ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ, ΕΠΙ Τῌ ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 2011

ελληνικη    δημοκρατια

ΙΕΡΑ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ,

ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ

_______________________________

ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ΠΑΥΛΟΥ  2 – 166 73 – ΒΟΥΛΑ  Τηλ.  210-9658849   fax:  210- 9657210

Ἀριθμ. Πρωτ.1492                 Ἐν Βούλᾳ  τῇ  27ῃ Δεκεμβρίου  2010

            ΕΟΡΤΙΟΝ   ΜΗΝΥΜΑ,   ΕΠΙ   Τῌ   ΕΝΑΡΞΕΙ   ΤΟΥ   ΕΤΟΥΣ   2011

  

  

    Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

    

     Οἱ δεῖκτες τοῦ ἡμερολογίου ἔχουν στραφεῖ ἤδη στό σημεῖο,

πού ἀναγράφεται τό ἔτος 2011.

Δεκατέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια

πρέπει νά δεικνύει ὁ δείκτης,

γιά ΄κεῖνον πού θά ἐνδιαφερόταν, γιά τήν ἡλικία τοῦ σύμπαντος,

ἤ τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια,

γιά τόν ἐρευνητή, πού ψάχνει τήν ἡλικία τοῦ ἡλιακοῦ μας συστήματος.

Ἰλιγγιώδη φαίνονται αὐτά τά χρονικά μεγέθη,

ἀλλά ἐάν τά συγκρίνουμε μέ τόν Δημιουργό, πού εἶναι Ἄχρονος

φαίνονται κι’ αὐτά μικρά καί πεπερασμένα.

Τότε κατανοοῦμε τήν φράση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου:

«Τό μόνο καταληπτό ἀπό τόν Θεό, εἶναι ἡ ἀκαταληψία Του»,

καί ταὐτόχρονα κατανοοῦμε τήν ἐλαχιστότητα καί μικρότητα μας.

«Συγκαταβαίνων» ὅμως «ὁ Σωτήρ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων»,

ἐνῷ εἶναι Ἄχρονος εἰσῆλθε μέσα στόν χρόνο,

προκειμένου νά γίνουμε ἐμεῖς ἄχρονοι.

Τό μήνυμα αὐτό εἶναι ἐκρηκτικό καί συγχρόνως ἐλπιδοφόρο,

γιά τόν κόσμο πού κινεῖται  στόν χῶρο τῆς ἀπογοήτευσης καἰ τῆς ἀπελπισίας.

Εἶναι ὅμως μήνυμα ῥεαλιστικό καί ὑπάρχει δυνατότητα, νά τό ἀγγίξουμε;

Ἤ ἀνήκει στόν χῶρο ἐνθουσιαστικῶν κηρυγματικῶν ἐκρήξεων;

   Ἡ συγκατάβαση τοῦ Χριστοῦ ἔδωσε τή δυνατότητα στούς ἀνθρώπους,

νά κάνουν  πρακτικά βιώσιμα,

ὅλα τά πραναφερθέντα, ἀκατάληπτα μεγέθη τοῦ χωροχρόνου.

Οἱ Θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας,

ὡς ἔμπειροι καί διακριτικοί παιδαγωγοί τῆς ἔμπρακτης Θεολογίας,

ὁρίζουν τόν δρόμο, γιά τήν εἴσοδο ὅλων ἡμῶν τῶν μικρῶν καί ἐλαχίστων,

στήν ἐμπειρική βίωση τοῦ μετασχηματισμοῦ, τοῦ κοσμικοῦ μας χρόνου,

σέ ἄχρονο χρόνο τοῦ Θεοῦ.

«Καιροῦ λαβώμεθα» τονίζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος,

«Ἄς πάρουμε τήν εὐκαιρία, πού μᾶς δίνει ὁ χρόνος,

πού ὅταν ἔρχεται, μπορεῖς νά τήν πιάσεις,

εἶναι ὅμως μάταιος κόπος νά τήν κυνηγᾶς, ὅταν φύγει».

Ὁ μεγαλύτερος θησαυρός, πού ἔχουμε ὅλοι,

εἶναι ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας,

καί μάλιστα αὐτό τό λεπτό, πού ζοῦμε τώρα.

Ὅποιο λεπτό μας, τό ζοῦμε μέ τόν Χριστό καί γιά τόν Χριστό,

εἶναι ὁ μόνος πλοῦτος, πού θα μᾶς συνοδεύει «νῦν καί ἀεί»,

ἀπό τώρα μέχρι τήν αἰωνιότητα.

Αὐτό τό γεγονός κάνει καί πάλι τόν Ἅγιο Γρηγόριο νά τονίζει:

«Τά φρόνιμα γεράματα εἶναι πιό ὠφέλιμα, ἀπό τά νιάτα» καί

«Εἶναι ντροπή ὁ γέροντας, νά εἶναι πιό ἀνόητος, ἀπό τό νέο».

Ὁ δέ Ἀπόστολος Παῦλος δίνει τόν ὁρισμό τῆς ζωῆς :

«Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».

Αὐτό σημαίνει, πώς σέ κάθε λεπτό τῆς ζωῆς μας,

πρέπει νά ζοῦμε καί νά σκεπτόμαστε, ὅπως ὁ Χριστός.

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, προτείνει πρακτικούς τρόπους,

προκειμένου νά ζοῦμε μέ αὐτόν τόν τρόπο:

«Νά μιμηθοῦμε τόν Προφήτη Δαυΐδ, πού λέει,

νά μήν θαυμάζουμε τά παρόντα ἐπιτεύγματα τοῦ κόσμου,

ἀλλά τά μέλλοντα… τά βλεπόμενα πρόσκαιρα, τά δέ μή βλεπόμενα αἰώνια».

Ὅσο ὁ νοῦς καί ἡ καρδιά μας προσκολλῶνται, στά πρόσκαιρα παρόντα,

τόσο δέν εἶναι δυνατόν, ἀπό τώρα καί μέσα στό κάθε λεπτό τῆς ζωῆς μας,

νά πάρουμε γεύση, ἀπό στοιχεῖα τῆς πραγματικῆς ζωῆς.

«Εἴμαστε ὁδοιπόροι στήν παρούσα ζωή» τονίζει ὁ ἴδιος Ἅγιος.

Ὅπως ὅλοι οἱ ὁδοιπόροι ἔχουν ἕνα συγκεκριμένο προορισμόν,

ἔτσι κι ἐμεῖς ἔχουμε προορισμό μας, τόν Θεό καί τό πολίτευμά Του.

Κι’ ἄν δέν λοξοδρομοῦμε σέ λανθασμένες παρόδους καί μονοπάτια,

ὅλη μας ἡ πορεία  εἶναι Θεοειδής καί Χριστοειδής.

Ἔχοντας στό νοῦ μας τόν Χριστό,

στόν Ὁποῖον θέλουμε νά φτάσουμε,

ἀποκτοῦμε νοῦ Χριστοῦ καί σκέψη Χριστοῦ καί καρδιά Χριστοῦ.

Μᾶς ὑπενθυμίζει ἡ Θεολογική φωνή τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου:

«Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, μᾶς τοποθετεῖ πάνω ἀπό τά παρόντα

καί μᾶς λέγει νά τά προσπερνοῦμε,

ἐπειδή εἶναι σκιές καί αἰνίγματα,

καί νά μήν θεωροῦμε ἀληθινά, οὔτε τή λύπη, οὔτε τή χαρά.

Ἡ ζωή μας νά εἶναι ἀλλοῦ,

καί ἐκεῖ νά ἔχουμε στραμμένο τό βλέμμα

καί νά ἀναγνωρίζουμε, ὡς μόνο λυπηρό τήν κακία

καί μόνη ἡδονή, τήν ἀρετή καί τήν οἰκείωση μέ τόν Θεό»,

«Νά θεωρεῖς πανηγύρι αὐτή τή ζωή,

κι ἐάν ἐμπορεύεσαι σωστά, θά ἔχεις κέρδος».

Καί στό ἀποκορύφωμα τῶν σκέψεών του, γιά τήν ζωή, πού ζοῦμε,

τονίζει ἐμφαντικά ἡ Θεολογική γραφίδα:

«Ἡ ζωή», ὅπως τήν ζοῦμε «εἶναι κατάργηση τῆς ζωῆς».

Ὁ δέ  Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, μᾶς δίνει ἕνα πρακτικό μέσον,

προκειμένου νά κατανοήσουμε, τί εἶναι ζωή καί τί δέν εἶναι:                                                    Ὅ,τι μεταφέρεται ἀπό τώρα, στήν αἰωνιότητα, εἶναι ζωή,

κι ὅ,τι δέν μεταφέρεται, εἶναι κατάργηση τῆς ζωῆς.

Γράφει ὁ Μέγας Βασίλειος:

«Ὁ Χριστός εἶναι ἡ ἀληθινή ζωή.

Καί ἡ δική μας βιοτή,

ὅταν εἶναι σύμφωνη, μέ τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ,

εἶναι ἀληθινή ζωή».

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τονίζει:

«Νά ἐπωφελεῖσθε πνευματικά κάθε στιγμή,

ἐπειδή οἱ ἡμέρες, πού διάγουμε εἶναι πονηρές,

δηλαδή πλήρεις, ἀπό σκάνδαλα.

Πρωτοχρονιά τοῦ 2011.

Μήν μετρήσουμε τά χρόνια ποσοτικά,

στό πόσα πέρασαν, καί πόσα ἔρχονται.

Οἱ ποσοτικές στατιστικές,

γιά τά χρόνια τῆς ζωῆς μας,

θά εἶναι πάντοτε ἀβέβαιες καί ἀπατηλές.

Δέν γνωρίζουμε, πόσα χρόνια ὑπολείπονται,

οὔτε ἔχουμε ἀξιολογήσει,

ἐάν τά χρόνια, πού ἤδη ζήσαμε, ἦταν χρόνια πραγματικῆς ζωῆς,

ἤ χαμένα, σέ ματαιότητες, χρόνια.

Στό βιβλίο τῆς Σοφίας τοῦ Σολομῶντος,

εἶναι γραμμένα τά ἀκόλουθα:

«Ὁ δίκαιος ὅμως κι ὅταν πεθάνει πρόωρα,

θά ἀναπαυθεῖ στήν αἰώνια εὐτυχία.

Αὐτό πού φέρνει τιμή στά γηρατειά,

δέν εἶναι τά πολλά τά χρόνια.

Ἡ φρόνηση στούς ἀνθρώπους,

ἀξίζει περισσότερο, ἀπό τά ἄσπρα μαλλιά,

καί ἡ ἄμεμπτη ζωή, ἀπό τή μεγάλη ἡλικία».

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

μέσα σ΄ ἕνα κόσμον, πού προσπαθεῖ νά ἀξιοποιήσει τόν χρόνο του,

ὑφαίνεται ἡ τραγῳδία τοῦ χαμένου χρόνου.

Στήν τελική ἐξίσωση :

ἡ ἀξιοποίηση τοῦ χρόνου ἰσοῦται μέ τόν χαμένο χρόνον.

Ὅσο περισσότερο ἀξιοποιοῦμε τόν χρόνο μας,

τόσο περισσότερο τόν χάνουμε.

Ἀφοῦ ἀπό τόν χρόνο μας ἐξορίσαμε τόν Ἄχρονο,

ὁ χρόνος εἶναι χωρίς νόημα.

Χρόνος χωρίς τήν προοπτική τοῦ Ἄχρονου, εἶναι μιά ἀνοησία.

Οἱ κοινωνικές, πολιτικές καί οἰκονομικές δομές τοῦ κόσμου,

χωρίς τήν κατανόηση τῆς σχέσεως τοῦ χρόνου, μέ τόν Ἄχρονο,

εἶναι ἐν πολλοῖς ἀνόητες καί ταὐτόχρονα καταστροφικές.

Ἡ παράλογη αὐτή ἐξίσωση, μπορεῖ νά δώσει ἐξήγηση,

σέ πλῆθος τῶν περιστατικῶν,

τῶν μελαγχολιῶν, τῶν νευρώσεων καί τῶν ψυχώσεων τοῦ πολιτισμοῦ μας,

ἀλλά καί στήν παράλογη πολιτική, πού ἐφαρμόζουν

οἱ ἑκάστοτε «ἐμπειρογνώμονες».

Φαίνεται, πώς οἱ «ἐμπειρογνώμονες» δέν ἔχουν στοιχειώδη ἐμπειρία

τοῦ ἀνθρώπου, πού εἶναι φτιαγμένος, γιά νά γίνει κατά Χάρη ἄχρονος, 

καί ὄχι μηχανή καί πιόνι

τῶν οἰκονομικῶν, στρατιωτικῶν καί πολιτικῶν  συμφερόντων τους.  

  

Εὔχομαι, ἐκ βαθέων, πρός αὐτήν τήν προοπτική

νά ὁδεύουν τά διαβήματά σας,   ὥστε τό ἔτος αὐτό νά γίνει πραγματικά σωτήριον,  γιά ὅλους καί τίς οἰκογένειές σας.

Ο  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ   ΚΑΙ   ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗΣ  ΣΑΣ

†  Ο    ΓΛΥΦΑΔΑΣ   ΠΑΥΛΟΣ