εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Φεβρουάριος 2016, αρ.φ. 175)
Ευαγγέλιο Κυριακής Γ’ Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) (Μαρ. η΄ 34-38, θ΄ 1)
Να ξαποσταίνεις
Η Κυριακή Γ’ Νηστειών λέγεται και Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως. Βρισκόμαστε στη μέση της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στη μέση της νηστείας. Η νηστεία για άλλους είναι εύκολη και για άλλους είναι δύσκολη. Στον δύσκολο αυτό δρόμο, άλλοι προχωρούν μέσα στην Χάρη και άλλοι χωρίς να την αισθάνονται.
Όλοι, και αυτοί που κουράζονται και αυτοί που ξεκουράζονται, έχουν έναν στόχο: να φτάσουν στον Παράδεισο, δηλαδή την μέρα της Αναστάσεως του Κυρίου να ευφρανθούν την μεγάλη γιορτή. Για όλους, η Εκκλησία μας, βάζει ένα μεγάλο πλατάνι να ξεκουράσει τους αγωνιστές και τους οδοιπόρους προς το Πάσχα και την Ανάσταση. Δείχνει τα τέσσερα σημεία του Τιμίου Σταυρού, υψώνει τον Τίμιο Σταυρό και μας καλεί όλους να ξεκουραστούμε κάτω από την σκια του Σταυρού.
Μας θυμίζει το Πάθος του Κυρίου, πως Εκείνος, χωρίς να χρωστάει σε κανέναν, σήκωσε το Σταυρό Του. Κι εμάς, που χρωστάμε παντού με τις αμαρτίες μας, μας παρακινεί να σηκώσουμε τον δικό μας σταυρό. Σήμερα όμως μας προσφέρει αυτή την ευκαιρία, να ξεκουραστούμε μία σταλιά, να αναπαυτούμε, για να συνεχίσουμε.
Γι’ αυτό, αυτή την εβδομάδα, την τρίτη εβδομάδα των Νηστειών που είναι της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, κάθε ημέρα προσκυνάμε τον Τίμιο Σταυρό. Ειδικά τις ημέρες της Τετάρτης και Παρασκευής, βγάζουμε τον Τίμιο Σταυρό στη μέση του ναού στις πρωινές ακολουθίες για να προσκυνήσουμε πάλι, να πάρουμε δύναμη και παρηγοριά.
Είναι λοιπόν τόπος ανάπαυσης και ξεκούρασης. Όμως υπάρχει μία αναφορά στο σημερινό Ευαγγέλιο που πρέπει ιδιαιτέρως να μας προβληματίζει τους Χριστιανούς της σημερινής εποχής. Λέγει ο Κύριος, ότι όποιος δεν θα με ομολογήσει στην γενεά την σημερινή, την μοιχαλίδα και αμαρτωλό, ούτε και εγώ θα τον ομολογήσω μπροστά στον Θεό και Πατέρα μου!
Αυτό που είπε ο Κύριος σημαίνει πως δεν θα σωθούν αυτοί που μόνο λένε «Κύριε, Κύριε!», αλλά αυτοί που τηρούν και εφαρμόζουν τα έργα μου, τις εντολές μου, τις πεποιθήσεις μου, τις επαγγελίες μου και το Ευαγγέλιο. Η γενεά αυτήν λέγει, ο κόσμος δηλαδή, έχει ένα αφεντικό, τον κοσμοκράτορα, Διάβολο!
Ο κόσμος έχει αφεντικό το Διάβολο, δεν έχει το Θεό, δεν έχει τον Χριστό, γι’ αυτό και η γενεά είναι μοιχαλίδα και αμαρτωλή γενεά! Τι θα πει μοιχεία; Μοιχεία θα πει να αρνείσαι αυτόν που αγαπάς για κάποιον άλλον. Και την γενεά αυτήν την ονομάζει μοιχαλίδα γιατί έστρεψε την αγάπη της από τον Θεό, τον εραστή, τον Νυμφίο! Θα ψάλλουμε «τον Νυμφώνα σου βλέπω Σωτήρ μου και ένδυμα ουκ έχω ίνα εισέλθω εν αυτώ». Γιατί δεν έχω ένδυμα να μπω στον Νυμφώνα του Νυμφίου; Γιατί οι πέντε παρθένες είχαν ένδυμα και οι άλλες πέντε παρθένες στο Ευαγγέλιο δεν είχαν; Γιατί δεν φρόντισαν να ανανεώσουν το λάδι. Αυτά είναι απλά παραδείγματα, απλές παραβολές αλλά κάτι πρέπει να σημαίνουν για μας που ζούμε σε αυτήν την εποχή της μοιχείας και της αμαρτίας, της απομάκρυνσης από το θέλημα και από την εντολή του Θεού.
Αυτή την περίοδο προ του Πάσχα, όπως συμβαίνει και προ των Χριστουγέννων, ένας πολύ μεγάλος αριθμός ανθρώπων πηγαίνουν στους Πνευματικούς να ζητήσουν συγχώρεση για τις αμαρτίες τους και ένα ποσοστό μεγάλο αυτών των ανθρώπων παίρνουν την άδεια του Πνευματικού για να μεταλάβουν.
Το Ευαγγέλιο μας λέγει ότι ο Χριστός, πριν την Ανάληψή Του, άφησε στους Αποστόλους την εξουσία να συγχωρούν η να δένουν τις αμαρτίες των ανθρώπων. Ο Χριστός έφυγε από τον κόσμο. Την αποστολή συγχωρήσεως, αφέσεως των αμαρτιών την αφήνει στους Αποστόλους. Οι Απόστολοι με την χειροτονία στους πρεσβυτέρους κι αυτό λέγεται Αποστολική Διαδοχή. Δηλαδή ότι από τον πρώτο αιώνα μέχρι σήμερα ο Απόστολος που έβαλε το χέρι του πάνω στο κεφάλι αυτού που χειροτονούσε, μέχρι σήμερα, αυτή η αλυσίδα δεν έσπασε. Γι’ αυτό λέμε ότι εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε την Αποστολική Διαδοχή από το χέρι των Αποστόλων, στους διακόνους, στους πρεσβυτέρους, στους επισκόπους και πάει η σειρά. Αυτήν την εντολή που έδωσε ο Θεός να συγχωρούν η να δένουν αμαρτίες την έχει και ο Πνευματικός ο σημερινός, κατόπιν αυτής της Αποστολικής Διαδοχής.
Ο Πνευματικός λοιπόν θα πει «κοινώνησε» η «μη κοινωνάς». Πως εμείς τολμάμε να παραβαίνουμε την ομολογία μας προς τον Θεό ότι θα κάνουμε υπακοή προς την Εκκλησία, όπως λέμε και όπως είπε και ο νονός μας όταν μας βάφτισε; Το λέμε και ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως ότι τηρούμε τους ιερούς κανόνες των Πατέρων. Άλλωστε η εφαρμογή του Συμβόλου της Πίστεως είναι εφαρμογή των τιμίων Διδαχών των Αγίων Πατέρων.
Λέγει λοιπόν η Εκκλησία μας δεν θα μεταλάβεις αν δεν έχεις εξομολογηθεί. Και λέει ο Απόστολος Παύλος αν ο κόσμος μεταλαμβάνει ανάξια χωρίς να διακρίνει τα αμαρτήματά του και χωρίς να παίρνει την ευλογία των πατέρων, μην ψάχνετε να βρείτε γιατί αρρωσταίνει. Πολλοί αμαρτάνουν με το να μην μεταλαμβάνουν αξίως των Τιμίων και Αχράντων Μυστηρίων και παθαίνουν σοβαρές ασθένειες μέχρι προς θάνατον, λέγει ο Απόστολος.
Πήραμε την άδεια του Πνευματικού για να κοινωνήσουμε; Δεν έχει σημασία αν λόγω κάποιου μνημοσύνου για παράδειγμα, νηστέψαμε από κρέας, από λάδι, από τυρί, σαράντα ημέρες. Η νηστεία δεν είναι προϋπόθεση της Θείας Κοινωνίας. Μπορεί ο Πνευματικός να μας πει σήμερα να φάμε κρέας και αύριο να μεταλάβουμε. Αλλά μπορεί να νηστεύουμε από λάδι, από νερό, από οτιδήποτε και να μην μπορούμε να μεταλάβουμε. Ο Διάβολος ούτε τρώει, ούτε πίνει, νηστεύει πάντα, αλλά δεν μπορεί να πλησιάσει το Θεό. Ο χριστιανός χρειάζεται την άδεια του Πνευματικού για να φτάσει στη Θεία Κοινωνία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου