ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ Ματθαίου - Να αναπέμπουμε δόξα προς τον φιλάνθρωπο Θεό.

«Ὁ λύχνος τοῦ σώματος ἐστιν ὁ ὁφθαλμός, ἐάν οὖν ὁ ὁφθαλμός σου ἀπλοῦς ἦ ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινὸν ἔσται, ἐάν δὲ ὁ ὁφθαλμός σου πονηρὸς ἦ, ὅλον τὸ σῶμά σου σλοτεινὸν ἔσται».  (Ματθ. σ’,22)

            του π. Παναγιώτου Γκέζου

    Ο Ματθαίος, για λόγους ποιμαντικούς,

καλεί το λαό να μετακινηθεί

από την αρχαία νομοτέλεια

 και το νομικό πνεύμα του παλαιού Ισραήλ

στη νέα πραγματικότητα και την  πνευματική ζωὴ

                                                    των νέων πιστών,

που ακολουθούν τον Ιησού Χριστό.

Το ευαγγελικό Ανάγνωσμα (Β' Ματθαίου) προσπαθεί

να ασκήσει μια ουσιαστική κριτική,

 να φωτίσει το νου και διεγείρει

                                    τις συνειδήσεις των ανθρώπων.

    Η εικόνα του οφθαλμού

                               σε σχέση με το φως είναι ιδανική

                                                     αλλά και εντυπωσιακή.

    Γίναμε πονηροί και υποψιαζόμαστε πολλές φορές

τα πάντα και τους πάντες.

Οι σχέσεις μας, συζυγικές, οικογενειακές,

                       επαγγελματικές και κοινωνικές,

             κινούνται στο γκρίζο χρώμα των υποψιών.

    Μάλλον αρεσκόμαστε να κινούμαστε στο σκοτάδι

                                                                    παρὰ στο φως.

Ο ευαγγελιστής Ματθαίος αποφαίνεται:

                                    «ἐὰν ὁ ὁφθαλμός σου πονηρὸς

ἦ ( τότε ) ὅλον σου τὸ σῶμα ἔσται σκοτεινὸν» (Ματθ.6, 22-23).

    Η αληθινή πίστη καὶ η πνευματική στάση ζωής

 προϋποθέτουν, ασφαλώς, θυσίες και υπομονή.

    Εάν επιθυμούμε μια εσωτερική ειρήνη,

 μια συμφιλίωση με τη συνείδησή μας

και μια δικαίωση στις πνευματικές επιλογές μας

ο μόνος δρόμος είναι εκείνος της συνέπειας,

               της πίστεως και της ανατροφής μας.

    Αυτή είναι η ιστορική καύχησή μας

 και η εσχατολογική δικαίωσή μας.

    Η φύση του ανθρώπου δεν είναι καλή ή κακή.

Καλές ή κακές είναι οι δικές μας επιλογές.

Καλή είναι η συμπεριφορά του ανθρώπου,

                                                           όταν επιθυμεί

να έχει με τους άλλους μια συνδιαλλαγή,

να ειρηνεύσουν τα πράγματα του κόσμου τούτου,

και όποιος προσδοκά μια άξια «προσαγωγή»

 ενώπιον του Θεού, στη Βασιλεία Του να μπει.

Ἡ ζωὴ αποκτάει τη φωτεινότητα της

μόνο στη λειτουργία της αγάπης.

    Ζητείτε δε πρώτον τη βασιλεία του Θεού

και την δικαιοσύνη αυτού,

και ταύτα πάντα προστίθεται υμίν.

    Ο Θεός δε δημιούργησε την πλεονεξία,

 αλλά την εφεύρε η άμετρός σου απληστία.

    Ο πλεονέκτης προσκυνά κάτι,

το οποίο όχι μόνον δεν είναι απαλλαγμένο

                                                   από κατηγορία,

 αλλά είναι και γεμάτο από ασέβεια.

    Ο Κάιν φέρθηκε με πλεονεξία στο Θεό,

διότι αυτά, που έπρεπε να δοθούν σ’ εκείνον,

τα κράτησε για το δικό του εαυτό,

και αυτά, που έπρεπε να μείνουν σ’ αυτόν,

 τα πρόσφερε σ’ εκείνον και έτσι το κακό

άρχισε ως προσβολή προς το Θεό.

    Η σαρκική ορμή επίσης προς τις γυναίκες

                                              προήλθε από την πλεονεξία.

 «Είδον τας θυγατέρας των ανθρώπων

 και εξεκυλίσθησαν προς την επιθυμίαν».

Ι. Χρυσόστομος Ομιλία στο "Ουδείς δύναται δυσί κυρίους δουλεύειν".

 Έτσι πάλι προήλθε, και προς τα χρήματα, η επιθυμία.

 Διότι το να θέλει κάποιος να έχει

περισσότερα από τον πλησίον του στα βιοτικά,

 από τίποτε άλλο δεν προκαλείται

παρά από το ότι σταμάτησε πλέον να αγαπά.

    Το να θέλει κανείς να έχει περισσότερα,

 δεν προέρχεται από τίποτε άλλο παρά από απελπισία

                                              και μισανθρωπία και υπεροψία.

    Δεν βλέπεις πόσο μεγάλη είναι η γη,

πόσο πολύ μεγαλύτερος από όσο χρειάζεσαι

                                                                      είναι ο ουρανός;

 Γι’ αυτόν τον λόγο ο Θεός

έδωσε τόσο μεγάλο μέγεθος στα κτίσματα,

                                 για να σβήσει την δική σου πλεονεξία.

Εσύ δε, παρ’ όλα αυτά, αρπάζεις

 και μάλιστα ακούγοντας

                                   ότι η πλεονεξία είναι ειδωλολατρία,

ούτε έτσι φρίττεις;

Τη γη θέλεις να κληρονομήσεις;

Μ’ αυτόν τον τρόπο όμως θα στερήσεις

 τον εαυτό σου από την ουράνια κληρονομία,

                                           αφού ήδη την έχεις  αγνοήσει .

    Αν και μερικοί λέγουν ότι με πολύ πόνο

μεταβιβάζουν σε άλλους την περιουσία τους,

και θα προτιμούσαν να την είχαν καταφάει οι ίδιοι

παρά να βλέπουν να γίνεται κύριος αυτής ο πλησίον τους.

    Ούτε εγώ σε απαλλάσσω από αυτή την ασθένεια,

                                                                             διότι και αυτό

είναι γνώρισμα ασθενούς ψυχής.

    Πλην όμως, και αν ακόμη γίνει αυτό,

                        στην διαθήκη σου άσε κληρονόμο τον Χριστό.

    Διότι ο Θεός γι’ αυτόν τον λόγο πρόσταξε

 να δίδουμε στους πτωχούς,

για να μας καταστήσει από τη ζωή αυτή σοφούς,

 για να μας πείσει να καταφρονούμε τα χρήματα,

 για να μας διδάξει να περιφρονούμε τα γήινα.

    ‘Ενθυμήσου πόσα έχεις αρπάξει,

πόση πλεονεξία έχεις δείξει και απόδωσε τα τετραπλάσια.

 Με αυτόν τον τρόπο απολογήσου στο Θεό

                                                  κάνοντας τις εντολές Του πράξη.

    Μόνο τα άλογα όντα δεν φροντίζουν για τον πλησίον,

 ούτε είναι σε θέση να ειπούν κάποιο λόγο για τον άλλο.

    Συ όμως που αποκαλείς το Θεό πατέρα σου

 και βλέπεις τον πλησίον σου, τον αδελφό σου,

να κάμει αμέτρητα κακά,

 την ευμένειά του από την ωφέλειά του προτιμάς ;

Μη, σε παρακαλώ, δεν υπάρχει μεγαλύτερο τεκμήριο φιλίας

 από το να μην εγκαταλείπουμε τους αδελφούς μας

                                                                                στην αμαρτία.

    Διότι, εάν είναι πολλοί εκείνοι που εκπέμπουν το φως,

και γι’ αυτούς θα είναι εύκολος της αρετής η οδός

και οι ευρισκόμενοι στο σκότος

          ευκολότερα θα αποκαλύπτονται,

             αφού όσο εντονότερο γίνεται το φως,

                                                     τόσο το σκότος θα εξαφανίζεται.

    Ας αντιληφθούμε, λοιπόν,

 ότι τους εαυτούς μας ωφελούμε με τον τρόπο αυτό,

 ώστε με όλη μας τη βιωτή

να αναπέμπουμε δόξα προς τον φιλάνθρωπο Θεό.