Ἀπὸ
τὸν πατέρα Παναγιώτη Γκέζο
Πὼς φθάσαμε μέσα σὲ λίγα χρόνια
σὲ τόσο φοβερὲς ἀλλαγὲς στοὺς νόμους καὶ τὰ
ῆθη; Ὑποχωρώντας σὲ μιὰ σταδιακή, κλιμακωτὴ ἐπιβολὴ στὸ ὄνομα τῆς
«προόδου» καὶ τοῦ κέρδους, ὑποβοηθοῦμενη
ἀπὸ τὴν τηλεοπτική μας ἀποχαύνωση,
ὁδηγηθήκαμε ἐδῶ χωρὶς κὰν νὰ τὸ άντιληφθοῦμε!
Ἔτσι φθάσαμε νὰ ἐπιβραβεύουμε τὸ κακό, νὰ στεφανώνουμε τὴν ἁμαρτία, ν’ ἀντινομοθετοῦμε ἔναντι στὸ Νομοθέτη Θεό. Γιά πολλοὺς ἵσως αὐτὴ ἦταν μιὰ φυσιολογικὴ «προοδευτικὴ» πορεία. Ὅμως, οἱ ἀληθινά πιστοὶ τοῦ Χριστοῦ ἀναγνωρίζουν σ’ αὐτὲς τὶς ἐξελίξεις ποὺ δρομολογήθηκαν, τὰ σημεία τῶν καιρῶν ποὺ ἐκπληρώνονται.
Ἔτσι φθάσαμε νὰ ἐπιβραβεύουμε τὸ κακό, νὰ στεφανώνουμε τὴν ἁμαρτία, ν’ ἀντινομοθετοῦμε ἔναντι στὸ Νομοθέτη Θεό. Γιά πολλοὺς ἵσως αὐτὴ ἦταν μιὰ φυσιολογικὴ «προοδευτικὴ» πορεία. Ὅμως, οἱ ἀληθινά πιστοὶ τοῦ Χριστοῦ ἀναγνωρίζουν σ’ αὐτὲς τὶς ἐξελίξεις ποὺ δρομολογήθηκαν, τὰ σημεία τῶν καιρῶν ποὺ ἐκπληρώνονται.
Τὴν περίοδο τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου ὀ ἀπὸστολος Παῦλος τὴ
χαρακτηρίζει σκοτεινή. Ἀντίθετα, τὴ ζωὴ
τῆς πίστεως καὶ τῆς ἀρετῆς τὴν ὀνομάζει φωτεινή. Ὅταν ὀ ἄνθρωπος εἶναι δοῦλος τῆς
ἁμαρτίας, εἶναι καὶ ὀ ἴδιος σκοτάδι, λέει ὀ ἀπόστολος Παῦλος. Ὅταν ὅμως μετανοήσει
καὶ ζεῖ ἑνωμένος μὲ τὸ Κύριο, γίνεται φῶς. Ἀκτινοβολεῖ τὴ λαμπρότητα τῆς ἀρετῆς
καὶ τῆς ἁγιότητος.
Ὁ καρπὸς, λέει, τὸν ὁποῖο παράγει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στὶς ψυχές ποὺ φωτίζονται
καὶ ἁγιάζονται ἀπὸ Αὐτὸ, δὲν εἶναι κρυφός. Ξεχύνεται πρὸς τὰ ἔξω καὶ λάμπει πρὸς
κάθε κατεύθυνση. Εῑναι οἱ ἀρετὲς, τὶς ὁποῖες παρουσιάζει στῆ ζωή του ὁ Χριστιανός.
Εἶναι ἡ καλοσύνη, ἡ δικαιοσύνη ἡ εἰλικρίνεια, οἱ ὀποῖες συνοδεύουν τὸν Χριστιανὸ
σὲ ὅλη του τὴ ζωή. Πάντοτε φέρεται μὲ καλοσύνη σὲ ὅλους. Πάντοτε ἐφαρμόζει τὴ
δικαιοσύνη. Πάντοτε λέει τὴν ἀλήθεια. Σὲ κάθε περίσταση ἐξετάζει καὶ θέλει νὰ μάθει
τὶ ἀρέσει στὸν Κύριο, τί εἶναι σύμφωνο μὲ τὸ
θέλημά Τόυ, καὶ αὐτὸ πράττει. Δὲν ἔρχεται ὁ καλὸς Χριστιανὸς σὲ καμιὰ ἐπικοινωνία
μὲ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, μὲ τὰ σκοτεινὰ ἔργα, τὰ ὁποῖα ὄχι μόνο δὲν ὀφελοῦν κανέναν,
ἀλλὰ ἀντίθετα βλάπτουν πολλούς. Εἶναι τόσο κακὰ τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, ὥστε ντρέπεται
κανεὶς νὰ μιλάει γι’ αὐτά. Ἡ ζωὴ ὅμως τῶν Χριστιανῶν πρέπει νὰ εἶναι ἕνας
σιωπηλὸς ἔλεγχος τοῦ ἁμαρτωλοῦ κόσμου. Ὅταν τὰ ἁμαρτωλὰ ἔργα συγκρίνονται μὲ τὰ
ἔργα τῆς ἀρετῆς τῶν Χριστιανῶν, γίνεται πιὸ φανερὸ ποσὸ ἀποκρουστικὰ καὶ ἀντίθετα
εἶναι μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Γιὰ νὰ προφυλάξει ὀ Θεὸς τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ
τὴ ζωὴ τῆς ἁμαρτίας, φωνάζει σὲ κάθε ἁμαρτωλὸ μὲ διάφορους τρόπους: Σήκω ἐπάνω ἐσὺ
ποὺ κοιμᾶσαι τὸν ὕπνο τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀναστήσου ἀπὸ τὴ νέκρα καὶ τὸν Θάνατο στὸν
ὁποῖο σὲ ἔριξε ἠ ἁμαρτία. Διότι πράγματι ὀ ἁμαρτωλὸς ἄνθρωπος εἶναι σὰν νὰ κοιμᾶται
βαθιά. Δὲν αἰσθάνεται τὸν τρομερὸ κίνδυνο στὸν ὁποῖο βρίσκεται, νὰ πεθάνει
δηλαδὴ ἀμετανόητος. Πρέπει νὰ ξυπνήσει, πρέπει νὰ συνέλθει. Ὁ Θεὸς βέβαια μὲ διάφορα
μέσα προσπαθεῖ νὰ ὁδηγήσει τὸν ἁμαρτωλό σὲ μετάνοια. Ἀλλὰ πρέπει καὶ ὀ ἴδιος νὰ
τὸ θελήσει. Καὶ ὅταν τὸ θελήσει, ὤ, τί χαρά! Τὸ φῶς τοῦ Χριστοῦ θὰ τὸν φωτίσει
καὶ ὁ ἴδιος ὀ Χριστὸς θὰ τὸν δυναμώσει στὴν προσπάθειά του καὶ θὰ τὸν βοηθήσει νὰ μετανοήσει εἰλικρινά, ὥστε νὰ μεταβληθεῖ ἀπὸ σκοτάδι σὲ φῶς.
Γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ προσέχουμε πῶς
συμπεριφερόμαστε. Ἐὰν δὲν προσέξουμε, εἶναι πιθανὸ νὰ ξαναπέσουμε στὴν ἁμαρτία,
διότι οἱ ἀφορμὲς πρὸς τὸ κακὸ εἶναι πολλές. Πρέπει λοιπὸν νὰ χρησιμοποιοῦμε γιὰ
τὴν ὡφέλιεά μας κάθε εὐκαιρία ποὺ μᾶς χαρίζει ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ, λέει
ὁ ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Χριστιανούς: Δὲν πρέπει νὰ ζεῖτε μὲ ἀδιαφορία καὶ ἀπροσεξία,
ἀλλὰ νὰ προσέχετε καὶ νὰ ἐξετάζετε σὲ κάθε περίπτωση ποιὸ εἶναι τὸ θέλημα τοῦ
Θεοῦ καὶ νὰ συμμορφώνεστε μ’ αὐτό.
Τέλος ὁ θεἶος Παῦλος ὑποδεικνύει
καὶ ἕνα ἄλλο ἁμάρτημα τὸ ὁποῖο πρέπει οἱ Χριστιανοὶ νὰ τὸ προσέχουν. Τὴ μέθη. Μὴν
πίνετε κρασί, ὥστε νὰ μεθᾶτε, διότι στὴ μέθη ὑπάρχει διαφθορὰ καὶ ἀσωτία. Νὰ ἀνοίγετε
τὴν ψυχή σας, γιὰ νὰ ἔρχεται πλούσια ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ θεῖος ἐνθουσιασμὸς
θὰ γεμίζει τότε τὶς καρδιές σας καὶ ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ τῆς καρδιᾶς σας
θὰ ἀνεβαίνουν ὕμνοι καὶ δοξολογίες στὸν Κύριο.
Τί εὐλογημένη κατάσταση
δημιουργεῖ στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ! Μεθοῦν οἱ ἄνθρωποι καὶ πέφτουν
στὶς ἀσωτίες καὶ σὲ πολλὲς ἁμαρτωλὲς πράξεις γιὰ νὰ βροῦν χαρά, γιὰ νὰ διασκεδάσουν.
Καὶ ἀντὶ γιὰ χαρὰ βρίσκουν λύπη, ἀντὶ γιὰ εὐτυχία δυστυχία. Ὅσοι ὅμως ποθοῦν καὶ
ζητοῦν τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ κατοικεῖ μέσα τους τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, αὐτοὶ ἀπολαμβάνουν
γνήσια καὶ ἀνόθευτη χαρά. Αὐτοὶ χρησιμοποιοῦν τὴν ἐπίγεια ζωή τους κατὰ τὸν καλύτερο
καὶ ἁγιότερο τρόπο, ἀφοῦ τώρα κατοικεῖ μέσα τους ὁ Χριστός. Τέτοιοι εὐλογημένοι
ἄνθρωποι ἄς προσπαθοῦμε νὰ εἶμαστε κι ἐμεῖς, ἀπολαμβάνοντας ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ
τὶς χάριτες καὶ τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ, τὶς ὁποῖες μακάρι νὰ μᾶς χαρίσει πλούσια
ὁ πανάγαθος Κύριος στὴν οὐράνια Βασιλεία Του.
Πηγὴ: Αρχιμ. Χ. Ν. ΠΑΠΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ Εν
Βάρη 2/12/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου