του π. Αντωνίου Χρήστου
Αγαπητοί μου Αναγνώστες την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι η πρώτη μέρα του κύματος κακοκαιρίας με το όνομα «Ελπίδα», που σαρώνει την χώρα μας (Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2022). Το κρύο βέβαια ήταν ήδη αισθητό εδώ και αρκετές μέρες. Σήμερα όμως άλλαξε εντελώς το σκηνικό, καθώς μέσα σε λίγη ώρα όλα έγιναν λευκά από την ισχυρή χιονόπτωση και στην αρχή, επειδή ιδιαίτερα στη κεντρική και Νότια Ελλάδα δεν είναι ένα τόσο συχνό φαινόμενο στη χώρα μας και μας χαροποίησε τους περισσότερους, που δεν έχουμε συνηθίσει τέτοιο σκηνικό. Όμως μετά από λίγες ώρες, εκτός από το κρύο και τα κυκλοφορικά προβλήματα, όλοι αισθανθήκαμε ότι αυτό το «άσπρο σκηνικό», μας έκανε «μαύρη την ζωή», καθώς μας την ανέτρεψε εντελώς, γιατί κακά τα ψέματα σε βόρειες χώρες όλα αυτές οι καταστάσεις είναι μια συνηθισμένη ρουτίνα, αλλά στη δική μας χώρα, όσο και να προετοιμαζόμαστε καλώς ή κακώς «χαλάει ο κόσμος»…!
Φυσικά τα λέμε όλα αυτά, στο σημερινό μας
άρθρο, όχι για να σχολιάσουμε τα καιρικά φαινόμενα ή τις ευθύνες του κρατικού
μας μηχανισμού, που ακούμε και βλέπουμε από διάφορους «ειδικούς» αυτή την
στιγμή στα δελτία ειδήσεων για άλλη μια φορά. Εμείς όπως πάντα τα παίρνουμε όλα
αυτά ως αφορμή, για να περάσουμε από τα αισθητά στα υπεραισθητά, από τα επίγεια
στα ουράνια, από τα σημερινά στα αιώνια, από τα εξωτερικά στα εσωτερικά, από τα
ανθρώπινα στα Θεϊκά…! Εσείς απλά ακολουθήστε μας για άλλη μια φορά…
Είναι γεγονός, ότι ως άνθρωποι κάτι που δεν
έχουμε συνηθίσει ή στερούμαστε προηγούμενης εμπειρίας γι αυτό, εκδηλώνουμε μία
τάσης περιέργειας για να το ζήσουμε και να το αξιολογήσουμε αναλυτικότερα την
πείρα που θα προέλθει, ως προϊόν προσωπικής πλέον εμπειρία και όχι θεωρητικά από
γνώμες και περιγραφές μόνο άλλων. Ως ένα σημείο είναι ανθρώπινο και κατανοητό
όλο αυτό. Όμως όταν έχει να κάνει με πνευματικά θέματα, με αυτό που
ονομάζουμε αμαρτίες και πάθη (όπως τα
ορίζει η Εκκλησία μας) πράγματα που απαγορεύουν οι εντολές Του Θεού. Όταν ο
ίδιος ο Χριστός δίδαξε συγκεκριμένα πράγματα και προέκτειναν οι Απόστολοι και
οι Πατέρες της Εκκλησίας κ.α., τότε όταν μπαίνει ένα στοπ δεν μπορούμε να πούμε
να δοκιμάσουμε και ότι γίνει…!
Από ανθρωπολογικής πλευράς, ισχύει ότι ο
«κατασκευαστής» μας Θεός μας έχει πλάσει. Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα Εκείνον,
τι είναι καλύτερο για εμάς για το τι μας συμφέρει ή δεν μας συμφέρει. Αυτά τα
λέμε γιατί κάποιοι διαχρονικά σε κάθε
εποχή, αλλά ιδιαίτερα στη δική μας, ομιλούν για ελευθερία και δικαιώματα,
στηρίζοντας όμως τις θεωρίες του σε ότι απαγορεύει ο ίδιος ο Θεός. Φτάνουν
μάλιστα σε τέτοιο σημείο που ανατρέπουν την ίδια την ανθρωπολογία και οντολογία
του ανθρώπου και ευχαριστιούνται συστηματικά να προτείνουν ως τρόπο ζωής , όλα
τα αντίθετα από αυτά που ευαγγελίζεται και προτείνει η Εκκλησία.
Το πιο ακόμη πιο επικίνδυνο είναι ότι όλα
αυτά τα πρόσωπα και οι οργανωμένες μειοψηφίες, «βαπτίζουν» ότι διδάσκει η
Εκκλησία ως «Μεσαίωνας» , «λανθασμένα» ή «ξεπερασμένα» και «αναχρονιστικά». Ενώ
ότι υποστηρίζουν αυτοί τα βλέπουν ως «προοδευτικά», «σωστά» και «αναγκαία».
Δείχνουν ένα ευγενικό και δημοκρατικό πρόσωπο, μέχρι βέβαια να τους
αμφισβητήσουν τις θέσεις τους γιατί από εκεί και μετά δείχνουν μία εντελώς άλλη
πρακτική, σχεδόν αντίθετη από το προσωπείο που παρουσιάζουν στην αρχή.
Ιδιαίτερα οι νέοι και
οι έφηβοι αλλά και όλοι οι άνθρωπο ανεξαρτήτως ηλικίας, οφείλουν να είναι
ιδιαίτερα προσεκτικοί γιατί αυτά που λέει η Εκκλησία είναι δοκιμασμένα 2000 και
πλέον χρόνια, ενώ τα νέα συστήματα (που ουσιαστικά είναι παλιά απλά με νέες μορφές), υστερούνται και
παλαιότητας-παραδοσιακότητας αλλά κυρίως θεοπνευστίας και ουράνιας προοπτικής.
Οφείλουμε να τα ζυγίσουμε καλά πριν αποφασίσουμε και να ξέρουμε ότι όταν η
Εκκλησία λέει όχι και στοπ κάτι ξέρει καλύτερα. Γιατί τα ανθρώπινα συστήματα
έρχονται και παρέρχονται, ενώ ο «Χριστός χθες και σήμερον Αυτός και εις τους
αιώνας»! Οπότε για να το γυρίσουμε και στην αρχή, μην ενθουσιαζόμαστε με το
άσπρο του χιονιού, αλλά να εστιάσουμε στη μαυρίλα και τα προβλήματα που
φέρνει…! Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου