὐχές καί  προσευχές μου, μαζί μέ τούς καλούς γονεῖς καί ἐκπαιδευτικούς σας, ἀλλά κυρίως μαζί μέ τίς δικές σας, τούς νέους τῆς Μητροπολιτικῆς μας περιφέρειας,  πού διαγωνίζεστε, γιά νά εἰσέλθετε στήν Τριτοβάθμια Ἐκπαίδευση.

            Ὅλη ἡ προετοιμασία σας, αὐτά τά χρόνια, πού εἶστε στή Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἔφτασε στήν τελική της εὐθεία καί τό ζητούμενο εἶναι, νά μή σᾶς καταβάλλει τό ἄγχος καί ἡ πίεση τού ἐπιτυχοῦς ἀποτελέσματος στίς ἐξετάσεις, ἀλλά νά ἔχετε πίστη στό Θεό, αὐτοπεποίθηση στίς δυνατότητές σας καί ψυχραιμία καί νηφαλιότητα στήν ἀνάγνωση τῶν θεμάτων, πού θά σᾶς δοθοῦν, γιά νά μπορέσετε νά ἀποδώσετε.

             Ἄν γιά ὁποιοδήποτε λόγο δέν τά καταφέρετε νά γράψετε τά ἀναμενόμενα, δέν πρέπει νά αἰσθάνεστε ἀποτυχημένοι ἤ νά ἔλθετε σέ ἀπελπισία, καθώς σαφῶς μέν θά εἶναι μία ἀποτυχία, ἀλλά στό χέρι σας εἶναι, νά μή χαθεῖ ὁ χρόνος καί ὁ κόπος σας καί νά καταφέρετε τόν ἐπιθυμητό σκοπό σας, ἀφοῦ θά ἔχετε νέα εὐκαιρία στό ἄμεσο μέλλον καί θά διαθέτετε ὁπωσδήποτε περισσότερη ἐμπειρία, ἀπό τήν συμμετοχή σας στίς ἐξετάσεις. 

             Ἡ Τοπική μας Ἐκκλησία, ὡς  φιλόστοργη πνευματική μητέρα ὅλων μας, Κλῆρος καί λαός, ὅλοι μας προσευχόμαστε, γιά σᾶς, στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, νά φωτίσει τήν προσπάθειά σας, νά βοηθήσει τόν καθένα καί τήν καθεμία, νά ἀνταποκριθεῖ ἐπιτυχῶς, στίς ἀπαιτήσεις τῶν ἐξετάσεων, ὥστε νά δικαιωθοῦν, τά εὐγενῆ καί ὑψηλά ὁράματά σας, γιά τό μέλλον σας. Ὁ Χριστός μας, μήν ἀμφιβάλλετε παιδιά μου, θά εἶναι δίπλα σας καί θά σᾶς ἐνισχύσει στήν ὡραία αὐτή προσπάθειά σας.

           Κλείνοντας, πρός ἐνημέρωσί σας, σᾶς γνωρίζομε, ὅτι στίς         7 Ἰουνίου 2018, ἡμέρα Πέμπτη, τό ἀπόγευμα στίς 7:00 μ.μ., σ’ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης & Βάρης, θά τελεσθεῖ  Ἱερά Παράκλησις στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ἐπίσης τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς 10 Ἰουνίου, σέ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, θά γίνει  εἰδική δέηση ὑπέρ τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν, πού θά διαγωνίζεσθε στίς ἐφετεινές Πανελλήνιες Ἐξετάσεις.

Μετά πολλῶν εὐχῶν ἐν Κυρίῳ .

Ἐλάχιστος ἐν Ἐπισκόποις

Ὁ Ποιμενάρχης Σας.

†  Ο  ΓΛΥΦΑΔΑΣ , ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ & ΒΑΡΗΣ 

ΠΑΥΛΟΣ  ὁ  Α΄

Με κάθε επισημότητα και εκκλησιαστική τάξη εόρτασε η Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, Ε., Β., Β. & Β. τους πολιούχους της Αγίους Θεοστέπτους Βασιλείς Κωνσταντίνο και Ελένη.

Η Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας, το διήμερο 20 και 21 Μαΐου, τίμησε τον εορτασμό της μνήμης των πολιούχων της Μητροπόλεως, Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, με λατρευτικές και όχι μόνο εκδηλώσεις, που πραγματοποιήθηκαν, την παραμονή της εορτής Κυριακή 20 και ανήμερα της Εορτής, τη Δευτέρα 21 Μαΐου.

Συγκεκριμένα, την Κυριακή το πρωί 20 Μαΐου, ημέρα μνήμης των Αγίων Θεοφόρων  Πατέρων της Α΄Οικουμενικής Συνόδου, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε το  Κτητορικό Μνημόσυνο, των μεγάλων ευεργετών του Ιερού Καθεδρικού Ναού.

Το απόγευμα στις 7:00 μ.μ., παραμονή της Εορτής, τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Πανηγυρικός Εσπερινός μετ’ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου, κ.κ. Παύλου και την συμμετοχή όλων των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως.

Στον Εσπερινό παραβρέθηκαν αρκετοί Βουλευτές της περιφέρειας, ο πρόεδρος της Ενώσεως Κεντρώων κ. Βασίλειος Λεβέντης, ο Δήμαρχος της πόλεως κ. Γεώργιος Παπανικολάου και σχεδόν σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο της Γλυφάδας, εκπρόσωποι στρατιωτικοί και των σωμάτων ασφαλείας, εκπρόσωποι συλλόγων και πλήθος κόσμου.

Τον Θείον Λόγο, εκήρυξε ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Τριάδος-Αγίου Νεκταρίου Τερψιθέας Γλυφάδας, Αρχιμανδρίτης π. Νήφων, ο οποίος σκιαγράφησε τις προσωπικότητες των δύο εορταζομένων Αγίων και τόνισε τα σημεία αγιότητός τους,  απέναντι στα επιχειρήματα, των αμφισβητούντων και πολεμίων τους. 

Γύρω στις 9:15 μ.μ., πραγματοποιήθηκε η Λιτάνευση του Ιερού Λειψάνου της Αγίας Ελένης και της Ιερής Εικόνας των Αγίων, στους κεντρικούς δρόμους της Πλατείας της πόλεως, ενώ τιμές απέδωσαν και συνόδευσαν την Ιερά Λιτανεία, εκτός των Κληρικών, αγήματα του Στρατού, του Λιμενικού, αντιπροσωπείες μαθητών από Σχολεία και πολιτιστικούς συλλόγους και η φιλαρμονική του Δήμου Γλυφάδας.

Την Δευτέρα το πρωί 21 Μαΐου, ανήμερα της μνήμης των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, στις 6:30 π.μ. τελέσθηκε το Μεσονυκτικό και η Ακολουθία της Λιτής, στις 7:00 π.μ. ξεκίνησε ο  Όρθρος και εν συνεχεία τελέσθηκε η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου, κ.κ. Παύλου, πλαισιούμενος από αρκετούς Κληρικούς.

Στη Θ. Λειτουργία συμμετείχε ο Υπουργός Ναυτιλίας κ. Νησιωτικής Πολιτικής κ. Παναγιώτης        Κουρουπλής, ο Δήμαρχος κ. Γεώργιος Παπανικολάου και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου της Γλυφάδας,  στρατιωτικοί και άλλοι επίσημοι.

Τον Θείο Λόγο, εκήρυξε ο Εφημέριος του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως Σωτήρος Σουρμένων Ελληνικού, Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Κωνσταντινίδης, ο οποίος μεταξύ άλλων μίλησε για τις ευεργετικές κινήσεις του Μ. Κωνσταντίνου προς την Εκκλησία και ταυτόχρονα τις σύγκρινε με τις πολιτικές και ουσιαστικά πολεμικές  εναντίον Της, των εκάστοτε κυβερνήσεων του νέου ελληνικού κράτους. 

Μάλιστα στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο π. Νικόλαος, έλαβε από τον Σεβασμιώτατο το οφφίκιο της Πνευματικής Πατρότητος. Ο Σεβασμιώτατος αφού αναφέρθηκε στην προσωπικότητα και την διακονία του π. Νικολάου, εξήγησε στον κόσμο τί είναι η διακονία του Πνευματικού και έδωσε πατρικές οδηγίες στον χειροθετούμενο, για την διακονία του μυστηρίου της Εξομολογήσεως.

Στις 6:30 μ.μ. το απόγευμα, τελέσθηκε ο Μεθεόρτιος Εσπερινός, μετ’ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος, χοροστατούντος εκ νέου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, ο οποίος στο τέλος διένειμε τον Άρτο στους πιστούς.

Στις 8:30 μ.μ., στον πρόσφατα ανακαινισμένο Προαύλιο χώρο του Καθεδρικού Ναού, η Σχολή Παραδοσιακών Χορών της Ιεράς Μητρόπολης Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης, διοργάνωσε για πρώτη φορά λαϊκό, παραδοσιακό πανηγύρι, υπό την αιγίδα του Δήμου Γλυφάδας, με την είσοδο να είναι ελεύθερη για όλους.

Πριν την έναρξη της Εκδήλωσης, ο Υπεύθυνος της Σχολής Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Γαντζός, παρουσίασε σύντομα το ιστορικό της Σχολής, η οποία αν και βρίσκεται μόλις στο δεύτερο έτος λειτουργίας της, έχει 125 χορευτές και έχει συμμετάσχει σε δεκάδες εκδηλώσεις τόσο της Μητροπόλεως, όσο και σε εκδηλώσεις άλλων φορέων.

Στην συνέχεια ο Δήμαρχος κ. Πανανικολάου, μίλησε για την χαρά αλλά και την αγωνία να επιτύχει το εγχείρημα της διοργανώσεως της πρωτοβουλίας αυτής, που γίνεται για πρώτη φορά και στόχος είναι να γίνει θεσμός και να καθιερωθεί κάθε χρόνο. Ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο και τον συνεχάρη για την λειτουργία αυτής της Σχολής και για τα 15 έτη διακονίας του, ως πρώτος Μητροπολίτης,  νεοσύστατης αυτής Μητροπόλεως. Εκ μέρος του Δήμου, του απονεμήθηκε τιμητική πλακέτα.

Ο Σεβασμιώτατος με την σειρά του, ευχαρίστησε τον κ. Δήμαρχο για την τιμητική πλακέτα, αλλά και όλους όσους εργάστηκαν για να πραγματοποιηθεί η σημερινή εκδήλωση. Ακολούθησε το χορευτικό πρόγραμμα με ζωντανή ορχήστρα και από τα πέντε τμήματα της Σχολής (Αρχάριοι, Νεανικό, Προχωρημένοι πρώτο τμήμα, προχωρημένοι δεύτερο τμήμα και παιδικό), παρουσιάζοντας χορούς σχεδόν από όλη την Ελλάδα, από τα Κύθηρα, μέχρι τη Μακεδονία και τη Θράκη.

Μετά την ολοκλήρωση του χορευτικού προγράμματος, την ομολογουμένως πετυχημένη βραδιά, έκλεισε  ο Σεβασμιώτατος, λέγοντας απλά δύο λέξεις ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ. 

 Ακολούθησε στη συνέχεια για αρκετή ώρα, ελεύθερο παραδοσιακό μουσικό πρόγραμμα από την ορχήστρα με την συμμετοχή των παρευρισκομένων

                          Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως.

Περί της αναγκαιότητος του Θείου κηρύγματος

Chez Penny- Νέα Creperie στη Γλυφάδα.

Αγαπητοί Αναγνώστες, όσοι έρχεστε Γλυφάδα για βόλτα κτλ, αν έχετε την καλοσύνη, προτιμήστε μεταξύ άλλων και αυτό το μαγαζί που σήμερα του έκανα αγιασμό! Είναι ενός φίλου του Χαράλαμπου Αυγερινού με κρέπες καφέδες κτλ! Να τον στηρίξουμε!

      Σας ευχαριστώ

π. Αντώνιος

Οι Άγιοι Τόποι και οι άγιοι τρόποι!

Υπάρχει χάρις και ευλογία σε κάθε Άγιο Προσκύνημα, αλλά αυτή μπορεί να αντληθεί επίσης και σε έναν πιστό, που σωματικά δεν το κούνησε ρούπι από την Ενορία του

Του π. Αντώνιου Χρήστου

Αγαπητοί μου αναγνώστες, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν έχουν περάσει ούτε 24 ώρες από τότε που επιστρέψαμε από το προσκύνημα, που διοργάνωσε η Ενορία στην οποία διακονούμε, στους Αγίους Τόπους το χρονικό διάστημα 10 με 15 Μαΐου. Όποιος έχει πάει έστω μία φορά σε αυτά τα μέρη που γεννήθηκε, μεγάλωσε, έδρασε, δίδαξε, θαυματούργησε, έπαθε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε και αναλήφθηκε ο ίδιος ο Κύριος, συνειδητοποιεί ότι τελικά,συνειδητά ή ασυνείδητα,η ψυχή και η σκέψη μας μένουν εκεί, ενώ το σώμα απλά επιστρέφει πίσω στην πατρίδα και την καθημερινότητά μας. Θέλουμε λοιπόν, τώρα που όλα είναι νωπά,όχι μόνο στη μνήμη, αλλά μυστηριακά και σχεδόν ακατέργαστα, δονείται από Θεία Χάρη όλη η ύπαρξή μας, να μοιραστούμε κάποιες εμπειρίες και εκτιμήσεις μας, στις οποίες πιστεύουμε θα είναι χρήσιμες, αν ληφθούν υπόψιν, όχι μόνο ως παρακίνηση να επισκεφθείτε και εσείς, οι αναγνώστες που δεν έχετε αξιωθεί ως τώρα να πραγματοποιήσετε στα Άγια Προσκυνήματα, αλλά και για το σύνολο της ζωής όλων μας γενικότερα.

α) Το πρώτο και σημαντικότερο πράγμα,κατά τη γνώμη μας, που αντιλαμβάνεται μόλις επισκεφθεί κάποιος  τους Αγίους Τόπους, είναι η ιστορικότητα της πίστης μας. Διαβάζουμε το Ευαγγέλιο ή το ακούμε κατά τη συμμετοχή μας στη Θεία Λατρεία και μεταξύ άλλων αναφέρονται διάφορες τοποθεσίες, όπως Βηθλεέμ, Γαλιλαία, Καπερναούμ, Ιουδαία, Ιορδάνης, Ιερουσαλήμ,  Γογλοθάς, Τάφος Του Κυρίου κ.α. και εκεί αντιλαμβάνεσαι, συνειδητοποιείς, αλλά ταυτόχρονα σε καταβάλει δέος, ότι είσαι και εσύ πλέον εκεί που όλα είναι τόσο χειροπιαστά. Ο τόπος, ο χρόνος,η χάρη και η ευλογία δεν είναι αόριστα, απρόσιτα και αφηρημένα, αλλά μεταδίδονται σε όσους προστρέχουν με πίστη, μέχρι και σήμερα, στον ίδιο τόπο, αλλά στο εδώ και τώρα, σε όλους μαζί και στον κάθε προσκυνητή ξεχωριστά! Ὀλα αυτά που λένε τα Ευαγγέλια και διασώζει και η προφορική μας παράδοση, υπάρχουν, αποδεικνύονται, είναι απτά και αντιληπτά, τόσο τα ίχνη Του Κυρίου μας και των άλλων προσώπων, όπως της Παναγίας, των μαθητών και όλων όσων ακολούθησαν και «υπούργησαν» το σχέδιο της Θείας Οικονομίας του Κυρίου, στον κάθε συνειδητό και καλοπροαίρετο πιστό και προσκυνητή.

β) Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, τα μέλη της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου, όσοι διακονούν και στελεχώνουν τις υπηρεσίες της Εκκλησίας της Σιών, αλλά κυρίως τα μέλη της Αγιοταφικής Αδελφότητος, οι φύλακες και οι υπεύθυνοι ανθρωπίνως των Αγίων Προσκυνημάτων, όχι μόνο αγωνίζονται και προσπαθούν, αλλά πρέπει να αποτελούν και πρότυπο κάθε ποιμένα, αλλά και γενικότερα πιστού, γιατί βλέπεις ανθρώπους που μιλούν την ίδια γλώσσα, κυλάει μέσα τους το ίδιο αίμα, αλλά ταυτόχρονα αφιερώθηκαν ψυχή και σώματι στη Διακονία Του Κυρίου. Είναι αυτοί οι οποίοι άφησαν πατρίδα, συγγενείς, φίλους, επάγγελμα και ασχολίες για να φυλούν τα Πανάγια Προσκυνήματα, που εκτός από τον Σταυρό, διακρίνει κανείς τη σημαία της Αγιοταφικής Αδελφότητος, αλλά και της Ελληνικής, η οποία κυματίζει χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της Ελλάδος. Οι Αγιοταφίτες, ενώ εισπράττουν οι ίδιοιτην περιφρόνηση και πολεμική των ντόπιων, Εβραίων και Μουσουλμάνων ή ετεροδόξων Λατίνων, Μονοφυσιτών κ.α., ενώδέχονται απειλές και έχουν υποστεί βία, τρομοκρατία και ακόμη και απόπειρες δολοφονίας της ίδιας τους της ζωής,οι ίδιοι ταυτόχρονα είναι μια αγκαλιά και ένα χαμόγελο, μία έμπρακτη διακονία θυσιαστικής αγάπης, για τους χιλιάδες προσκυνητές, οι οποίοι τους συναντούν και ζητούν συμβουλές, προσευχή, μυστήρια, ευλογίες κ.α.

γ) Το τρίτο το υπονοήσαμε και προηγουμένως, καθώς εκτός από τους Ελληνορθόδοξους που κατέχουν τα σημαντικότερα προσκυνήματα και το προνόμιο να βγάζουμε το Aγιος Φως, υπάρχουν στην περιοχή και αλλόθρησκοι (Ιουδαϊστές, Μουσουλμάνοι κ.α.) και ετερόδοξοι (Λατίνοι, Μονοφυσίτες Κόπτες, Αρμένιοι, Συροϊακωβίτες, Προτεστάντες, Αγγλικανοί κ.α.), οι οποίοι παρά τη πλάνη τους, διακρίνεις μια ευλάβεια, ένα ζήλο και μια διάθεση, έστω αυτά που διδάχθηκαν ως σωστά αλλά είναι στραβά, οι ίδιοι να προσπαθούν τα τηρούν. Αυτό αποτελεί για εμάς τους Ορθοδόξους μεγαλύτερη ευθύνη και πνευματικό έλεγχο, αφού αν οι άλλοι που απέχουν από την αλήθεια, κάνουν τόσα πολλά, πόσο μάλλον εμείς που έχουμε την αλήθεια, πόσο πρέπει να προσπαθούμε να αγωνιζόμαστε περισσότερο. Εδώ συνειδητοποιούμε πιο απτά και παραστατικά, τις συνέπειες της τραγικότητας των αιρέσεων, οι οποίες αποσχίσθηκαν μακριά από το σώμα της Εκκλησίας, έγιναν παραφυάδες και προσπαθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, να οικειοποιηθούν τα δίκαια του Πατριαρχείου, τόσο εξωτερικά και δημόσια, όσο και εσωτερικά με διάφορες δολιοφθορές και μεθοδεύσεις.

δ) Το τέταρτο έχει να κάνει κατεξοχήν με τους προσκυνητές που έρχονται να προσκυνήσουν στους Αγίους Τόπους. Ὀπως και τον Χριστό, χιλιάδες τον πλησίαζαν και τον συναναστρέφονταν, λίγοι όμως τον πίστεψαν και μερικοί μόνο τον ακολούθησαν στην αρχή, κάπως έτσι ισχύει και εδώ στο σήμερα. Πολύ έρχονται και προσεγγίζουν όχι με λατρευτική διάθεση και προσκυνητική, που να φανερώνει μετάνοια και καλή αλλοίωση, αλλά δυστυχώς, περισσότερο από περιέργεια και με διάθεση τουριστική και εκδρομική. Ιδιαίτερα τώρα με τα κινητά τηλέφωνα και με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το πράγμα αρχίζει και ξεφεύγει περισσότερο. Αντί για σταυρό και μετάνοιες, το αντικαταστήσαμε με κλικ του κουμπιού λήψεως φωτογραφίας ή βίντεο και με την «αγωνία»αν θα πάρουμε καλό πλάνο η όχι.Φυσικά,δεν είπαμε να μην απαθανατίσουμε τις ευλογημένες αυτές στιγμές και ευκαιρίες, ίσα-ίσα είναι θεμιτό, τονίζουμε όμως ότι έχει χαθεί το μέτρο, να γίνουμε πιο πνευματικοί, ως προς τα κριτήρια προσέγγισής μας.

ε) Τέλος, ως πέμπτο αφήνουμε τις παρακαταθήκες, τις οποίες αποκομίσαμε από έναν Αγιοταφίτη γέροντα που επισκεφθήκαμε και με αυτά τα λόγια περίπου μας υποδέχθηκε: «Πανάγιος Τάφος, είναι κάθε Αγία Τράπεζα, όπου γης, των Ορθοδόξων Ενοριών, επομένως φυσικά παίρνουμε χάρη από τον τόπο, αλλά κυρίως από τον τρόπο, οπότε κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν μπορεί να λάβει! Επίσης, ο ίδιος γέροντας συνέχισε: Ο Ιορδάνης ποταμός, για εμάς που ζούμε στο εδώ και τώρα, είναι το δάκρυ μας, στο ταμείο μας όταν προσευχόμαστε. Αυτό είναι που έλκει τη χάρη Του Θεού.

Κλείνοντας λοιπόν αδελφοί μου, θέλουμε να πιστέψουμε ότι πλέον γίνεται κατανοητό από όλους, γιατί επιλέξαμε να ονοματίσουμε στον τίτλο του άρθρου μας με αυτή τη φράση που διαβάσατε. Γιατί αναμφισβήτητα ναι μεν υπάρχει χάρις και ευλογία σε κάθε Άγιο Προσκύνημα, αλλά αυτή η ευλογία μπορεί να αντληθεί επίσης και σε έναν πιστό, που σωματικά δεν το κούνησε ρούπι από την Ενορία του, σε όποιο μήκος και πλάτος της γης να είναι, αφού πνευματικά έγινε κάποιος μέτοχος και αυτόπτης μάρτυρας σε όλα αυτά τα γεγονότα, τα οποία ζει και προβάλει καθημερινά στη Θεία Λειτουργία ή έκτακτα σε κάθε γιορτή, στην οποία προβάλλονται ιδιαιτέρως κάθε χρόνο. Αμήν!

ΠΗΓΗ : Κιβωτός της Ορθοδοξίας, Αναδημοσίευση : http://euxh.gr Συντάκτης  π.Αντώνιος Χρήστου