Οι ευχές του π. Αντωνίου Χρήστου για το 2016 μ.Χ..

Ομιλία στον Εσπερινό του Μεγάλου Βασιλείου.

Η νομοθεσία Σόλωνα για την ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα.

Τι ακριβώς συνέβαινε στην αρχαία Ελλάδα και τι προέβλεπαν οι νόμοι για όσους προέβαιναν σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις; Οι νόμοι στην αρχαία Ελλάδα ήταν ξεκάθαροι...

«Αν τις Αθηναίος εταιρήση, με έξεστω αυτω των εννέα αρχόντων γενέσθαι, μηδέ ιερωσύνην ιερώσασθαι, μηδέ συνδικήσαι τω δήμω, μηδέ αρχήν αρχέτω μηδεμιάν, μήτε ενδημον, μήτε υπερόριον, μήτε κληρωτήν, μήτε χειροτονητήν, μηδέ επικυρήκειαν αποστελλέσθω, μηδέ γνώμην λεγέτω, μηδέ εις τα δημοτελή ιερά εισίτω, μηδέ εν ταις κοιναίς σταφονοφορίες σταφανούσθω, μηδέ εντός των της αγοράς περιρραντηριων πορευέσθω. Εάν δε ταύτα τις ποιή, καταγνωσθέντως αυτού εταιρείν, θανάτω ζημιούσθω».

Δηλαδή:
Αν κάποιος Αθηναίος συνάψει ομοφυλοφιλική σχέση με άλλον θα έχει τις εξής κυρώσεις:
1. Δεν του επιτρέπεται να γίνει μέλος των 9 αρχόντων
2. Δεν του επιτρέπεται να εκλεγεί ιερέας
3. Δεν του επιτρέπεται να είναι συνήγορος του λαού
4. Δεν επιτρέπεται να ασκεί εξουσία εντός ή εκτός της Αθήνας
5. Δεν επιτρέπεται να σταλεί ως κήρυκας πολέμου
6. δεν επιτρέπεται να εκθέσει γνώμη (ως άμουσος – ανισόρροπος)
7. Δεν επιτρέπεται να μπει σε (δημόσιους) Ναούς
8. Δεν επιτρέπεται να στεφανωθεί στις στεφανοφορίες
9. Δεν επιτρέπεται να μπαίνει στον ιερό χώρο της αγοράς
όποιος λοιπόν έχει καταδικαστεί ως ομοφυλόφιλος αλλά ενεργήσει ​αντίθετα των διατάξεων του νόμου θα τιμωρείται με θάνατο!

Υ. Γ. ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ.....Ο ΝΟΩΝ ΝΩΕΙΤΟ

       π. Α. Χρήστου

Κήρυγμα τη Κυριακή μετά του Χριστού Γέννηση.

Η συμμετοχή των πάντων, Ευαγγέλιο της Κυριακής Μετά την Χριστού Γέννησιν - (Γραπτό Κήρυγμα)

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης,

εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης

Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Νοέμμβριος 2015, αρ.φ. 172)

Ευαγγέλιο της Κυριακής Μετά την Χριστού Γέννησιν (Ματθ. α΄ 1-25)

Η συμμετοχή των πάντων

Η σημερινή Κυριακή ονομάζεται Κυριακή μετά την Χριστού Γέννηση και το Ευαγγέλιο που διαβάσαμε αυτής της Κυριακής αναφέρεται στα μετά την επίσκεψη των μάγων, γεγονότα. Ότι δηλαδή, οι τρεις μάγοι πληροφορήθηκαν από όνειρο, ότι δεν πρέπει να επιστρέψουν στον Ηρώδη για να τον ενημερώσουν που βρίσκεται το παιδίον, γιατί είχε σκοπό να δολοφονήσει τον μελλοντικό Βασιλέα Έτσι ακολούθησαν άλλο δρόμο για την πατρίδα τους.

Ο Ηρώδης αντιλαμβανόμενος ότι ενεπαίχθη από τους μάγους, υπολογίζοντας την ηλικία του Ιησού, εξέδωσε τη φρικτή εντολή να σκοτωθούν όλα τα παιδιά της Ιουδαίας από δύο ετών και κάτω. Πλήθος νηπίων σφαγιάσθηκε. Και ο Ηρώδης θα νόμιζε ότι θανάτωσε τον τεχθέντα βασιλέα. Οργάνωσε προσεκτικά το φονικό του σχέδιο, πήρε πληροφορίες, υπολόγισε την ηλικία του παιδιού, έστειλε στρατεύματα, εξολόθρευσε όλα τα βρέφη της περιοχής. Τι κατάφερε όμως τελικά; Απολύτως τίποτε! Όλες οι δυνάμεις του κακού έπεσαν εναντίον του Κυρίου και δεν κατόρθωσαν τίποτε. Διότι στην κρίσιμη ώρα μίλησε ο ουρανός, επενέβη ο Θεός και ο Ιησούς σώθηκε. Έφυγε για την Αίγυπτο.

Όταν αργότερα πέθανε ο Ηρώδης, άγγελος Κυρίου φάνηκε στον Ιωσήφ σε όνειρο στην Αίγυπτο και του είπε: «Σήκω και πάρε το Παιδί και τη Μητέρα του και πήγαινε με την ησυχία σου στην χώρα του Ισραήλ. Διότι έχουν πεθάνει πλέον εκείνοι που ζητούσαν τη ζωή του παιδιού». Και ο Ιωσήφ σηκώθηκε, πήρε το Παιδί και τη Μητέρα του και ήλθε στην Παλαιστίνη. Αλλά όταν άκουσε ότι στην Ιουδαία βασίλευε ο Αρχέλαος, αντί για τον πατέρα του Ηρώδη, φοβήθηκε να πάει εκεί. Με εντολή όμως που του έδωσε ο Θεός στο όνειρό του, αναχώρησε στα μέρη της Γαλιλαίας, όπου ήταν ηγεμόνας ο Ηρώδης ο Αντίπας, που ήταν λιγότερο σκληρός από τον αδελφό του Αρχέλαο. Κι αφού ήλθε εκεί, κατοίκησε στην πόλη που λεγόταν Ναζαρέτ. Για να πραγματοποιηθεί εκείνο που ειπώθηκε από τους Προφήτες, ότι ο Ιησούς θα ονομασθεί περιφρονητικά από τους εχθρούς του Ναζωραίος.

Είναι σημαντικό να υπογραμμίσουμε ότι παρότι γιορτάζουμε μαζί τη γιορτή των Χριστουγέννων και την προσκύνηση των μάγων, είχαν περάσει σχεδόν ενάμιση με δύο χρόνια μέχρι οι μάγοι να προσκυνήσουν το παιδί.  Στην Ορθόδοξη αγιογραφία, η προσκύνηση των μάγων παρουσιάζεται στην ίδια εικόνα με την Γέννηση , το σπήλαιο, το φωτεινό αστέρι, τους ποιμένες, και τους αγγέλους που δοξολογούν Τον Θεό. Όμως η προσκύνηση των μάγων δεν πραγματοποιήθηκε στο σπήλαιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Ευαγγέλιο του Ματθαίου δεν λέγει ότι οι μάγοι προσκύνησαν το σπήλαιο, αλλά την οικία. Όλα όμως τα γεγονότα όμως εικονίζονται σε μία παράσταση, καθώς ο συμβολισμός της εικόνας είναι έντονος.

Θα μπορούσαμε επίσης να τονίσουμε πως ο φωτεινός αστέρας που προπορεύεται των μάγων και τους οδηγεί έως το σπήλαιο της Γεννήσεως, δεν ήταν κάποιο ουράνιο σώμα, όπως πιστεύουν οι δυτικοί, οι παπικοί και προτεστάντες. Δηλαδή ένα αστέρι του ουρανού, όπως είναι το φεγγάρι, ένας πλανήτης, ένα οποιοδήποτε αστέρι, αλλά όπως μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, πρόκειται για Άγιο Άγγελο. Αυτός εμφανίσθηκε φωτεινός στον ουρανό ως αστέρας και οδήγησε τους μάγους.

Αξιοσημείωτη είναι η συμμετοχή όλων των πραγμάτων της κτίσης στο γεγονός της Ενανθρωπήσεως. Πάρα πολύ όμορφα παρουσιάζει η βυζαντινή υμνογραφία το γεγονός αυτό. Στο ιδιόμελο τροπάριο των στιχηρών του Εσπερινού των Χριστουγέννων αναφέρονται τα εξής: «Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ότι ώφθης επί γης ως άνθρωπος δι' ημάς; έκαστον γαρ των υπό σου γενομένων κτισμάτων, την ευχαριστίαν σοι προσάγει· οι Άγγελοι τον ύμνον, οι ουρανοί τον Αστέρα, οι Μάγοι τα δώρα, οι Ποιμένες το θαύμα, η γη το σπήλαιον, η έρημος την φάτνην· ημείς δε Μητέρα Παρθένον· ο προ αιώνων Θεός ελέησον ημάς» Δηλαδή «Τι να σου προσφέρουμε, Χριστέ, που φανερώθηκες στη γη σαν άνθρωπος για χάρη μας; Διότι καθένα από τα δημιουργήματα, που εσύ έπλασες, σου εκφράζει (με το δικό του τρόπο) την ευχαριστία και ευγνωμοσύνη του: οι Άγγελοι σε υμνολογούν οι ουρανοί δίνουν τον αστέρα (που οδηγεί τους μάγους) οι Μάγοι σου προσφέρουν τα δώρα τους οι βοσκοί δείχνουν το θαυμασμό τους· η γη (προσφέρει) το σπήλαιο· η έρημος τη φάτνη· εμείς δε οι άνθρωποί (σου δίνουμε) μία Μητέρα Παρθένο. Εσύ που είσαι ο προαιώνιος Θεός, ελέησέ μας». Αμήν!

Ο Σεβασμιώτατος σε ρόλο "Μαέστρου" με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Γλυφάδας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  Γλυφάδας Ε. Β. Β. και Β. κ. Παύλος, όπως κάθε χρόνο προπαραμονή και παραμονή της Εορτής των Χριστουγέννων, άκουσε τα κάλαντα από διάφορους συλλόγους, φορείς, οικογένειες και παιδιά της Μητρόπολής μας, στην Ι. Μ. του Αγίου Νεκταρίου Άνω Γλυφάδας που διαμένει.

 Για πρώτη χρονιά όμως φέτος, ο Σεβασμιώτατος μπήκε στη θέση του "Μαέστρου" και "διεύθυνε" για λίγο, την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Γλυφάδας, ενώπιον του Δημάρχου κ. Παπανικολάου.

      Σίγουρα είναι μία εικόνα που δεν την συναντάς συχνά, όπως και ότι ανέβηκε και στο τρενάκι του Δήμου για μια βόλτα στη γιορτινή Γλυφάδα, μαζί με τον Δήμαρχο της πόλη και την φιλαρμονική ορχήστρα.

Και του χρόνου Σεβασμιώτατε!!

           Πηγή : Ιστολόγιο http://www.axrhstou.blogspot.gr

Κήρυγμα στο Αποστολικό ανάγνωσμα της Κυριακής μετά την Χριστού Γέννησιν.

Πραξ. στ' 8-ζ' 5, 47-60: Επειδή λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα,

είναι φανερό ότι όποιος θέλει τα αγαθά του κόσμου τούτου,

εκείνος πρέπει να περιπατεί τον δρόμο της αρετής.

                                                του π. Παναγιώτη Γκέζου

Προστάσει ο Θεός τον Αβραάμ λέγοντας:

«Έξελθε εκ της γης σου

                         και εκ της συγγενείας σου

και εκ του οίκου του πατρός σου,

και δεύρο εις γην ην αν σοι δείξω».

Ο Αβραάμ επίσπευσε και έκαμε υπακοή ,

και ο Θεός του έδωσε πλούτο πολύ.

Αληθώς η αμαρτία του προπάτορα,

μας κατέστησε φθαρτούς επάνω στη γη

και μας εξόρισε από τον Παράδεισο.

Ο Θεός καταραστεί την γην και είπε:

«Επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου».

Είπε «εν λύπαις φαγή αυτήν

πάσας τας ημέρας της ζωής σου».

Είπε «Ακάνθας και τριβόλους

                                                ανατελεί σοι».

 Ναι, αληθώς, αλλά γιατί αυτό;

Είναι φανερό ότι για την αμαρτία.

Αλ’ ο Σολομών του οικοδόμησε οίκο

                                               να μείνει εκεί.

Ο Ύψιστος όμως δεν κατοικεί

εις χειροποίητους ναούς,

                      καθώς ὁ προφήτης έχει πει:

 Ο ουρανός είναι ο θρόνος μου, ή δε η γη

                   υποπόδιο των ποδιών μου εστί.

Τί είδους οίκον θα μου οικοδομήσετε,

                                               λέγει ο Κύριος,

ή ποιός είναι ο τόπος της αναπαύσεώς μου;

Το χέρι μου δεν τα δημιούργησε όλα αυτά;

Σκληροτράχηλοι,

                   με απερίτμητη καρδιά και αυτιά,

σεις πάντοτε αντιτίθεστε

                                      προς το  Άγιο Πνεύμα,

όπως οι πρόγονοί σας

                        έτσι και σεις ζείτε σ’ ένα ψέμα.

Ούτος ο μακάριος Πρωτομάρτυρας

                             και Αρχιδιάκονος Στέφανος,

όταν έγινε μίαν φοράν ζήτησης

μεταξύ Ιουδαίων και Σαδδουκαίων

                        και Φαρισαίων και Ελληνιστών

              περί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού,

και άλλοι μεν έλεγαν, ότι είναι Προφήτης·

άλλοι δε, ότι είναι πλάνος·

                            και άλλοι, ότι είναι υιός Θεού

 τότε ο αοίδιμος Στέφανος

               εστάθει επάνω εις ένα τόπον υψηλό,

και κήρυξε εις όλους

                         τον Κύριον ημών Ιησού Χριστό.

Άνδρες αδελφοί,

διότι τόσον επλήσθησαν οι κακίες σας,

          και είναι τεταγμένη όλη η Ιερουσαλήμ;

Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκείνος,

ο οποίος δεν έλαβεν εις την καρδία του

                          δισταγμό εις τον Ιησού Χριστό.

Διότι αυτός είναι,

                             οπού έκλινε τους Ουρανούς,

             και κατέβη δια την δική μας αμαρτία,

  και γεννήθηκε από την Παρθένο την Αγία.

Τότε και ο νομοδιδάσκαλος Γαμαλιήλ,

και ο τούτου υιός Αβελβούς,

                               επίσπευσαν εις τον Χριστό.

Και βαφτίσθηκαν

                 από τους Αποστόλους αυθημερόν.

Ο Στέφανος, γεμάτος πίστη και δύναμη,

έκανε τέρατα και θαύματα μεγάλα

                                                 μεταξύ του λαού.

Μερικοί από την συναγωγή σηκώθηκαν

και συζητούσαν με τον Στέφανο,

          αλλά δεν μπορούσαν να αντισταθούν

στην σοφία και στο Πνεύμα

                                        με το οποίον μιλούσε.

     Τότε έβαλαν κρυφά ανθρώπους να πουν,

 «Τον ακούσαμε να λέγει λόγια βλάσφημα

       κατά του Μωϋσέως και κατά του Θεού».

Και όλοι, που βρισκόταν στο συνέδριο

              προσήλωσαν σ’ αυτόν τὰ βλέμματα

 και είδαν το πρόσωπό του

                        να είναι σαν πρόσωπο αγγέλου.

Είπε τότε ο αρχιερέας,

                               «Έτσι έχουν τα πράγματα;».

 Εάν λοιπόν λείψει η αμαρτία,

                             και αντί αυτής έλθει η αρετή,

άραγε πάλι και μετά την αρετή

επικατάρατος και άκανθοι και τρίβολοι

                                                    θα είναι η γη;

Όχι. Ανεβάζει τον άνθρωπο η αρετή

στην κατάσταση του προπάτορα

                                                    την προπτωτική.

Εκείνη δε η κατάσταση

                       είναι η κατάσταση της ευλογίας,

της χαράς και της ανέσεως

                                    στην Αγία μας Εκκλησία.

Επειδή λοιπόν έτσι έχουν τα πράγματα,

είναι φανερό ότι όποιος θέλει

                            τα αγαθά του κόσμου τούτου,

εκείνος πρέπει να περιπατεί

                                          τον δρόμο της αρετής.

Ενώ εμείς οι άθλιοι

                                 πιστεύουμε και πειθόμεθα

ότι τρέχοντας στους κρημνούς της απώλειας,

εκεί ευρίσκουμε την απόλαυση των αγαθών

                                               της παρούσης ζωής.

Και εμείς τις ημέρες των εορτών

          όχι μόνον δεν ερχόμεθα στην εκκλησία

για να ακούσουμε τον λόγο του Θεού,

να ζητήσουμε να μας συγχωρέσει

                                                            την αμαρτία,

και να τον δοξολογήσουμε

                                 για την δική Του ευεργεσία,

όχι μόνον πωλούμε και αγοράζουμε

και εργαζόμεθα κατά τις ημέρες των εορτών,

αλλά περιμένουμε τις εορτές για να λύσουμε,

της εγκρατείας και της σωφροσύνη,

                                                  τον περιορισμό

και έτσι να εκτελέσουμε κάθε αμαρτία.

Και παροργίζοντας τον Βασιλέα της δόξης

                                              με τον τρόπον αυτόν

ελπίζουμε μακρότητα ημερών

                                                 και πλούτο πολύν

και δόξα μεγαλοπρεπή

                              και τα λοιπά αγαθά της γης.

Ω πλάνη σατανική!

Άλλο τα Χριστούγεννα της Εκκλησίας και άλλο το «πνεύμα των Χριστουγέννων» του κόσμου.

     Άρθρο για λογαριασμό της Εφημερίδας "ΚΙΒΩΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ¨ Αρ. Φ. 16, 24/12/2015

Χριστούγεννα είναι η μεγάλη εορτή της Εκκλησίας, της Σάρκωσης του Λόγου, του Δευτέρου προσώπου της Παναγίας Τριάδος,  «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα», όπως ομολογούμε στο σύμβολο της Πίστεως. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος κατά χάριν Θεός. «Φτωχαίνει» ο Θεός, για να «πλουτίσει» ο άνθρωπος. Γι αυτό κατά τον Ιερό Χρυσόστομο τα Χριστούγεννα είναι η «Μητρόπολη των Εορτών».

  Η Εκκλησία με την υμνολογία της, τις συχνές ακολουθίες και Θ. Λειτουργίες,  την εγκράτειά της μέσω της νηστείας των σαράντα ημερών και την μετάνοια των ανθρώπων στην ιερά εξομολόγηση, προετοιμάζει κατάλληλα τους πιστούς να βιώσουν εκκλησιαστικά και συνειδητά αυτό το φιλάνθρωπο σχέδιο της Θείας Οικονομίας Του Θεού. Αληθινά Χριστούγεννα σημαίνει εσωτερική μεταμόρφωση του ανθρώπου, κάνοντας τις καρδίες μας με τα παραπάνω ταπεινές φάτνες για να σκηνώσει και γεννηθεί ο ίδιος ο Χριστός.

   Εκτός όμως από την πνευματική αμιγή προετοιμασία για την Εορτή των Χριστουγέννων, αναπτύχθηκαν κάποια ήθη και έθιμα στον Ορθόδοξο Χριστιανικό κόσμο όπως π.χ. το στόλισμα καραβιού ή αργότερα δέντρου, τα παραδοσιακά γλυκίσματα, τραγούδια και χοροί, τα κάλαντα κ.α. Όλα αυτά κινιόντουσαν και κινούνται γύρω από την εορτή, χωρίς να αντικαθιστούν όμως το πρόσωπο του Χριστού και τον Εκκλησιασμό των πιστών και τη Θεία Κοινωνία και γι αυτό είναι ανεκτά από την Εκκλησία μας (κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις βέβαια).

    Όμως τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, μέσω της τηλεόρασης, του κινηματογράφου, τα βιβλία, την παγκόσμια και τοπική αγορά, αλλά κυρίως από συστηματικές προσπάθειες καθαρά εξωχριστιανικών δοξασιών και αιρέσεων, έχουμε μία σαφή τάση για εκκοσμίκευση και αποχριστιανικοποίηση των Χριστουγέννων. Από την άρρηκτη σύνδεση της Εορτής με το πρόσωπο του ίδιου του Χριστού, έχουμε την συστηματική εξαφάνιση ή αντικατάστασή του με τον Άγιο Βασίλειο της Σκανδιναβίας ή της COCA-COLA. Πλέον όλοι μιλούν για το «Πνεύμα των Χριστουγέννων», που είναι μία ευκαιρία για αγορά δώρων και εμπορικών προσφορών ή ολιγοήμερων εξωτικών διακοπών. Πρόκειται σαφέστατα για εμπορευματοποίηση της Εορτής και μάλιστα η Κίνα και γενικότερα η Άπω Ανατολή έχει το μεγαλύτερο μερίδιο εξαγωγής προϊόντων της «Χριστιανικής αγοράς», με το παράδοξο οι περισσότεροι να μην είναι καν Χριστιανοί…!

   Άλλοι προσεγγίζουν τα Χριστούγεννα σαν γαστριμαργικό γεγονός, μια ευκαιρία για εορταστικό οικογενειακό τραπέζι γεμάτο ειδικές λιχουδιές και μάλιστα όχι μετά τον Εκκλησιασμό αλλά σε ρεβεγιόν ξημερώνοντας η Εορτή. Υπάρχει στην ατμόσφαιρα μία αίσθηση φιλανθρωπίας προς τα ιδρύματα από φορείς, συλλόγους και μεμονωμένους ανθρώπους ακόμη και προς τους φτωχούς, όχι όμως με την έννοια της φιλανθρωπίας της Εκκλησίας  «σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου,   ὅπως ᾖ σου ἡ ἐλεημοσύνη ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ». (Ματθ. 6, 3-4) , αλλά με ιδιοτέλεια, ως καρπός μιας πρόσκαιρης συναισθηματικής κατάστασης, με έντονη διαφήμιση  για «τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις» που ξεθωριάζει αμέσως μετά τις γιορτές.

    Τέλος, άλλοι προσεγγίζουν «το Πνεύμα των Χριστουγέννων» ως μια ευκαιρία να «το ρίξουν έξω» για διασκέδαση στις αναρίθμητες «Χριστουγεννιάτικες Εκδηλώσεις» που διοργανώνουν φορείς σε κοσμικές αίθουσες και  νυχτερινά κέντρα διασκέδασης. Στη πράξη δηλαδή, τα Χριστούγεννα είναι η ευκαιρία για να ζήσει κάποιος την ευδαιμονία και όχι να κοιτάξει μέσα του να δει τι τον εμποδίζει για να σκηνώσει ο Χριστός μέσα του. Μία σαφή διαστροφή του σκοπού και της ύπαρξης της Εορτής.

Όλες αυτές οι παραπάνω αποκλίσεις θα είχαν σταματήσει, αν είχαμε αναρωτηθεί ειλικρινά και ουσιαστικά με το εξής απλό ερώτημα : Που είναι ο Χριστός σε όλα αυτά; Όμως μια τέτοια ερώτηση φέρνει μια απάντηση που οικονομικά είναι ζημιογόνα γι όλους αυτούς που διαβρώνουν, πολεμούν και ταυτόχρονα πλουτίζουν από την Εορτή! Για να είμαστε ειλικρινής όμως, την ευθύνη την έχουμε κυρίως εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που παρασυρθήκαμε να μετατοπίζουμε την εορτή από το πρόσωπο του Χριστού, στην διακόσμηση του σπιτιού και του τραπεζιού μας….! Ευχόμαστε λοιπόν από καρδιάς: Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα Ορθόδοξα και Χριστιανικά κυρίως με ΧΡΙΣΤΟ!    

Eυχές Χριστουγέννων 2015 Οικογένειας π. Α. Χρήστου.

Ομιλία στο ΚΑΑΠ Βούλας στις 23 Δεκεμβρίου 2015.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

Ανάσα Χριστουγέννων… η Συμφωνία της Ζωής που αναιρεί την ανομία των συμφώνων συμβίωσης-επιβίωσης-αντιβίωσης κ.ο.κ….

της Χαράς-Ανδριανής Λιαναντωνάκη

Χριστούγεννα σε απόσταση αναπνοής και οι περισσότεροι Έλληνες παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τα πολλά και ποικίλα, αδιανόητα γι’ άλλες εποχές, τεκταινόμενα στην πατρίδα μας. Σχεδόν τρείς δεκαετίες μετά το ‘προφητικό’ εκείνο τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου με τον εύστοχο στίχο «φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα» καλούμαστε τώρα από την επίσημη πολιτεία να γίνουμε θεατές σε αυτό ακριβώς, ένα ετερόφωτο παρόν που επαγγέλλεται ένα άδηλο μέλλον. Άλλοι μας εξουσιάζουν: διεθνείς ενώσεις και οργανισμοί, funds, πολιτικοί, τράπεζες, εισπρακτικές εταιρείες, κοινοπραξίες που αγοράζουν τους πολύτιμους πόρους και τις υποδομές της χώρας μας, όσο-όσο τα λιμάνια, τα αεροδρόμια μας κ.ο.κ. Οι Ευρωπαίοι δανειστές μας συμπεριφέρονται ως να είμαστε αποικία τους: τρόϊκες ή κουρτέτα εισβάλλουν παντού ανεμπόδιστα στις δημόσιες υπηρεσίες μας για να ελέγξουν και να επιβάλλουν μέτρα επαχθή και δυσβάστακτα με ορίζοντα δεκαετιών ανασφάλειας για τον λαό μας, τοκογλυφικά δάνεια που κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους, καθορίζουν τους όρους και τις συνθήκες του δικού μας βίου, ερήμην μας, και μάλιστα με την προδοτική συγκατάθεση των πολιτικών μας, που τα ψηφίζουν με συνοπτικές διαδικασίες ‘υπερεπείγοντος’ ή ακόμη χειρότερα με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, καταργώντας έτσι κάθε επίφαση δημοκρατικών διαδικασιών. ‘Open societies’ τύπου Σόρος πίσω από την αυλαία των δρωμένων στο εσωτερικό της χώρας επεμβαίνουν ανοικτά για να μετρήσουν, ελέγξουν, χειραγωγήσουν τα προσωπικά και κοινωνικά δεδομένα εξαπλώνοντας περαιτέρω τη φτωχοποίηση και συρρίκνωση του Ελληνισμού σε πολλά επίπεδα· θαρρείς κάποιοι αφανείς ‘παίκτες’ υπερεπείγονται να αποκόψουν σύριζα τον μικρό αλλά ηρωϊκό και πιστό λαό μας από τις υγιείς, φωτοβόλες και γεμάτες χυμούς ζωογόνου προαιώνιου πολιτισμού ρίζες του, ξηλώνοντας τώρα μεθοδικά και δια νόμου τον πατροπαράδοτο ελληνοκεντρικό τρόπο του φρονείν και πράττειν.

Και οι ίδιοι οι λεγόμενοι Ευρωπαίοι εταίροι μας που, χάρις στο ευεργετικό, αθρόον και άπλετο φως του ελληνικού πολιτισμού απέβαλαν πολλά από τα μεσαιωνικά βαρβαρικά ήθη τους επιχειρούν τώρα με τον ολοένα συσκοτιζόμενο ευρωπαϊκό ορθολογισμό τους και την πολιτική ορθότητα να μας… αλλάξουν τα φώτα, με μέτρα ‘αναγκαία’, «παράλληλα», ‘προαπαιτούμενα’, κ.ο.κ. να μας κάνουν τον βίο αβίωτο -όχι μόνον τον εθνικό, αλλά και τον κοινωνικό, οικογενειακό, προσωπικό μας βίο. Αυτό δεν είναι απλός επηρεασμός ή προπαγάνδα· αποτελεί απευθείας παρέμβαση και παραβίαση του υπάρχοντος νομικού-θεσμικού πλαισίου, ιδίως σε ο,τι αφορά το οικογενειακό δίκαιο που εδώ και τώρα ζητείται η βίαιη ανατροπή του, για να μην πούμε ότι εντολοδόχοι έλληνες πολιτικοί συνεργούν στον βιασμό του κοινωνικού ιστού από πρωτοφανή, ανήκουστα ανοσιουργήματα γεννώντας εν μέσω Χριστουγέννων  τερατώδη νομοθετήματα όπως είναι το σύμφωνο συμβίωσης …

Ζούμε … με κομμένους μισθούς και συντάξεις, κομμένα δώρα, κομμένες υποσχέσεις, κομμένα τα φώτα σε πολλά  σπίτια, με χρέη που για τους περισσότερους είναι ασφυκτικά απειλώντας να κόψουν και τις βασικές δαπάνες, τα προς το ζην, όχι μόνον τα υλικά, αλλά και τα ψυχικά αποθέματα των ελλήνων. Ζούμε με κομμένη την ανάσα, μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα.

Ενώ σφίγγει κλιμακωτά ο κλοιός που επιβλήθηκε στην πατρίδα μας με τα απανωτά μνημόνια, σε λίγες μέρες ανατέλλει ο λυτρωμός, η μεγάλη δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης.

Τα Χριστούγεννα έρχονται ολοταχώς, οι καμπάνες των εκκλησιών αντηχούν χαρμόσυνα. Το κοσμοσωτήριο γεγονός της Γέννησης του Θεανθρώπου αντηχεί ήδη στις καρδιές πολλών πιστών αλλά ….σιγάαααα η πατρίδα κοιμάται. Η πατρίδα μας αντί να γονατίζει εκεί, στο ταπεινό σπήλαιο της Γεννήσεως, σύρεται από τους πολιτικούς άρχοντες να προσκυνήσει χαμερπώς, σχεδόν χωρίς μνήμη - παραζαλισμένη από τον ορυμαγδό των βελών τριών διαδοχικών μνημονίων πάνω στο σώμα της ιστορίας και της ιδιοπροσωπίας της – αλλότριους θεούς, τα είδωλα των εθνών, τα ολοένα σκληρότερα, εκτρωματικά και απάνθρωπα «μέτρα σωτηρίας» των δανειστών της.

Έρχονται Χριστούγεννα και αλίμονο! ο ηρωϊκός αυτός λαός, που έδειξε τέτοια απαντοχή και ψυχραιμία σε ληστρικά εις βάρος του μέτρα, που ανέχθηκε τον εξευτελισμό της εθνικής κυριαρχίας του από βολεμένους ξένους ‘προστάτες’-τοκογλύφους  και την κατασπίλωση της ένδοξης ιστορικής κληρονομιάς του άραγε καταλαβαίνει το νόημα της γιορτής ;…. Παρότι συνεχώς αιμορραγεί ο λαός μας και υποφέρει ως άλλος πολύπαθος Ιώβ, γυμνός επί κοπρίας καθηλκωμένος , καθηλωμένος για πολύν καιρό στην εντατική όπως και η πνέουσα τα λοίσθια εθνική οικονομία του, δείχνει να εξακολουθεί να μη θέλει χειρουργείο, να μην προστρέχει στον μόνο Ιατρό ψυχών και σωμάτων, στον Σωτήρα Χριστό, τον Ξένο, που όλους ανεξαιρέτως αγαπά και γι’ αυτό γιατρεύει, παρηγορεί σηκώνει όλων ημών τα φορτία, τον Αχώρητο που χωρείται, και χωρά την ανθρώπινη φύση, ενανθρωπίζεται, γεννιέται, σταυρώνεται, ανασταίνεται, ανασταίνει…

Αχ Ελλάδα, που εξακολουθείς να χορεύεις σε ξένους ρυθμούς, ξένους από το πρόσωπό σου, ξένους από τον Οικείο σου Ξένο, που αρκείσαι στα… αναλγητικά της εποχής, jingle bells και περιφέρεις τα γιορτινά στράς της απελπισίας σου ανάμεσα σε δρόμους με πολύχρωμα λαμπιόνια και φωτορυθμικά, 

Αχ, έλληνα που ποικίλοι έμποροι των εθνών σου πουλάνε… φύκια για μεταξωτές κορδέλες κι εσύ αγοράζεις τα πιο σκληρά νέας γενιάς ή μάλλον νέας τάξης ναρκωτικά χωρίς να το ξέρεις: το αχαλίνωτο, το φιλήδονο, το ανώμαλο στο ονομάζουν «φυσιολογική ιδιαιτερότητα»… και το επενδύουν με ισχυρή νομοθετική κάλυψη από τη βουλή οσονούπω, ό μη γένοιτο! για να σε παραδώσουν στην πλήρη χειραγώγηση, στην αχαλίνωτη σαρκολατρία και σε κάθε αδιανόητη και βδελυκτή διαστροφή.

Ποιος διεστραμμένος νους, ποια σκιώδης ‘κατάσταση πραγμάτων’ επέλεξε αυτήν ακριβώς την χρονική συγκυρία, την πιο ιερή για την Ορθόδοξη Ελληνική οικογένεια εορταστική περίοδο του χρόνου, για να επιβάλλει δια νόμου μάλιστα την απόλυτη  βεβήλωση του πατροπαράδοτου χριστιανικού ήθους, εμπαίζοντας χυδαία έτσι τον λαό και την κοινωνία μας;

Χριστούγεννα του 2015, 22 Δεκεμβρίου -  η Ελληνική Βουλή ετοιμάζεται να ‘γιορτάσει’ τη μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης με σκοτεινά αποκυήματα και εκτρώματα: με τη μεγαλύτερη θεσμική τερατογένεση από καταβολής αυτής της περίφημης Ελληνικής δημοκρατικής πολιτείας, υπογράφοντας την πλήρη νομική κάλυψη της ανωμαλίας, ως έννομου αγαθού, τον βιασμό των φυσικών δεσμών της οικογένειας, την ακύρωση της ιστορίας και του διακριτού ρόλου των φύλων των γονέων…. Ακόμη δε χειρότερο είναι ότι, αν εγκριθούν οι προταθείσες στο νομοσχέδιο τροπολογίες, τότε με την ψήφιση του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια θα εγκριθεί και η παράδοση εμμέσως πλήν σαφώς αγνών παιδιών στην κηδεμονία αντι-οικογενειών, δηλαδή ομόφυλων ζευγαριών, που θα έχουν νόμιμα δικαιώματα στη ζωή τους…

Αξίζει να διαβάσουμε τη βαρυσήμαντη ανακοίνωση που πριν από λίγο εξέδωσε ο σεβαστός μητροπολίτης Πειραιώς για το διαβόητο «σύμφωνο συμβίωσης», με συγκλονιστικές πράγματι αποκαλύψεις για τις πραγματικές πηγές χρηματοδότησης των «παρελάσεων υπερηφανείας» των ομοφυλοφίλων (gay prides) και για τη σημασία του πρωτοφανούς αυτού πραξικοπήματος κατά της ζωής και της ευπρέπειας του ανθρώπινου προσώπου.

Η πίκρα σήμερα δεν έχει σύνορα.

Κάποιοι θέλουν να μην έχει σύνορα πια η Ελλάδα…

Σύνορα αξιών, αρετών, ηθών, παραδόσεων λειτουργούν μέσα μας ή γκρεμίζονται και μας γκρεμίζουν. Μας εξυψώνουν ή μας εξευτελίζουν και μας κάνουν χαμερπείς, ως λαό και ως ανθρώπους. Πολλοί και διάφοροι ψευτοπροοδευτικοί ακτιβιστές εμφανίζονται ως υπέρμαχοι των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», αλλά οι περισσότεροι αυτοδιαψεύδονται διότι αρνούνται την ανθρώπινη φυσιολογία και το μέτρο. Διάφοροι «διαφορετικοί» ξεχύνονται μισόγυμνοι στους δρόμους για να παρελάσει ενώπιον όλων η… ακαλαίσθητη πολύχρωμη αισθητική τους της σύγχυσης των φύλων, και διεκδικούν προνόμια έναντι του υπόλοιπου πληθυσμού,  επισπεύδοντας τη φίμωση ουσιαστικά της βούλησης της πλειοψηφίας. Τάχα οικοδομούν τείχη προστασίας των μειονοτήτων, αλλά στην πραγματικότητα κατεδαφίζουν πυλώνες, οχυρά θεσμικά προστασίας της ανθρώπινης ζωής και φυσιολογίας κι έτσι ακυρώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων ανεξαιρέτως. Τα τείχη αυτά του αδιανόητου νομοθετήματος για νομική κατοχύρωση της διαστροφής, που επαγγέλλονται ελευθερία στους ομοφυλόφιλους σήμερα, αύριο στους παιδόφιλους, στους κτηνοβάτες μεθαύριο δεν είναι τείχη ελευθερίας, μπορούν μόνον να μας εγκλωβίσουν ‘ανεπαισθήτως’ αλλά καίρια από τον έξω κόσμο … όπως έγραψε ο ποιητής Κώστας Καβάφης:

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ

μεγάλα και υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη…

Α, όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω;

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.

Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω…

Οι Έλληνες χρειαζόμαστε όρια και όχι τείχη, διότι αυτά επανειλημμένα και πολυτρόπως αλώθηκαν στην ιστορία μας την πολύπαθη. Όρια προσωπικά, όρια εθνικά, όρια ηθικά στον προσωπικό και οικογενειακό μας βίο, στην κοινωνική συνύπαρξη, στην εθνική κυριαρχία.

Κάτι ακόμη: είναι άραγε τυχαίο που τα σύνορα της ελληνικής επικράτειας αυτή την ώρα είναι διάτρητα και που ακόμη δεν έχει ανακηρυχθεί η οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη); Είναι άραγε τυχαίο που η Ελλάδα αλλού αναβάλλει τον αυτοπροσδιορισμό της, αλλού τον αναθέτει σε έτερους και εταίρους και αλλού απεμπολεί εκουσίως τον έλεγχό της στην εθνική ιστορία της, στην Παιδεία και τη γλώσσα, τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της;.

Χρειαζόμαστε όρια για να γνωρίζουμε ποιοι είμαστε. Χρειαζόμαστε σύνορα για… να συνορεύουμε, για να συνυπάρχουμε πραγματικά με σχέσεις καλής γειτονίας· χρειαζόμαστε όρια αυτοκυριαρχίας για να προασπιστούμε την εθνική μας κυριαρχία. Για να διασφαλίσουμε την ταυτότητά μας δεν χρειαζόμαστε νέου τύπου ταυτότητες, με μικροτσίπ· χρειαζόμαστε όρια προσωπικού ήθους, ελληνικής παιδείας, Όρθοδοξίας και φιλότιμου.

Αν αγαπήσουμε τη φύση μας, έτσι όπως μας έπλασε ο Θεός, τότε μπορούμε πράγματι να περιφρουρήσουμε το φωτεινό ήθος της ζωής που νικά το σκοτάδι της ανομίας, την ασφυξία, τη νέκρωση.

Σε λίγες γεννάται ο Χριστός, που είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή.

Χριστούγεννα σημαίνει να γεννηθεί αληθινά Εκείνος στις καρδιές μας. Εκεί δεν υπάρχουν όρια… Σύνορα η αγάπη Του δεν γνωρίζει! Ας σπεύσουμε εκεί όπου όπου γεννιέται ο Χριστός, όπου ο ίδιος Αυτός, ο Βασιλεύς των αιώνων, ράκει σπαργανούται,  .

Χριστούγεννα σε απόσταση αναπνοής. Χριστούγεννα ασφυξίας ή αναπνοής;

Πνοή ζωής για όλους η δοξολογία που αναπέμπει η Εκκλησία μας στον Ουρανό που πανηγυρίζει και ενώνει όλους δια της Πίστεως, στέλνοντας μήνυμα αληθινής ειρήνης και καταλλαγής στους λαούς: άσατε  τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασται…

Ευλογημένα Χριστούγεννα!

Χ.Λ.

ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΟΛΟΙ...

Ποια   ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής σου; Η καλύτερη  μέρα   είναι η    σημερινή, γιατί  η χθεσινή  πέρασε και δεν  επιστρέφει και η αυριανή δεν ξέρω  πότε  και  αν  θα  έρθει.  Μεγαλύτερη  μέρα  λοιπόν,   είναι  αυτή  που  έχουμε  μπροστά μας, αφού μόνο αυτήν  έχουμε στα   χέρια  μας. 
Ζήσε λοιπόν αυτά τα Χριστούγεννα με Αυτόν που όλοι περίμεναν και ήρθε να φέρει την αγάπη και την ειρήνη:

Ο αρχαίος κόσμος είχε προφητεύσει την Γέννηση Του!

Ὁ ἀρχαῖος κόσμος πρὶν τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ τὸ βράδυ τῶν Χριστουγέννων - δὲ στερήθηκε φωτισμένων πνευμάτων ποὺ  προσέγγισαν κατὰ Θεία παραχώρηση τὴν Ἀλήθεια,  ἀποδεικνύοντας ὅτι προϋπῆρχε τὸ Σχέδιο Σωτηρίας τοῦ Θεοῦ καὶ πὼς γὶ΄ αὐτὸ ἀκριβῶς δόθηκε ὁ σπερματικὸς λόγος (σπέρματα ἀληθείας καὶ πληροφόρησης) σὲ διάφορα ἔθνη καὶ λαοὺς, σὲ ἐνάρετους ἀνθρώπους, σὲ εὐσεβεῖς ἐρευνητὲς καὶ φιλοσόφους, ἐπειδὴ ἀκριβῶς Θεὸς ὁ Πατὴρ καὶ αὐτῶν...

Oἱ Χαλδαῖοι - Πέρσες, στοὺς ὁποίους δόθηκε διὰ τοῦ Βαλαάμ, ποὺ ἔζησε στὰ χρόνια του Μωυσῆ (13ος αἱ. π.Χ.) ἡ προφητεία τοῦ λαμπροῦ ἄστρου καὶ τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία καὶ ἐπαληθεύτηκε αἰῶνες ἀργότερα, μὲ τὴν ἐμφάνιση πράγματι τοῦ κινούμενου λαμπροῦ νέου ἀστέρος - ποὺ ἦταν βέβαια Ἄγγελος Φωτὸς - καὶ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ μὲ τὴ Γέννησή Του στὴ Βηθλεέμ, τὴν ὁποία ἐπιβεβαίωσαν προσωπικὰ καὶ ἐπιτόπου οἱ τρεῖς Πέρσες Μάγοι, ποὺ εἶδαν καὶ.... ἀκολούθησαν τὸ νέο λαμπρὸ ἀστέρι, ἐξαιτίας τῆς παλαιότατης προφητείας!

        Στοὺς Ἰνδοὺς ὑπῆρχαν ἐπίσης προσδοκίες γιὰ τὴν ἔλευση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Π.χ. στὸν Βεδισμὸ ὑπάρχει προσδοκία γιὰ τὸ Θεὸ τοῦ Φωτὸς ὁ ὁποῖος θὰ  ἐνανθρωπιστεῖ  ἐκ τῆς Παρθένου καὶ θὰ ἀποσταλεῖ στὸν κόσμο ἀπὸ τὸν οὐράνιο Πατέρα Του, ὡς μεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ κόσμου!

   Κατὰ τὰ κείμενα ἀκόμη τοῦ Μαχαγιάνα Βουδισμοῦ, ἀναμένονταν νὰ ἔρθει ὁ Θεῖος Λυτρωτὴς καὶ Διδάσκαλος, ὁ ὁποῖος θὰ ἀποκαλύψει θεῖες ἀλήθειες ἐκ τοῦ πληρώματος τῆς Σοφίας Αὐτοῦ καὶ θὰ πληρώσει τὶς ἐσώτατες ἐπιθυμίες καὶ τὶς νοσταλγίες τοῦ ἀνθρώπου!..

   Κατὰ τὰ κείμενα ἐπίσης τοῦ Ἰνδικοῦ Βουδισμοῦ, ὁ ἱστορικὸς Βούδας, ποὺ ἔδρασε κατὰ τὰ τέλη τοῦ 5ου π.Χ. αἰῶνος, ἀπέκρουσε κατηγορηματικὰ ἰσχυρισμοὺς ὀπαδῶν του ὅτι τάχα δὲν θὰ ὑπάρξει στὸ μέλλον διδασκαλία μεγαλύτερη ἀπὸ ἐκείνου. Ἔλεγε μάλιστα ὅτι μετὰ ἀπὸ 500 χρόνια θὰ χρεοκοπήσει ἡ διδασκαλία μου, σὰ νὰ προαισθανόταν τί ἐπρόκειτο νὰ ἐπακολουθήσει... Ἐπειδὴ ὅταν θὰ ἔβγαινε ὁ Ἀληθὴς Αὐτόφωτος Ἥλιος τοῦ Κόσμου, ὅλα τὰ μικρὰ ἑτερόφωτα ἀστέρια θὰ χανόταν... ἀκριβῶς 500 χρόνια μετά!

Ἐπίσης καὶ στὸν Θιβετιανὸ Βουδισμό, ἀναμενόταν Παρθενογέννητος Θεάνθρωπος Λυτρωτής, ὁ ὁποῖος θὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο καὶ θὰ ἐπαναγάγει τὴν ἀνθρωπότητα στὴν ἀρχέγονη χρυσὴ ἐποχή!..

 Στὸ Ἰρᾶν ἀναμενόταν ὁ Σωτήρας Θεάνθρωπος, ὁ ὁποῖος θὰ γεννηθεῖ ἐκ Παρθένου καὶ θὰ συντελοῦσε στὴν ἀνακαίνιση καὶ τὸν καθαρμὸ τοῦ κόσμου!..

Στὴν Αἴγυπτο ἐπίσης ὑπῆρχε ὁ "μύθος" ὅτι θὰ ἔρθει στὸν κόσμο Ἐκεῖνος ποὺ θὰ σώσει καὶ θὰ λυτρώσει τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων!..

Ὁ Κομφούκιος στὴν Κίνα, 500 χρόνια κι αὐτὸς νωρίτερα, ἀνέμενε τὸν Ἅγιο, τὸν Θεάνθρωπο, ὁ ὁποῖος θὰ εἶχε τὴν λυτροῦσα γνώση καὶ θὰ ἔσωζε καὶ θὰ κυβερνοῦσε τὸν κόσμο!..

Ἀλλὰ καὶ πολλὲς κινέζικες παραδόσεις ἀνέμεναν τὸν Ποιμένα καὶ Ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζεται ὡς Ἁγιότατος καὶ Καθολικὸς Διδάσκαλος καὶ Κυρίαρχος!.. Ὁ Ἅγιος αὐτὸς ὑπῆρχε πρὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γής! Εἶναι ὁ ποιητής, Δημιουργὸς καὶ συντηρητὴς τῶν πάντων! Ὅσο Μέγας καὶ ἂν εἶναι, ἔχει καὶ τὴν Ἀνθρώπινη φύση! Αὐτὸς καὶ μόνος εἶναι ἄξιος νὰ θυσιαστεῖ εἰς τὸν ὑπέρτατον Δεσπότην καὶ Ἄρχοντα τοῦ Κόσμου! Αὐτὸς θὰ συνδιαλλάξει τὸν οὐρανὸ μετὰ τῆς γής! Ὁ προσδοκώμενος Ἅγιος εἶναι ἑνωμένος μετὰ τοῦ οὐρανοῦ!.. Γὶ΄ αὐτὸ στοὺς ἀρχαίους Κινέζους φιλοσόφους ὀνομάζεται Οὐρανάνθρωπος!..

Ὁ Αἰσχύλος, ποὺ ἔγραψε 500 χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὴν Παρθένο, γιὰ τὸν Παρθενογέννητο, ποὺ θὰ ἐρχόταν νὰ βοηθήσει τοὺς ἀνθρώπους!!!

Οἱ Σωκράτης καὶ Πλάτωνας, ὅπου στὸ βιβλίο Ἀλκιβιάδης ΙΙ τοῦ Πλάτωνα, ἐμφανίζεται ὁ Σωκράτης νὰ λέει στὸν Ἀλκιβιάδη, 400 χρόνια πρὶν τὴν Ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, πὼς ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ ζεῖ ἐν ἀναμονή, μέχρις ὅτου φτάσει ὁ καιρὸς νὰ διδαχθεῖ ἀπὸ τὸν προσδοκώμενο Ὑπεράνθρωπο Διδάσκαλο!.. Ἄλλωστε ἡ προσέγγιση τοῦ Σωκράτη πρὸς τὸν Μόνο, Ἕνα ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ἡ ἀποποίηση τοῦ ἀνύπαρκτου δωδεκάθεου δὲν ἦταν ἐκείνη ποῦ τὸν καταδίκασε σὲ θάνατο;

 Ὁ ἱστορικὸς Τάκιτος μαρτυρεῖ 60 χρόνια πρὶν τὴ Γέννηση τοῦ Σωτήρα, πὼς ὅλοι ἦταν πεπεισμένοι ἐπὶ τὴ πίστη ἀρχαίων προφητειῶν ὅτι ἡ ἀνατολὴ ἔμελλε νὰ ὑπερισχύσει καὶ ὅτι μετὰ ὄχι ἀπὸ πολὺ καιρό, θὰ ἔβλεπαν ἐξερχόμενους ἀπὸ τὴν Ἰουδαία αὐτοὺς ποὺ ἔμελλε νὰ ποιμάνουν τὴν Οἰκουμένη!

Ὁ Κικέρων, ὁ ὁποῖος ἐμφανίζεται 50 μόλις χρόνια πρὶν τὴν Σάρκωση τοῦ Χριστοῦ, νὰ νοσταλγεῖ τὴν ἐποχὴ ποὺ θὰ κυβερνᾶ παντοῦ εἷς Διδάσκαλος καὶ Κυρίαρχος, ὁ Θεός!.. Ἐποχὴ βέβαια ποὺ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ ἐν οὐρανοῖς!

Ὁ Ὀράτιος καὶ ὁ Ὀβίδιος ποὺ κάνουν λόγο γιὰ τὴ χρυσὴ ἐποχὴ (τοῦ Παραδείσου) ποὺ χάθηκε...

Ὁ Βιργίλιος στὴν 4η Ἐκλογή του, ἀφιερωμένη στὸ φίλο του Πολύωνα, μιλᾶ γιὰ τὸ Θεῖον Παιδίον, τὸ ὁποῖο θὰ ἐπαναφέρει στὴν ἀνθρωπότητα τὸν Χρυσὸ Αἰώνα. Ἐπίκειται, λέει ὁ Βιργίλιος, ἔναρξις νέα χρονικῆς περιόδου, περιόδου παγκοσμίου τάξεως, ὁσονούπω φτάνει ἡ ἐπάνοδος τῆς ἀρχικῆς βασιλείας τοῦ Ὑψίστου Θεοῦ! Ὁσονούπω νέα χρυσὴ γενεὰ στέλλεται ἄνωθεν ἀπὸ τὰ οὐράνια ὕψη εἰς τὴν γῆν. Σὺ λοιπὸν φωτεινὴ ἐπιλόχειος θεά, προστάτεψε τὴν Μητέρα, κὰθ΄ ἢν στιγμὴν θὰ γεννᾶται ἐξ  αὐτῆς τὸ Βρέφος, διὰ τοῦ ὁποίου θὰ λήξει ἡ δυστυχὴς γενεά! Δία πρώτην φορὰ στὴν παγκόσμιο ἱστορία! Καὶ νέα γενεὰ εὐτυχὴς θὰ ἀνατείλει σ΄ ὅλον τὸν κόσμο. Ἤδη ἄρχισε νὰ βασιλεύει ὁ πάμφωτος Εἰς (ἕνας) Θεός... Ἐλθὲ πολυτίμητε Υἱὲ τοῦ Θεοῦ, μεγάλε Υἱὲ τοῦ Ὑψίστου. Ὁσονούπω φτάνει ἡ ἐποχή. Ρίψον τὸ βλέμμα Σου εἰς τὴν ἀνθρωπότητα, τὴν κλονιζομένη ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἁμαρτίας. Ρίψον τὸ βλέμμα Σου καὶ εἰδὲ πὼς τὰ πάντα σκιρτοῦν γιὰ τὴν ἐποχή, ἡ ὁποία ὁσονούπω φτάνει!.. Καὶ αὐτὸ τὸ "ὁσονούπω" τοῦ Βιργίλιου λέχθηκε 41 χρόνια μόλις πρὶν ἀπὸ τὴν ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν Πανάγια Μητέρα Του στὴ Βηθλεέμ!!!

Διπλὴ χαρὰ γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ

   Ἡ μεγάλη παγκόσμια χαρὰ τῶν Χριστουγέννων, τῆς Σωτηρίας τῆς Ἀνθρωπότητας, εἶναι διπλὴ χαρὰ γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, τοῦ ὁποίου οἱ σοφοὶ καὶ φιλόσοφοι μὲ κάθε τρόπο ἔψαξαν νὰ ἀνακαλύψουν τὸν Ἀληθινὸ Δημιουργό του Κόσμου, Ἐκεῖνον ποὺ καὶ τὴ γλώσσα μᾶς χάρισε καὶ διὰ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου τὴν ἅπλωσε, ἀλλὰ καὶ τὴν ὑψηλὴ καὶ μεγίστη ἀποστολή, νὰ μεταφέρουμε διὰ τῆς γλώσσας μας, μέσα στὶς χιλιετηρίδες, πολεμούμενοι καὶ θριαμβεύοντες, τὴν ὁλόχρυση γνώση τοῦ ἴδιου του Θεοῦ, τὴν Ὀρθὴ Πίστη, τὴν Θεία Ὀρθοδοξία καὶ νὰ τὴν ὑπερασπιστοῦμε μὲ αἷμα, μὲ χαρὰ καὶ μὲ θάρρος, γράφοντας τὴν πιὸ ἔνδοξη ἱστορία τοῦ κόσμου! Ἱστορία ποὺ δὲν τελείωσε, ἀλλὰ ἀναμένει σὲ λίγο τὴν τελικὴ λαμπρὴ φάση της...

   Ἡ εἴδηση, τὸ κήρυγμα τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ ἴδιου του Θεοῦ μας, τοῦ Χριστοῦ, διὰ στόματος τῶν Ἀποστόλων, βρῆκε τότε τὸν Ἑλληνισμὸ σὲ μία τραγικὴ στιγμή, σὲ ὧρες ποὺ «σταυρωνόταν» ἀπὸ τὸν βαρβαρισμὸ καὶ τὸν ἐκχυδαϊσμὸ τῶν Ρωμαίων (μὲ λίγες φωτεινὲς ἐξαιρέσεις), τὴν ὥρα ποὺ τὸ λεπτὸ πνεῦμα τοῦ Ἑλληνικοῦ Πολιτισμοῦ καταπατοῦνταν καὶ μάτωνε σὲ Ἀρένες ἀντὶ σὲ Θέατρα καὶ σὲ παρωδίες Ἑορτῶν, ἀκόμη καὶ σὲ παρωδίες δῆθεν «Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων»…

   Στὶς πληγωμένες καὶ εὐσεβεῖς καρδιὲς τῶν Ἑλλήνων ἀλλὰ καὶ στὶς προχωρημένες διάνοιές τους, τὸ μήνυμα τῆς Σωτηρίας, ἡ ἐλπίδα τῆς Ἀνάστασης, ἡ βεβαιότητα τῆς Αἰωνιότητας, τὸ ὑψηλὸ νόημα τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἔπεσε σὰν μάννα ἐξ οὐρανοῦ, ἀφοῦ ὁ Ἑλληνισμός, συναντοῦσε ἐπιτέλους Ἐκεῖνον ποὺ τὸν ἔπλασε, γιὰ νὰ μεταφέρει τὴ νέα Κιβωτὸ τῆς Καινῆς Διαθήκης Του! Ἔβρισκε Ἐκεῖνον, ποὺ ἄγγιζε καὶ δονοῦσε τὸ εὐσεβὲς πνεῦμα καὶ τὸ ὑψηλὸ πολιτισμικὸ ἐπίπεδό του λαοῦ μας, δῶρα καὶ πάλι δικά Του…

   Καὶ ὅταν ἦρθε ἐκείνη ἡ συγκλονιστικὴ καὶ μοναδικὴ θεία ὥρα, ἐκείνη ἡ ἅγια νύχτα τῶν Χριστουγέννων, κάπου στὸν οὐρανό, ἡ ψυχὴ τοῦ Σωκράτη, ποὺ θανατώθηκε ἐπειδὴ πρωτομίλησε γιὰ Ἐκεῖνον τὸν Ἕνα καὶ Ἀληθινὸ Θεό, ἡ ψυχὴ τοῦ Σωκράτη ποὺ γκρέμισε πρῶτος τὰ εἴδωλα τῆς ἀγνοίας, σίγουρα εὐφραινόταν…
   
   Ὁ Ἑλληνισμὸς ἔχει συνέχεια. Ἐπειδὴ ἀκριβῶς ἦταν συνέχεια μέσα στὸ Σχέδιο τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴ Σωτηρία τῆς Ἀνθρωπότητας. Ἡ ἐντυπωσιακὴ ἀρχαία εὐσέβειά του, τὸν ἔσπρωξε σὲ θαυμαστὰ ἔργα, ἐνῶ ταυτόχρονα ἡ ἀκούσια ἄγνοιά του γιὰ τὸν Ἀληθινὸ Θεό, εἵλκυσε τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἰδιαίτερη ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ μας, ἀλλὰ καὶ τὴ μεγάλη καὶ φοβερὰ προστασία τῆς Παναγίας Μητέρας Του…

ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.

ΕΟΡΤΙΟΝ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗ ΜΑΣ κ. ΠΑΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2015

ελληνικη    δημοκρατια

ΙΕΡΑ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ   ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ  ΚΑΙ  ΒΑΡΗΣ

_______________________________

Τηλ. 2109658849  fax 2109657210 www: imglyfadas.gr  e-mail: imgl@hotmail.gr

Ἀριθμ. Πρωτ. 1514                                                        Ἐν Βούλᾳ τῇ  21ῃ  Δεκεμβρίου 2015

ΕΟΡΤΙΟΝ   ΜΗΝΥΜΑ  ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ   2015

              Ἀδελφοί μου καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Ποῦ ἐστίν ὁ τεχθείς Βασιλεύς;».

Χριστούγεννα καί πάλι, τόσα χρόνια μετά ἀπό τότε,

καί οἱ ἀγωνιώδεις κραυγές τῶν λαῶν τῆς γῆς,

ψάχνουν καί ἐρωτοῦν:

«Ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός;».

Σοφοί καί ἐρευνητές, κοινωνιολόγοι καί ἀναλυτές,

προλετάριοι καί καπιταλιστές, φτιάχνουν ἑορταστικό διάκοσμο,

γιά νά προτείνουν τόν δικό τους βασιλέα,

ὡς λύση τῆς τραγῳδίας τοῦ κόσμου.

Οἱ οἰκονομικοί δεῖκτες, οἱ τραπεζικές παροχές,

οἱ δημοκρατικές ἀντιπαλότητες, ὁ διαφημιστικός ὀρυμαγδός,

ὁ μεταλλαγμένος ἐρωτισμός, ὁ παιδαγωγικός ἀποπροσανατολισμός,

ἡ θηριῳδία τῶν τζιχαντιστῶν καί τὰ νεοφανῆ σύμφωνα συμβιώσεως,

προτείνουν παράδοξα πρότυπα ἀπατηλῶν θεοτήτων,

καί κλείνουν τόν δρόμο στούς λαούς τῆς γῆς,

γιά νά ἀκούσουν τό χαρμόσυνο κάλεσμα:

«Δεῦτε χριστοφόροι λαοί,

κατίδωμεν θαῦμα πᾶσαν ἔννοιαν ἐκπλῆττον καί συνέχον».

Οἱ οὐτοπίες πού προτείνουν,

ὡς τόπο γεννήσεως τῶν δικῶν τους βασιλέων,

σκοτίζουν τό νοῦ καί τόν κατευθύνουν σέ ἔπαρση

καί σέ πενία συγκαταβάσεως.

Στόν τόπο ὅμως, ὅπου «ἐγεννήθη ὁ Χριστός»,

ἀκούγονται ἄλλες προτάσεις ζωῆς:

«Δεῦτε, πιστοί ἐπαρθῶμεν ἐνθέως

καί κατίδωμεν συγκατάβασιν θεïκήν ἄνωθεν

… νοῦν καθαρθέντες».

Οἱ  Ἡρῷδες τῆς ἐποχῆς μας «τῷ θυμῷ νικώμενοι»,

στήν προσπάθειά τους, γιά νά ἐξαλείψουν κάθε μνήμη Χριστοῦ,

δέν διαγράφουν τά Χριστούγεννα, ἀλλά τόν  Χριστό.

Ἡ γιορτή ἐξυπηρετεῖ τά συμφέροντά τους,

ὁ Χριστός ὅμως, δέν ὑπηρετεῖ τίς προθέσεις τους.

Ἐκεῖνοι προτιμοῦν Χριστούγεννα,

χωρίς νά φαίνεται κάν, ἡ σκιά τοῦ Χριστοῦ.

«Ἡ Ἀλήθεια» ὅμως «ἦλθεν, ἡ σκιά παρέδραμεν».

Ἐκεῖνοι τήν ἀλήθεια τήν ψάχνουν ὡς ἰδέα,

γράφουν θεωρίες,

συντάσσουν ὑποθετικά συστήματα ἐπικρατήσεως τῆς ἀλήθειας,

ἐγκρίνουν νομοθετήματα, γιά τήν πάταξη τῶν σκανδάλων,

ὀργανώνουν μονάδες, ἔνοπλες καί ἔνστολες, διώξεως τοῦ  ψεύδους,

συζητοῦν ἀδιαλείπτως ἀναζητώντας τήν ἀλήθεια,

συζητοῦν  συνεχῶς σέ συμβούλια, κοινοβούλια,

σέ ἐπιτροπές, σέ συνδιασκέψεις,

σέ τραπέζια ἐργασίας καί σέ τραπέζια τηλεοπτικά,

συγκροτοῦν σώματα Frontex, ἀλλά δυστυχῶς,

στό Αἰγαῖο τῶν παλινῳδιῶν τους,

πνίγονται ψυχές, καθημερινά.

Ξεχνοῦν, ὅτι ἡ Ἀλήθεια  ἦλθε

καί «τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη».

Ἀδυνατοῦν νά  κατανοήσουν

τήν ἀνερμήνευτη ταπείνωση καί εὐσπλαγχνία

τοῦ «ἐν τῷ σπηλαίῳ τεχθέντος Βασιλέως».

Δέν ἀφήνουν τόπο εἰς τό κατάλυμα τοῦ νοῦ τους γιά  τήν Ἀλήθεια, καί

δέν φτιάχνουν ἕνα Hotspot, γιά τὸν Χριστό.

«Καί τόπος ἦν οὐδείς τῷ καταλύματι».

Οἱ ἄρχοντες τοῦ κόσμου τούτου,

μέσα ἀπό τά πολιτικά, οἰκονομικά καί στρατιωτικά κέντρα ἐξουσίας,

δέν καταργοῦν τά Χριστούγεννα,

ἀλλά οἰκοδομοῦν ἑορταστική ἀνάπαυλα, χωρίς τόν Χριστό.

Καλοῦν τούς λαούς, σέ ψυχολογική ἐκτόνωση,

ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία προτρέπει,

«δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ».

Καλοῦν τούς ἀνθρώπους

σέ ἀνυπόστατους παράδεισους ἀμαυρώσεως τῶν αἰσθήσεων,

ἐνῷ ἡ Ἐκκλησία καλεῖ,

σέ  συμμετοχή «τοῦ Παραδείσου» τῆς πνευματικῆς «τρυφῆς».

Φωτίζουν τόν κόσμο μέ πληθώρα ἀπό τεχνητά φῶτα,

ἐνῷ «τοῦ  Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος,…πεφώτισται τά σύμπαντα»,

άφοῦ Ἐκεῖνος εἶναι «Φῶς ἐκ Φωτός».

Κι ἐπειδή μόνο ἡ Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ, εἶναι

«Βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων»,

«ἡ πολυθεΐα» τῶν ἑορταστικῶν «εἰδώλων» δέν ἀναπαύει τούς λαούς.

Ξεσηκώνονται, τότε, ὅσοι κατανοοῦν

τήν ἀδυναμία τῶν εἰδώλων, γιά νά δώσουν λύση στήν τραγῳδία.

Μή ἔχοντες ὅμως παιδεία φωταγωγικῆς θεραπείας τῆς κρίσεως,

διαλύουν τά σύμβολα τοῦ πολιτισμοῦ τῶν ψεύτικων εἰδώλων.

Οἱ βιτρίνες τοῦ χάρτινου καί ὑποκριτικοῦ πολιτισμοῦ διαλύονται.

Κάποιοι προσπαθοῦν νά τόν κρατήσουν ὄρθιο,

μέ τή ῥομφαία τοῦ νόμου, καί τῆς τιμωρίας, τῶν μνημονίων,

ἤ μέ τό ξύλο τῶν ἐνόπλων δυνάμεων.

Κι ἐδῶ ξέχασαν τόν Χριστό, πού

«τό μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ» διέλυσε,

λησμόνησαν   τήν « φλογίνη ῥομφαία» τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ,

ξέχασαν καί τίς οὐράνιες δυνάμεις πού ἐφύλατταν τό «ξύλον τῆς  ζωῆς».

Χριστούγεννα καί πάλι,

Ἡ κατάρρευση τοῦ ὑπαρκτοῦ ἀποτυχημένου εἰκονικοῦ πολιτισμοῦ,

κάνει πιό δυνατές τίς φωνές, πού ἐρωτοῦν:

«Ποῦ ἐστίν ὁ τεχθείς Βασιλεύς;».

Τό ἐρώτημα θά παραμένει ἀναπάντητο

καί θά παρατείνεται ὁ σάλος καί ἡ ταραχή,

ἄν  δέν δώσουμε στό Χριστό κατάλυμα,

γιά νά κατοικίσει μέσα στίς καρδιές μας.                                                   «Ἐξαπέστειλεν ὁ Θεός,

τό Πνεῦμα τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ, εἰς τάς καρδίας ἡμῶν».

Οἱ καρδιές αὐτές μποροῦν νά φέρουν τήν μεγάλη ἀλλαγή.

Καί τότε θά ὑπάρχει ἐπί γῆς εἰρήνη,

ἀφοῦ οἱ ἄνθρωποι

οὐρανίως θά ἀγάλλονται,

ἐπιγείως θά εὐφραίνονται,

τήν ὕπαρξή τους στό Θεό, ὡς δῶρο θά προσφέρουν,

τό θαῦμα τῆς ταπεινώσεως μέ τή ζωή τους θά κηρύττουν,

καί ἀκαταπαύστως Ἐκεῖνον θά δοξολογοῦν.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

Εὔχομαι, σέ ὅλους σας, εὐφρόσυνον ἑορτήν,

ἐν ἀληθείᾳ καί καθαρότητι καρδίας.

  

Ὁ  Ἐπίσκοπός Σας  καί  Ποιμενάρχης  Σας.

 

†  Ὁ  Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καὶ Βάρης

Π Α Υ Λ Ο Σ   ὁ   Α΄